Kraszewski Józef Ignacy Bezimienna Piękna i Kociuszko

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pan Tęborski przykrości wyrządzał, patrzyłokiem nieufnem, i teraz, gdy jacyś gościa poczęli napływać doplebanii, zżymał się na to, usiłując napróżno dowiedzieć się,ktoby byli, posądzając księdza, że knował przeciwko niemu.Pobyt jakiegoś nieznajomego, który się zwał krewnym, a októrym bliższych szczegółów dowiedzieć się nie mógł, był muteż podejrzanym.Tęborski wyglądał na tego, kim był, miał fizyognomię swejprzeszłości, ekonomską, typową.Krępy, przysadzisty,rumiany, lat średnich, zdrów, silny, miny zuchwałej, nawykłydo despotycznego obejścia z podwładnymi, nawet pragnąc byćgrzecznym, był nieznośnym.Gdy mu otworzono, wpadł, czapki nie zdejmując, dopierwszej izby. Czego się tu zamykacie? zawołał sapiąc co to, jabędę u was pode drzwiami czekał! Musiałyśmy się zamknąć odpowiedziała Ksawerowa bo was tu od rana jacyś ludzie nachodzili. A przecie lubicie gości! szydersko przerwał Tęborski no to przyjmujcież! �w krewniak księdza proboszcza przecietu bywał co wieczora, a siadywał do rana.Starsza ruszyła ramionami. Krewny księdza proboszcza! hę? wołał rządca a cóżci ichmość gorsi od niego ? A wiecie dodał krzykliwie że to był człowiek podejrzany, że go szukają i łapią? Niedarmo od komendy rosyjskiej przysłali go tu śledzić.A ja zaproboszcza i za was pokutować muszę, narażony naprześladowania śledzących go.Czemużeście nie powiedziałytym, co pytali, co o nim wiecie! Myślicie, że za waspokutować będę i puszczę to płazem? że ja tu wam trzymaćsię dalej z waszymi przyjaciółmi pozwolę? Niedoczekanie!Niech sobie książę da w innych dobrach schronienie, a ja,zmuszony ochraniać całość majątku, nikomu powodu donapaści dawać nie myślę.Wypędzę! Odpowiem za to! wołał Tęborski, unosząc się coraz bardziej no, toodpowiem.a fora ze dwora!.Co Rosyanie zrobią zproboszczem, to do mnie nie należy, jak sobie piwa nawarzył,niech pije.Ja tu pod moją juryzdykcyą na żadne spiski ikonszachty i zjazdy nie pozwolę. Bo żadnych u nas nie było odpowiedziała starsza przecież schronienia od deszczu nikomu odmówić niemożna.A że ktoś zaszedł pod nasz dach, my za toodpowiadać i karane być mamy? Wasz dach! wybuchnął rządca wasz dach! jak wyśmiecie nazywać tę chatę waszą? Panie rządco, pan nie masz litości. Mnie rozum potrzebny, nie litość przerwał Tęborski co wy mnie tu uczyć myślicie.Jakem powiedział, tak sięstanie, do trzech dni was tu do nogi nie będzie. Chyba nas siłą wyrzucicie! zawołała Ksawerowa. Myślicie, że się zlęknę? Wyrzucę wołał coraz głośniejrozgniewany rządca niech ksiądz proboszcz, waszprzyjaciel, da wam schronienie.Dość już tego.Z waszejprzyczyny ja cierpieć nie myślę i Rosyanom się narażać. Zreflektujże się jegomości Z naszej przyczyny? odpowiedziała kobieta. No tak, z waszej.ten dyabeł, kto go tam wie, jak sięzowie, co go Rosya szuka, spędzał tu sobie słodkie wieczorki!na gruncie pod moją juryzdykcyą! Przyszły rozkazy zWarszawy, aby go aresztowano.A wiecie, czem to pachnie.Albo muszę się grubo opłacić, albo spalą pałac, zniszcząwioski i postawią załogę, która mnie zje.Asani mi zaraz powiesz, kto to był, kiedy i dokąd wyjechał,gdzie się ukrywa.albo nie, to do trzech dni, fora z dwora precz. Nic panu nie powiemy, bo nie wiemy nic występującnaprzód, śmiało odparła Hela, której oczy jaśniały gniewem,zaledwie pohamować się dającym. Każesz nas waćpanwyrzucić no, to pójdziemy choćby pieszo.Tęborski, rozjadly, szydersko zmierzył ją oczyma od stóp dogłowy. O! waćpanna kochanka nie wydasz.to ja wiem rzekł,śmiejąc się ale ja kobiet podejrzanych, co po nocachichmościów przyjmują, trzymać nie myślę.Pójdziecie sobieza nim.Cała krwią oblana z gniewu Hela postąpiła krok ku niemu,brew jej była zmarszczona, czoło grozne, wargi pobladły, oczyciskały płomieniami; z początku nie miała siły wyrzec słowa,rękę podniosła, wyciągnęła i wskazała na drzwi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy