Mole John Bylem ziemniaczanym oligarcha

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wciąż byłowcześnie.Chciałem ją zabrać na kolację, ale to byłoby nieprzyzwoite wydać na jeden posiłekekwiwalent miesięcznej pensji Pawła albo i więcej.I mogłaby to zle zrozumieć.Zamiast tegopoprosiłem taksówkarza, żeby po drodze do jej mieszkania zatrzymał się przy sklepie, i kupiłemdwie butelki szampana oraz takie smakołyki, jak czipsy Frito-Lay i peklowana wołowina wpuszce.Pawła jeszcze nie było w domu.Anna z powrotem założyła swój strój kurczaka, jaotworzyłem szampana i wznieśliśmy toast za Bolszoj. Powiedz mi, jak to było, kiedy zaczęłaś trenować.Jakie to uczucie? Miałam sześć lat.Tamten ranek pamiętam jak dziś.Padał śnieg, a moja matkapowiedziała, że to ostatni raz, kiedy zakładam filcowe buty.%7łe teraz dostanę skórzane.Oczywiście to nie była prawda.Byłam przerażona, ale nie bardziej niż pójściem na przyjęcieurodzinowe.I to było przyjęcie.Przez dwadzieścia lat, chociaż pracowaliśmy bardzo ciężko.Zdjęła z górnej półki album z wycinkami z gazet i usiadła koło mnie na wąskiej sofie.Kurze piórka pachniały kamforą i łaskotały mnie w nos, ale nie było to nieprzyjemne uczucie,gdy tak siedziała przyciśnięta do mnie, balansując albumem na naszych kolanach.Od czasu doczasu stukaliśmy się kieliszkami, przeglądając programy, wycinki i fotografie.Pokazywaładzieci, które uciekły na Zachód albo zmarły, oraz te koleżanki, które właśnie poznałem w teatrze. Dlaczego odeszłaś? Byłam rozwiedziona.Mogłam zostać i pracować w administracji, ale nie chciałam.Mój mąż był atrakcyjnym mężczyzną.W teatrze jest dużo ładnych młodych dziewcząt.Jedna znich go sobie upatrzyła.Wiem, że to normalne, ale ja nie chciałam zostać. Gdzie poznałaś Pawła? W metrze.Nie miał nic wspólnego z baletem.To była moja ucieczka. Sztuki walki to też swego rodzaju balet, czyż nie? Tylko nie powtarzaj tego przy Pawle.Dla niego to jest wojna.Zajął się tym tylkodlatego, że sytuacja się pogorszyła.Był bardzo łagodnym człowiekiem, kiedy miał dobrą pracę.Teraz jest gniewny. Jak stracił pracę? Nie stracił.To ta sama praca.Dobra praca może się zmienić w złą.On uważa, że jeślibędzie mistrzem sztuk walki, zdobędzie pracę jako osobisty ochroniarz.Ale na co się zdadzą ręcei kije przeciwko karabinom? Powinien kupić uzi i trenować w lesie. Jak mu się układa z Jurijem? Nigdy się nie widują.Chciałabym mieć dziecko z Pawłem, ale kogo stać na dzieci wdzisiejszych czasach?Nasza rozmowa robiła się zbyt melancholijna. Pokaż mi, jak tańczysz.Pokaż mi figury. Och, John, nie mogę.Nie jestem już tancerką. Tutaj jesteś prima ballerina assoluta[23].No dalej.Odsunęliśmy stół na bok, a onazrzuciła szpilki.Pokazała mi pięć klasycznych figur i ich wariacje, a potem �cart�, �ffac�,crois�[24] i wiele innych.Wciąż była bardzo giętka.Wyglądała na zupełnie odmienioną.Zrobiłosię gorąco, więc zdjąłem marynarkę i krawat.Anna zdjęła żakiecik z piórek. Czy umiesz obciągnąć stopę i unieść całą wyprostowaną nogę do góry? Masz na myśli d�tir�? Och, John, nie w tym ubraniu.Po angielsku nazywacie tozarzucaniem nogi na ramię.Jej oczy rozbłysły na chwilę, a potem zachichotała. Jakich ubrań potrzebujesz? Tutu.Spódniczki baletowej. Masz jeszcze swoje stare spódniczki? Oczywiście. Pokaż mi je.Proszę.Tuż obok salonu znajdował się niewielki pokoik, wystarczająco duży, żeby pomieścićwąskie pojedyncze łóżko, kredensik i biurko.Aóżko było zaścielone dla Jurija.Na ścianie wisiałkij do taekwondo.Wszedłem za nią do środka.Pogrzebała w kredensie i wyciągnęła paczuszkizawinięte w bibułę.Usiedliśmy obok siebie na łóżku, a ona ostrożnie odwijała każdą z nich. To jest tutu romantyczna, taka, jakie mamy na sobie w twojej ulubionej Giselle.Popatrz, spływa do łydki.A tu jest klasyczna, jaką nosiłam w Jeziorze Aabędzim.Kreza jest terazoddzielona, ale przyszywało się ją do gorsetu. Założysz ją? Och, byłam wtedy młodą dziewczyną.Ale założę dla ciebie przybranie głowy.Wzięła kreację z tiulu i wstążek, niegdyś białą, a teraz pożółkłą, i nałożyła ją.Nagle jejoczy wypełniły się łzami i zaszlochała z dłońmi założonymi na piersi, głową odwróconą na bok,w klasycznej pozie spragnionej miłości.W tej samej chwili usłyszeliśmy brzęczenie windy iszczęk stalowych drzwi.Anna pobiegła do salonu, żeby otworzyć. O mój Boże, co się stało z twoją twarzą? Przegrałem walkę.Kto tu jest? Co to wszystko ma znaczyć? Odbywała się tu jakaśorgia?Jego głos był bardzo głośny i robił się coraz głośniejszy. To tylko John.Przez sekundę myślałem, że zostałem wrobiony.Niezrozumiana żona pragnąca miłości,agresywny mąż, klasyczna pułapka jak za dawnych dobrych czasów zimnej wojny.%7łerowali namojej niewinności, a teraz dobiorą się do portfela [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy