Völler, Eva [Poza Czasem 02] Złoty Most

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poza tym już raz odbyliśmy taką rozmowę i nic z niej niewynikło.Sądziłem, że zrozumiałaś swój błąd i żałujesz swego postępowania. Oczy mu sięzwęziły. Co tam kryjesz za plecami? Nic odparłam.Przez cały czas miałam w ręku szkatułkę, czego do tej pory nie zauważył.Ja też w ogólejuż o niej nie myślałam, bo tak bardzo się cieszyłam, że znów go widzę.Dopiero gdy padłosłowo brylanty , niepostrzeżenie ukryłam ją za plecami. Pokaż mi rękę.Zrobiłam to.Ale dopiero wtedy, gdy przełożyłam szkatułkę do drugiej ręki, któraprzypadkowo znalazła się również za moimi plecami.Czułam się jak w trakcie idiotycznejzabawy w przedszkolu.Było jasne, że Sebastiano na to nie pójdzie, a ponieważ lubił szybkodziałać, skrócił tę akcję, obejmując mnie obiema rękami i odbierając mi szkatułkę.Otworzył ją, z osłupieniem przyglądając się naszyjnikowi. Proszę zawołałam nie wyciągaj pochopnych wniosków! Nie okłamałam cię!Naprawdę.Nie możesz tego zabrać dorzuciłam błagalnym tonem. Oddaj mi to.Zamknął szkatułkę i popatrzył na mnie.Jego twarz nagle mocno pobladła. Zejdz mi z oczu.W przeciwnym razie będę zmuszony cię aresztować i oddać w ręcestrażników więziennych.I wierz mi, to nie są czcze pogróżki.Byłam tak zszokowana, że nie mogłam wydobyć z siebie głosu.Gdy cofnęłam sięz przerażeniem, Sebastiano schował szkatułkę, odwrócił się na pięcie i pomaszerował prosto dodomu kardynała.Zmarnowałam mniej więcej dwie lub trzy cenne minuty, stojąc na placu i rycząc,i strasznie się nad sobą użalając.Wreszcie się pozbierałam i ruszyłam biegiem.Muszę znalezćJos�go, natychmiast.Jos� musi się tym zająć.Trzeba jakoś pomóc Sebastianowi odzyskaćpamięć, żeby oddał naszyjnik.A jeśli zdążył już przekazać go kardynałowi, musi mu go odebrać,nieważne jak.Rany, jakie to wszystko stawało się pokręcone! I była to wyłącznie moja wina.Dlaczegonie zrobiłam tego, co należało, zamiast rzucać się jak oszalała z miłości w ramiona Sebastiana?Mogłam przecież ukryć naszyjnik w moim skórzanym woreczku.Szkatułka byłaby wtedy pustai wszystko dobrze by się skończyło.Biegając wokół i rozglądając się za powozem, uświadomiłam sobie, że marnuję czas.Jos�mógł być w tej chwili gdziekolwiek, jednak prawdopodobnie był tam, gdzie stacjonujeSebastiano.Niestety w przeciwieństwie do Jos�go, który najwyrazniej to wiedział nie miałamzielonego pojęcia, gdzie to jest.Po prostu zapomniałam zapytać Sebastiana, choć było po temukilka okazji.Kolejne zaniedbanie, za które ponosiłam odpowiedzialność.Zdyszana od biegu zatrzymałam się na place de Gr�ve, w pobliżu piaszczystego brzegurzeki, aby złapać oddech i w następnej chwili musiałam uskoczyć, ponieważ blokowałamwjazd, przez który wtaczano właśnie ogromną beczkę wina. Uważajcie, durnie! ryknął mężczyzna, który ich pilnował.Dwaj pachołkowie, którzy toczyli beczkę w kierunku wozu, pocili się i klęli, a jedenz nich, przechodząc, spróbował mnie kopnąć, zapewne dlatego, że mu się napatoczyłam, a chciałna kimś wyładować swoją złość. Nie wolno ci kopać kobiety, Philippe! zawołał szyderczo jego kompan.Philippe.Philippe! To było rozwiązanie.Bez tchu pobiegłam dalej.Philippe wie, gdziemieszka Sebastiano, ponieważ przekazywał mu wieści od Gastona! Może mi podać jego adres,a ja pomknę tam jak strzała.Jos� na pewno będzie tam czekał, a wtedy wszystko mu opowiem.Ciekawe, czy będzie na mnie zły. Nie, wykaże pełne zrozumienie dla twojej nieudaczności podpowiedział miwewnętrzny głos. Nie wszyscy Obrońcy Czasu są doskonałymi profesjonalistami.Jest wśródnich kilku nieudaczników.No jasne, a ja byłam jednym z nich.Raz za razem udawało mi się doprowadzać wszystkodo ruiny.Moje wspaniałe pomysły nie posuwały mnie ani o krok naprzód.Na przykład teraz, gdyu kresu sił dotarłam do zakładu krawieckiego i ojciec Philippe a poinformował mnie, że synaniestety znowu nie ma w domu. A może wiesz, panie, gdzie go mogę znalezć? Chciał obejrzeć próbę w teatrze. Dziękuję! zawołałam, już pędząc dalej. Jak podoba ci się suknia, pani? zawołał za mną. Księżna jeszcze mi jej nie pokazała!Rany boskie, w ogóle nie pomyślałam o Marie.Na pewno szaleje tam z niepokoju, nie mamnie już drugi dzień.Powinnam była przedtem chociaż na chwilę do niej zajrzeć i powiedzieć, żeze mną wszystko w porządku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy