[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Tyle że macie się do mnie zwracać  panieSmith.Od tej reguły nie ma wyjątków.Zrozumiano? Jasne  potwierdził C.W.Odczekał z piętnaście sekund i dodał:  Panie& a& Smith.Smith skłonił się ledwie dostrzegalnie. Zapewne ucieszy was wiadomość, że według naszego komputera wasze dane personalnei życiorysy są bez skazy.Jesteście tymi, za kogo się podajecie, ludz
mi, których potrzebuję dorealizacji mojego planu.Jednakże  choć ma to istotne znaczenie fakt, że jestem z waszadowolony, nie wystarcza, jeżeli komuś z was nie podoba się któraś z obecnych tu osób&włącznie ze mną, ma się rozumieć.Czy ktoś z was wie lub podejrzewa coś, co dotyczy kogoinnego, a co mogłoby przeszkodzić w realizacji mojego planu? Jeśli tak, to nadeszła porawyjaśnień.C.W.zebrał się w sobie, choć umysł miał zimny jak lód.Teraz, pomyślał, teraz albo nigdy.Sprawdził, gdzie znajduje się Claude, który, jak sądził, był jedynym uzbrojonym człowiekiemw pokoju.Rzucił okiem na drzwi biblioteki.W korytarzu stał znajomy mu już instruktorstrzelania, odwrócony plecami, z rękami splecionymi na piersi i niedbale przewieszonym przezramię pistoletem maszynowym.Jego palce błądziły koło spustu.C.W.rozejrzał się powoli po sali, dostrzegając to, czego wcześniej nie zauważył.W gzymsach na rogach pokoju były ukryte kamery.Z wybrzuszenia sufitu niewątpliwiewystawała lufa pistoletu maszynowego.A może wpada w paranoję? Graham najwyraz
niej gra nazwłokę, pomyślał.Kawał sadysty.Mike Graham spojrzał Sabrinie prosto w oczy.Siedziała z opuszczoną głową, aleparaliżująca świadomość, że Graham przeszywa ją wzrokiem, sprawiła, że podniosła głowęi spojrzała na niego.W odpowiedzi uśmiechnął się nieznacznie i rozsiadł na kanapie,w zamyśleniu splatając palce.Sabrina poczuła, że powietrze ucieka jej z płuc.C.W.przesunął się, jakby mu byłoniewygodnie, przez chwilę, która wydawała mu się wiecznością, rozważał, czy atak na Claude anie dałby im cienia szansy&Mike Graham nie odezwał się ani słowem.Pozostali również milczeli. Po raz drugi znakomicie  rzekł Smith.Mamy do siebie zaufanie.Kto wie, może się nawetpolubimy.Uważam, że to daje dobre efekty.Nie mówię, oczywiście, o zażyłości  przeniósłwzrok na Pei i Tote  ale stopa przyjacielska, czemu nie.Napięcie w bibliotece zelżało.Sabrina zastanawiała się, czy na jej twarzy widać byłoprzerażenie, którym się niemal zdradziła, kiedy oskarżycielski wzrok Grahama przeszył ją jaksztylet. A przy okazji, czy ktoś z was cierpi na lęk wysokości?  Smith odezwał się ponownie.Spojrzeli po sobie i niczym marionetki potrząsnęli głowami. To dobrze  ciągnął Smith.I jeszcze jedno& C.W., czy sprawiłoby ci trudność udawanie mistrza kuchni francuskiej przedprawdziwym mistrzem? Niektórzy z nich też są czarni, sprawdziłem.C.W.pokazał w uśmiechu zęby i znowu potrząsnął głową. Un morceau de g�teau  rzucił.Smith roześmiał się i zwrócił do Sabriny: Potrzebna będzie jedna para o specyficznych umiejętnościach, które masz ty i Tote.Chodzi mi o spawanie.Będziecie pracowali razem.Sabrina skinęła głową olbrzymiemu Finowi, który mrugnął do niej dwukrotnie.Myślę, że na tym skończymy wstępne ustalenia  oświadczył Smith, poklepując szpicrutądłoń w rękawiczce. Póz
niej poznacie oczywiście więcej szczegółów.Cel, datę, i tak dalej.Teraz jednak powinniście zapoznać się z jednym tylko istotnym szczegółem.Ja zresztą też.Panie Graham, czy zechce nam pan powiedzieć, co to takiego Lap-laser?Mike wyprostował się na kanapie. Oczywiście powiedział. Lap-laser to samosterująca, polowa broń taktyczna, ładowanasamoczynnie przez laser& przerwijcie mi, jeżeli wdam się w zbyteczne szczegóły techniczne.Zgoda? Z
wietnie.Jest śmiercionośna w promieniu tysiąca metrów, a do naprowadzania na celwykorzystuje system znany w skrócie jako  BAT [ Pobierz całość w formacie PDF ]