Roberts Nora Trzej Bracia (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Nie będę już ciprzeszkadzać.Obiecaj mi jednak, że rozważysz moje zaproszenie na kolację, dobrze? - po-prosiła.Podniosła się i ruszyła w stronę wyjścia.Była już prawie przy drzwiach, kiedy Catzawołała:- Pani Blade!- Słucham.- Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam to wszystko - zatoczyła dłonią szeroki krąg -pomyślałam sobie, że straszny szczęściarz z tego Duncana.Teraz wiem, że jest nimnaprawdę.- A ja wiem, że naprawdę cię lubię.Pa! - Serena skinęła ręką na pożegnanie i zniknęław holu.Cat jeszcze długo patrzyła w ślad za nią.ROZDZIAA SI�DMYKto by pomyślał, że Cat Farell zakocha się podczas sześciotygodniowego rejsustatkiem po Missisipi? Albo że jej serce skradnie dziewięćdziesięcioletni staruszek? A jednakCat zupełnie straciła głowę dla Daniela MacGregora.Z wzajemnością.Pomimo zaawansowanego wieku, senior klanu zachował szelmowski wdzięk, którydoskonale pasował do niepokornego charakteru Cat.Tak jak ona odznaczał się gorącymtemperamentem, którego nie zamierzał niczym krępować.Do tego zachował bystry umysł icięty język, więc mogli sprzeczać się ze sobą jak równy z równym.Na dodatek pod tąpozorną szorstkością kryło się gorące, wrażliwe serce.Nic więc dziwnego, że Cat nie mogłapozostać obojętna wobec tak zabójczej kombinacji męskich zalet.Większą rezerwę zachowywała wobec babci Duncana.Anna MacGregor wyraznieonieśmielała ją swoją godnością i chłodnym opanowaniem.Patrząc na elegancką starsząpanią, Cat nie mogła oprzeć się wrażeniu, że pod pozorną kruchością i łagodnością kryje sięcharakter twardy jak stal.Anna miała wygląd i maniery rasowej damy - dar, który dostaje sięod Boga.Miała wrodzoną klasę, której w żaden sposób nie można się wyuczyć.Najwyrazniej matka Duncana odziedziczyła ten cenny dar po Annie.Cat wyobrażałasobie zresztą, że wszystkie kobiety z klanu MacGregorów wyglądają i zachowują siępodobnie.Oczywiście z wyjątkiem tych, które weszły do rodziny dzięki małżeństwu.Ona sama nigdy nie była damą, nie zależało też jej na tym.Nie zamierzała zdobywaćpozycji towarzyskiej przez wejście do znanej, zamożnej rodziny.Często myślała o sobie jak owolnym strzelcu, samotnym i niezależnym.Kochała tę swoją wolność ponad wszystko i niezamierzała łatwo z niej rezygnować.Nie miała jednak nic przeciwko temu, żeby poznać siębliżej z MacGregorami.Siedziała właśnie w opustoszałym barze, przygotowując materiał na kasetędemonstracyjną, a senior rodu przyglądał się jej i słuchał jej pięknego głosu z wyraznąprzyjemnością.- Co z ciebie za piosenkarka, skoro nie znasz żadnej szkockiej ballady, hę? - spytałwreszcie, nie mogąc się doczekać swoich ulubionych melodii.- Sentymentalna, panie MacGregor - odpowiedziała, rozbawiona tą uwagą.- I co z tego? To, że śpiewasz ckliwe piosenki o miłości, nie znaczy, że nie możeszspróbować czegoś innego - zauważył przytomnie.- Chyba, że jesteś zakochana.Cat bardzo lubiła te chwile, gdy śpiewała swoje kawałki, a Daniel MacGregor siedziałprzy stoliku i komentował.Teraz jednak nie powiedziała ani słowa.- Poza tym - ciągnął jej wierny słuchacz i prawdziwy wielbiciel jej talentu - szkockiemelodie i piosenki też potrafią chwycić człowieka za serce.I pasują do twojego głosu.Zaręczam ci, że każdy facet, który ma w swoich żyłach choćby kroplę szkockiej krwi, od razuzakochałby się w tobie, słysząc, jak je śpiewasz.- I bez tego wszyscy się we mnie kochają! - zażartowała, potrząsając dumnie swąpłomienną czupryną.- Oj, dziewczyno, diabła masz za skórą! - gruchnął śmiechem Daniel, waląc przy tymolbrzymia pięścią w stół.- Tylko wytłumacz mi wreszcie, dlaczego jeszcze nie wzięłaś się zamojego wnuka, co? - zadał standardowe pytanie, na które Cat odpowiadała już nieraz.- Przecież mówiłam, że czekałam tylko na pana.Po co zawracać sobie głowę płotką,kiedy można upolować rekina? - powiedziała i puściła do niego oko.Takie żarty sprawiałymu ogromną przyjemność.- Kiedy ten mój chłopak zrobiłby ci śliczne dzieciaki.- Owszem, ale to pan by się nimi cieszył.Mam rację, prawda? Wiem, że nie zazna panspokoju, dopóki nie stworzy ze swoich prawnuków drużyny piłkarskiej.Albo całej ligi!Wstała ze swego miejsca, podeszła do stolika, po czym nachyliła się i cmoknęłaDaniela w rumiany policzek.- Co zrobić, moja kochana.Anna wprost nie może się doczekać kolejnegoMacGregora.- Pogłaskał ją czule po głowie i posadził na krześle obok.- Biedna kobieta,okropnie martwi się o Duncana.Na samą wzmiankę o żonie, której szczęśliwie nie było w pobliżu, sięgnął do kieszenipo cygaro.- Niech mnie pan nie czaruje, panie MacGregor.- Cat wstała i przyniosła mu z baruzapałki.- Pana żona nie wygląda na specjalnie zmartwioną.Skarbie mój, obiecuję ci, że jak zemną uciekniesz, nie będziemy mieli żadnych zmartwień - szepnęła uwodzicielsko,rozdmuchując chmurę siwego dymu.Duncan wszedł do sali akurat wtedy, gdy rozbawiony Daniel usiłował wytarmosić Catza ucho.- Znowu uwodzisz mojego dziadka! - zawołał, podchodząc do stolika.Jak zawsze, gdywidział ich razem robiło mu się lekko na sercu.Cat spojrzała w jego stronę i oznajmiła ze śmiechem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy