[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przy okrągłych stolikach zasiadalihrabiowie i książęta, za ich plecami opuszczano zasłony w oknach i rozpoczynały sięgorączkowe próby skomunikowania się z pozaziemskim światem.W zaciemnionych salonachrozlegały się dziwne głosy i stukania, a stoły unosiły się w powietrze.Wiele rezydencji ipałaców miało swoje domowe duchy; słychać było odgłosy kroków, skrzypiały drzwi, a gdyumierał ktoś z domowników niewidzialne ręce grały na pianinie.Rasputin, który wywarłogromne wrażenie na świątobliwych mężach Kościoła, równie entuzjastycznie przyjęty zostałprzez okultystyczne koterie stolicy.To właśnie wielka księżna Milica przyprowadziła go po raz pierwszy do CarskiegoSioła.Ta brzemienna w skutki data - 1 paz
dziernika 1905 roku [st.st.] - zaznaczona jest wdzienniku Mikołaja:  Poznaliśmy bożego męża, Grigorija z guberni tobolskiej.Rok póz
niejMikołaj napisał:  Grigorij przybył o 18.45, zobaczył się z dziećmi i rozmawiał z nami do19.45 , i dalej:  Milica i Stana [wielka księżna Anastazja] jadły z nami kolację.Mówiły oGrigoriju przez cały wieczór.Faktem jest, że Rasputin nie był pierwszym  świętym mężem przyprowadzonym dopałacu przez wielką księżnę Milicę.W roku 1900, gdy Aleksandra rozpaczliwie chciała daćmężowi męskiego potomka, Milica wspomniała o francuskim mistyku i  lekarzu duszVachocie.Philippe Vachot, który pracował jako pomocnik rzez
nika w Lyonie, doszedł downiosku, że znacznie łatwiej będzie mu żyć jako  uzdrawiaczowi dusz.Ludzie wierzylirównież, że potrafi decydować o płci płodu w łonie matki.Jego popularność wcale niewywarła wrażenia na francuskich władzach, które trzykrotnie skazywały go za udzielanieporad bez uprawnień lekarza.W roku 1901 Mikołaj z Aleksandrą przebywali z oficjalnąwizytą we Francji i Milica zaaranżowała ich spotkanie z  uzdrowicielem.Vachot okazał sięczłowiekiem niskiego wzrostu, o wysokim czole, przenikliwych oczach i zdziecinniałymumyśle.Wracając do Rosji carska para zabrała go ze sobą jako część bagażu.Na nieszczęście dla Vachota kolejne dziecko carycy podobnie jak poprzednie byłodziewczynką [Anastazja].W roku 1903 oświadczył, że caryca jest w ciąży i będzie miałasyna.Okazało się jednak, że nie była nawet brzemienna, i akcje Vachota wyraz
nie spadły.Zrozpaczoną Aleksandrę przekonano, by pozbyła się  cudotwórcy , który szczodrzewynagrodzony wrócił do Francji, gdzie umarł w zapomnieniu.Zanim jednak wyjechał,powiedział carycy:  Pewnego dnia znajdziesz innego, podobnego do mnie przyjaciela, którybędzie mówił do ciebie o Bogu.Początkowo wizyta Rasputina w pałacu nie wywołała zbyt wielu komentarzy,wszędzie bowiem cieszył się nienaganną opinią.Miał zresztą błogosławieństwo najbardziejświątobliwych mężów Kościoła - zarówno ojciec Jan, jak i archimandryta Teofan doradzalicarycy, by porozmawiała z pobożnym chłopem - a do pałacu wprowadzili go przedstawicielenajwyższych sfer stolicy.Nikt jednak nie spodziewał się, że między carycą, carem i Rasputinem dojdzie dotakiej zażyłości.Przybywał zwykle na godzinę przed kolacją, gdy Aleksiej w swymbłękitnym szlafroku bawił się na podłodze przed pójściem do łóżka, siadał obok chłopca ialbo opowiadał mu o swoich podróżach i przygodach, albo snuł stare rosyjskie baśnie.Były toopowieści o koniku garbusku, o beznogim i bezokim jez
dz
cu, o Alioszce i Iwanuszce, oniewiernej carycy zamienionej w białą kaczkę, o złej czarownicy Babie Jadze albo ocarewiczu Wasilim i pięknej księżniczce Elenie.Często także dziewczęta, caryca i car zzainteresowaniem słuchali jego opowieści.Jednego z takich wieczorów, jesienią 1907 roku, wielka księżna Olga, najmłodszasiostra cara, po raz pierwszy spotkała Rasputina.Mikołaj zapytał ją:  Czy pójdziesz ze mną,by poznać rosyjskiego chłopa? , po czym poszli razem do pokojów dziecinnych.Tamczwórka dziewcząt i ich mały braciszek, wszyscy w białych koszulach nocnych, gotowi bylido pójścia do łóżek.Na środku pokoju stał Rasputin [ Pobierz całość w formacie PDF ]