Zelazny Roger Oko Kota

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Teraz mieli sprytniejsze zabawki;jonizowały ścieżkę przez powietrze i wysyłały wzdłuż niej ładunek.Ale tazer wystarczy.Gdy poznał słabe punkty Kota, wykorzystał przeciw niemu podobne urządzenie.Wyostrzył myśliwski nóż z ostrzem długim na stopę i przeciągnął pasek przezrozcięcia pochwy.Sprawdził swoją 30.06, starą, ale utrzymywaną w idealnym stanie.Gdyby zdołał ogłuszyć Kota, mógłby wpakować przez tę twardą skórę dość pocisków,by uszkodzić ważne organy życiowe.Z drugiej strony, strzelba była dość ciężka.Wreszcie wybrał półmetrowy pistolet laserowy, mniej precyzyjny, ale równie grozny.I tak zamierzał używać go na bliską odległość.Kiedy podjął decyzję, zaczął pakowaćlekki plecak, z minimum sprzętu niezbędnego na krótką wyprawę, jaką zaplanował.Skończył, nastawił budzik, wyciągnął się w śpiworze i przespał dwie godziny.Kiedy obudził go brzęczyk, krople deszczu stukały już o dach.Włożyłprzeciwdeszczową kurtkę z wełnianą podszewką, zarzucił na ramię plecak, przypasałbroń i znalazł kapelusz.Uruchomił komunikator, sprawdził numer i wybrałwspółrzędne.Ekran ożył prawie natychmiast.Pojawiła się szeroka twarz Susan %7łółtej Chmury.86 Azaethlin! powiedziała.Odgarnęła z czoła kosmyk włosów i uśmiechnęła się. Ile to już lat. Sporo przyznał.Przywitał się, chwilę rozmawiali. Pada tam u was? zapytałw końcu. Wygląda na to, że zaraz zacznie. Muszę się dostać na północną krawędz wyjaśnił. Nie znam nikogo, ktomieszka bliżej miejsca, o które mi chodzi.Mogę wpaść? Jasne.Idz do platformy, a ja uruchomię naszą.Wszedł, schował kartę do kieszeni i wcisnął TRANS.Pojawił się w kącie zagraconego saloniku.Jimmy %7łółta Chmura wstał z ustawionegoprzed ekranem wizyjnym fotela i dotknął jego dłoni.Był niski, dość tęgi, o szerokichramionach. Hosteen Pieśniarz powiedział. Wypij z nami kubek kawy. Chętnie.Usiedli. Mówiłeś, że wybierasz się do kanionu zauważył Jimmy. Tak. Ale nie na dół, mam nadzieję. Chcę zejść na dół. Zaczęły się wiosenne wylewy. Tak przypuszczałem. Paskudnie wygląda ten pistolet.Mogę obejrzeć? Proszę. Ojej, laser! Mógłbyś nim wybić jeszcze jedną dziurę w Okiennej Skale.Stary jest,prawda? Jakieś osiemdziesiąt lat.Chyba już takich nie robią.Oddał broń. Polujesz na coś? Mniej więcej.Milczeli przez chwilę. Podwiozę cię gdzie tylko zechcesz na krawędzi. Dzięki.Jimmy wypił łyk kawy. Długo tam będziesz? zapytał. Trudno powiedzieć. Rzadko cię ostatnio widujemy. Wolałem być sam.Jimmy zaśmiał się. Powinieneś się ożenić z siostrą mojej żony i zamieszkać tutaj. Aadna? zapytał Billy. Pewno.I dobrze gotuje. Znam ją? Chyba nie.Trzeba by urządzić taniec squaw.87Nagłe bębnienie deszczu dobiegło z północnego krańca domu. No i pada stwierdził Jimmy. Może chcesz zaczekać, aż przejdzie? To może potrwać parę dni parsknął Billy. Zbankrutowalibyście żywiąc mnieprzez ten czas. Pogralibyśmy w karty.O tej porze roku łowca nie ma dużo roboty.Billy skończył kawę. Mógłbyś się nauczyć robić ozdoby: pasy, bransolety, pierścionki. Moje ręce nie nadają się do tego.Jimmy odstawił kubek. Nie mam co robić.Może przebiorę się i pójdę z tobą.Mam wysokoenergetycznąstrzelbę z radarowym celownikiem.Powala słonia.Billy śledził wzór na powierzchni blatu. Nie tym razem powiedział. Jak chcesz.W takim razie pora się zbierać. Pora.� � �Jimmy wysadził go na północnym wzniesieniu krawędzi, ponad Ruiną DomuAntylopy.Postanowił wysiąść dalej w kierunku wschodnim.Gdyby szedł piechotą,próbowałby zejścia kilka mil stąd na zachód.Jimmy zawiózłby go nawet dalej, gdybygo poprosił, ale to byłoby mniej wygodne.Musiałby zacząć za punktem, gdzie kanionCzarnej Skały oddzielał się od właściwego kanionu del Muerto.Zamierzał przejść przezrozwidlenie i tam zagmatwać swoje ślady.Gdyby wszystko było za łatwe, Kot mógłbynabrać podejrzeń.Patrząc w szeroką rozpadlinę krętego kanionu widział szeroką wstęgę lśniącej wody,płynącej przez środek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy