[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ich powaga i wierność kwitła wpływami w szanownym pałacu:Jeden był latyńskiego pałacu kapłanem,Drugi kapłańskiej służbie u Greków oddany.Ich tutaj krew, ich wszelkie pomoże tu szczęście.Z takiego rodu małżonków i z rodu togatów,Z takiego związku boskiego oczekujmy potomstwa.Bo mnie, żem więziony, nie tak inny ból przykry,Jak to, że u takich tak długo trwa niepamięćO uwięzionym.Lecz jeśli mnie zamknięcie tu męczyBez końca, to i wy nie bezkarnie milczycie.Karą nie mniejszą jest dla was wstyd, co was dręczy,%7łe choć skromnego, ale w prawach poetęZaniedbujecie biegłego w wymowie.I na co się przydaTrzymać człowieka w takim zagrożeniuI więzionego pozostawiać długo w niepewności życia?Nie zgrzeszyłem ciężko, król też się nie bardzo gniewał.Ale zły duch człowieka, który złośliwym donosemI nieszczęsnym podszeptem obciążył mą sprawę,Choć winien był prosić o łaskę, brzydko gniew roznieciłI łaskawego pana i króla skłonił do srogości.Bo władcę kłuje w serce Bóg wszechmogący,Kiedy coś każe przy swojej dobroci i łasce pobłaża.Ale gdy z łaski pana wrócę do wolności,Skoro ust waszych milczenie nie wesprze mnie słowem,Imion waszych, jak sądzę, żadna nie czeka pochwała.Lecz żeby pieśni weselnej nie kończyć żałośnie Co po owych życzeniach zrobi rodzica Diona,Niech usta mruczą po cichu: gdy do Karale iść się zacznie,w.116 togatów  piastujących wysokie godności.w.139 Karale  główne miasto na Sardynii. 175Ex genere amborum, qui me modulante canentur;Pontifices sacri Statulenius OptatianusMoribus innocuis, sancta pietate modesti,Religione pia castis altaribus apti,Quorum cana fides per sacra Palatia pollensFloruit, unus erat Latialis mysticus aulae,Alter apud Danaos sacrata mente dicatus;Quorum sanguis adest, quos omnia fausta iuuabunt:Ex hac progenie iunctis et gente togataConiugio tali speremus numina naści!Nam mihi quod teneor non tam dolor alter acerbusQuam quod apud tales obliuio longa moraturNominis inclusi, sed si me claustra fatigantTemporis immodici, nec uos impune tacetis.Poena est non leuior uobis quatiente pudore,Quod licet exiguum tamen inter iura poetamTemnitis immemores facunda mente periti.Quid prodest seruasse hominem per tanta periclaEt clausum liquisse diu sub clade salutis?Non male peccaui nec rex iratus inique est,Sed mala mens hominis, quae detulit ore malignoEt małe suggessit tunc et mea facta grauauit.Poscere quem ueniam decuit, male suscitat irasEt dominum regemque pium saeuire coegit.Nam deus omnipotens compungit corda regentis,Quando iubet pietate sua, ueniaeque relaxat.At cum liber ero domino ignoscente reductus,Dum tacet os uestrum nec nos sermone iuuatis,Nomina uestra reor praeconia nulla manebunt.Sed ne maesta canens concludat carmen amoris,Post haec uota parens quid sit factura Dione,Murmuret os tacitum, Carales cum coeperit iri. 176Do domu Eola się uda, do domu wiatrów władyki,Aby je trzymał w zamknięciu, a modre wód fale głaskał.A
agodny wietrzyk niech tylko pomyślnym dmucha powiewem,By łódz
bezpiecznie dobiła do sardyńskich wybrzeży.I niech Eol Wenerze tego nie odmówi, o swe prawa proszącej.Już Cypryda przybywa w strojnej szacie na fali błękitnej,Już z nimfami morskimi pójdą przyboczni Trytona,Nereid pienisty korowód, Forkosa podlegli,Głębiny morskiej ryby, olbrzymie potworyI wszelki olbrzym straszny w głębinach ukrytyWynurzy się z bezdni, by cieszyć się falami powierzchni,A między nimi Galatea na groz
nym delfinie siedzącaNiechaj Neptuna skrapia wodami, a on niech strumienieStrąca ze swej głowy i brody ku radości Diony.Skrzydlaty chłopczyk Wenery, latając nad wodami,Już róże rozrzuca podstępnie, lecz strzały ognistePuszcza do towarzystwa na morzu i zimne wód faleSrodze rozgrzewa, żeby ten żywioł pomnażał życzenia.Tyle powiedzieć wystarcza.Lecz milczący teraz,Wszystko kiedyś oddamy zacnemu potomstwu. 177Aeolias petet illa domos aditura tyrannum,Ut frenet uentos et caerula marmora tergat,Mollior aura means tantum bona flamina mittat,Ut ratis incolumis Sardorum litora tangat.Nec negat haec Eolus Veneri sua iura roganti.Cypris in ornatu ueniens freta glauca uagatur,Cum pelagi Nymphis ibunt Tritonis alumniNereidum spumante choro Phorcique clientesGurgitis aequorei pisces immania ceteEt quaecumque latens surget de fluctibus imisBelua terribilis summas gestire per undas;Inter quas delphine sedens Galatea minaciNeptunum perfundet aquis: rorante fluentoIlle caput barbamque ciet ridente Dione.At uolucer Veneris uolitans super aequora pinnisIam spargens sub fraude rosas tamen igne sagittasMandat ad aequoreos comites et frigida pontiAequora flammat atrox, elementa ut uota celebrent.Haec dixisse sat est, sed qui modo iure tacemus,Omnia reddemus quandoque nepotibus almis. 178Epitalamium dwóch braciPo wyjściu z więzienia nadarzyła się poecie inna okazja do pisania pieśniweselnej, na ślub dwóch braci z dwiema siostrami.Tu nastrój jest inny.Poeta samw uroczystym tonie głosi pochwałę młodzieńców, których serca opanowały różnebóstwa uroczystości ślubnych (w [ Pobierz całość w formacie PDF ]