[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ten typ niedoboru wody objawia się zahamowaniem wzrostu drzewostanów, wzmożonym wydzielaniem się posuszu usychaniem wierzchołków, pojawianiem się szkodników wtórnych i w końcu zamieraniem grup drzew i całych drzewostanów.Fizjologiczny niedobór wody występuje wówczas, gdy siła korzeni jest mniejsza niż siła ssąca gleby lub, gdy grube warstwy surowej próchnicy zatrzymują wodę opadową.III.3.5.Wodya) Wody bieżąceWody bieżące powstają albo w wyniku nadmiernych opadów deszczu, albo szybkiego topienia się mas śniegu.Powodują kilka rodzajów erozji gleby:lerozja powierzchniowa polegająca na zmywaniu wierzchniej urodzajnej warstwy gleby przez drobne strużki wody spływającej po powierzchni zbocza płytkimi żłobkami i bruzdkami.Wskutek wypłukiwania i unoszenia cząstek próchniczych, pylastych i iglastych, a wraz z nimi soli mineralnych.W końcowej fazie proces ten prowadzi do całkowitego zmycia urodzajnej warstwy gleby.Erozja powierzchniowa występuje na dużych obszarach.llErozja liniowa jest to łatwo zauważalny, dość gwałtowny proces rozmywania gleby przez skoncentrowane strugi wody spływające wartko po zboczu stale pogłębiającymi się żłobkami, powodujące powstawanie rynien, wyrw, jarów i wąwozów.llSoliflukacja, czyli erozja polegająca na usuwaniu się lub spływie całych mas gleby po stromych zboczach.llErozja brzegowa i dolna powstają w wyniku działalności wód płynących w strumieniach i rzekach.lb) Wody stojąceWody stojące występują najczęściej w bezodpływowych kotlinach lub rozległych, płaskich obniżeniach terenu, w dolinach rzek.Powodem nadmiernego zawilgocenia może być znaczny dopływ wody z zewnątrz, bez możliwości odpływu; zbyt małe nachylenie powierzchni, utrudniające odpływ; mała przesiąkliwość podłoża lub występowanie w nich warstw nieprzepuszczalnych; wylewy rzek lub podtopienie przez stawy i sztuczne zbiorniki wodne.Niekiedy zabagnienie występuje nagle po wycięciu, po pożarach, klęskach owadzich i wiatrołomach.Jego przyczyną oprócz niedostatecznego odpływu wody jest raptowne zmniejszanie transpiracji i dlatego na terenach skłonnych do zabagniania nie można zakładać większych zrębów.W terenach o stałym zabagnieniu stosuje się systemy odwadniające, najczęściej polegające na wykonaniu sieci rowów lub wkopanych z ziemię drenów.Urządzenia te wymagają konserwacji, której zaniedbanie powoduje wtórne zabagnienie terenu.III.4.Struktury zajmujące się walką ze szkodnictwem leśnym i efektywnością działaniaZwalczanie szkodnictwa leśnego należy do podstawowych obowiązków pracowników terenowych Służby Leśnej nadleśnictw, których liczba w 2003 r.wyniosła 15 710,w tym 1120 strażników leśnych.Strażnicy leśni działali we wszystkich nadleśnictwach w ramach posterunków Straży Leśnej kierowanych przez koordynatorów podległych nadleśniczemu.W nadleśnictwie na ogół zatrudnionych było 2 -3 strażników.Strażnicy leśni, wspomagani przez terenową Służbę Leśną(zwłaszcza przez leśniczych i podleśniczych) i systematycznie szkoleni, odgrywali dominującą rolę w zwalczaniu szkodnictwa leśnego.Praca strażników leśnych polegała głównie na systematycznej działalności prewencyjnej w celu ochrony zasobów leśnych i mienia Lasów Państwowych, wykrywaniu sprawców przestępstw i wykroczeń, jak równie ż merytorycznym prowadzeniu spraw w trybie karno-sądowym i kolegialnym.W miarę potrzeby, rozwijana była działalność akcyjna na terenie większości regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych (np.w przypadku zwalczania kradzieży drewna zorganizowanej na szerszą skalę przez grupy przestępcze).W efektywnym zwalczaniu szkodnictwa leśnego pomocy udzielały m.in.: policja, prokuratura, Państwowa i Ochotnicza Straż Pożarna, PolskiZwiązek Łowiecki, Straż Ochrony Przyrody, straż w parkach narodowych i w parkach krajobrazowych oraz zorganizowane grupy młodzieży szkolnej.W wielu przypadkach szkodnictwo leśne jest pośrednim efektem ubożenia społeczeństwa.Świadczyć o tym może m.in.największa w ostatnim pięcioleciu ilość skradzionego drewna opałowego oraz duża wartość szkód z tytułu kłusownictwa.W odniesieniu do lat 2000 -2002 wzrosła również wartość strat powodowanych bezprawnym korzystaniem z lasu.W tych trudnych warunkach należy jednak odnotować korzystne efekty pracy strażników leśnych i terenowych pracowników Służby Leśnej w dziale zwalczania szkodnictwa leśnego w 2003 r.:lwartość strat z tytułu kradzieży lub zniszczenia mienia nadleśnictw była najmniejsza w okresie ostatnich 5 lat,llwartość skradzionego drewna, pomimo dużej jego masy, należała do najmniejszych w ostatnim pięcioleciu,llwykrywalność sprawców wykroczeń utrzymała się na bardzo wysokim poziomie 80%,llw okresie ostatnich kilku lat udało się ograniczyć liczb ę zarejestrowanych przypadków kłusownictwa do ok.500 na rok.lIII.5 [ Pobierz całość w formacie PDF ]