Graves Robert Żona Pana Miltona

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rzekł mi też,że Szkoci w przeddzień bitwy wielce osłabili swoje siły, usuwając wszystkichoficerów niedoskonale prawowiernych, między którymi byli ich najzdolniejsi inajśmielsi dowódcy, a uczynili to dlatego, iż obawiali się, że ściągną dopustboży na wszystkie szeregi.Szkockich jeńców sprowadzono do Londynu i sprzedano ich jakoniewolników faktorom plantatorów z wysp Barbados po pięć szylingów odgłowy[46].____________[46] Walijskich jednak jeńców, pojmanych w Pembroke, generał Cromwell sprzedał pojednym szylingu od głowy.Dziwne to jest, że człowiek, który sam pochodził z Walii, uznał,iż jeden Szkot jest wart pięciu Walijczyków.(Przyp.aut.)Matka moja serdecznie się uśmiała, patrząc na tych biedaków nagich iparszywych, jak maszerowali ulicami miasta: mówiła, że ten, kto zaprzedałwłasnego króla w niewolę, sam nie zasługuje na nic lepszego.Mój brat, James,litował się nad nimi, mniemał jednak, że plantatorzy z Barbados okażą sięlepszymi panami, niż byli kiedykolwiek ich obłąkani lordowie i pastorzy.Podczas ostatnich zamieszek bowiem plantatorzy tak byli dalecy odbratobójczych waśni, że kiedy jeden drugiego nazwał kawalerem lub okrągłym łbem , uważano to za wielką obrazę i dla zadośćuczynienia musiałwydać obiad ze świniną i indykiem dla wszystkich, którzy obelgę zasłyszeli.(Lecz nawet na tych rajskich wyspach ostatnio zapanował zamęt Wielumłodych rojalistów angielskich tam zbiegło, a dwóch panów z Devonshireopanowało wszystkie wyspy w imieniu króla, tak iż Parlament musiał wysłaćflotę, żeby je odbić.Poniektórzy nigdy nie wiedzą, jak się dobrze mają ani jakstrasznym pożeraczem publicznych skarbów i rodzicielem nieszczęśćwszelakich jest wojna domowa).Rozdział dwudziesty drugiPRZYGLDAM SI STRACENIU KR�LAMój mąż zadedykował lordowi generałowi Fairfaxowi pochwalny sonet, wktórym go prosił, aby - gdy wojnę zakończy i łeb urwie hydrze nowej rebelii -przyłożył ręki do nowych zadań, to jest do zreformowania angielskich rządów.W ten sposób oczyściłby dobrą wiarę narodu z haniebnego piętna publicznegooszustwa, aby już nigdy nie powstała nowa okazja do rebelii.Jednakże ów sonetoraz metryczna wersja Psalmów były jedynymi wierszami, jakie teraz napisał, awielki swój zamysł o utworze Adam wygnany z Raju odłożył na bok.Pewnegodnia zapytałam go, z jakiej to przyczyny nie podejmuje tej pracy na nowo, skorowierzy, że stanie się ona podstawą jego nieśmiertelnej sławy.Przez dłuższąchwilę nie odpowiadał.Dopiero zakpiłam z niego, mówiąc: Z tym poematemjesteś, mężu, jak św.Jerzy - zawsze na koniu, lecz nigdy w drodze!.Wówczas wybuchnął wielce podniecony: Boski poemat, taki jak ten,powstać może jeno w czasach podniosłych i pełnych dostojeństwa, co się tyczystosunków społecznych, i pod piórem poety, który czuje się szczęśliwy w swoimdomowym zaciszu.Jak mogę pisać, kiedy w Parlamencie gadają łobuzy,opłacane łajdaki szczekają bzdury z wyniosłości swych prezbiteriańskichpulpitów, a mnie Bóg skarał tak bezużyteczną i swarliwą towarzyszką jak ty?Już to samo wystarczyłoby, bym się wyrzekł Boga, gdyż uwierzyć nie mogę,abym nie zasłużył na nic lepszego. Oj, mężu - rzekłam - jesteś niezrównany w swej cierpliwości jak sam Hiob.Toteż ufam, iż jak Hiob doczekasz się nagrody i wyleczysz się ze swychwrzodów.Za jedno możesz już dziękować Bogu, że nie masz w swym łoniedziecka, które wybija hołubce, tak jak u mnie.Były to bowiem ciężkie dla mnie czasy z ciągłym czkaniem i wymiotamiprzez całą wiosnę i lato bez przerwy aż do początku pazdziernika.Było tobardzo żywe dziecko, nie takie jak Nan, która leżała w moim łonie jak martwa.Mój mąż, raz zawiedziony w nadziei, że zrodzi wielkiego wojownika,porzucił już ten zamysł.Ale podniecił go horoskop narodzin, który wyprowadziłzgodnie z prawidłami i praktyką Korneliusza Agryppy z dodatkami niejakiegoValentine a Naiboda i ustalił na noc, w którą się uroczyście ze mną ułożył.Spodziewał się, iż tym razem prawdziwie spłodzi syna, który będzie sławnymwróżbitą, Merlinem w dziedzinie matematyki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy