[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Etruska jazda nie miała sobie równych pod względem mobilności i splendoru.Jednym z najcenniejszychobiektów przechowywanych w nowojorskim Metropolitan Museum of Art jest naturalnych rozmiarów,doskonale zachowany etruski rydwan z brązu, z rzez
bionymi ozdobami ze srebra i złota.Lecz ich dokonanianie ograniczały się do sfery projektowania i produkcji brązu: byli wielkimi miłośnikami muzyki, tworzyliliczne zespoły harfistów, lutnistów, flecistów, trębaczy, śpiewaków i innych muzyków - być może pierwszew dziejach orkiestry.Podobnie wyrafinowane, pełne życia i dynamiczne są zdobienia etruskich grobowców.91Ruiny wielu etruskich miast są do dziś odwiedzane i badane; tysiące ich artefaktów jest rozsianych pomuzeach i prywatnych kolekcjach na całym świecie.A mimo to Etruskowie stanowią jedną z największychzagadek europejskiej archeologii.Choć zachowały się liczne zabytki ich języka pisanego, po ponad 100latach usilnych prób uczonym nie udało się ich odczytać, poza rozpoznaniem tu i ówdzie znanych skądinądimion.Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że Etruskowie sami siebie nazywali Rasna.Naukowcy wciąż niemają pewności, czy jest to nazwa własna, czy tylko opisowe określenie.Innymi słowy, nazywanie EtruskówRasna może przypominać określanie wszystkich Niemców żyjących w 1900 roku kajzerami.A
ańcuch górskizwany do dziś Rasenna wznosi się niedaleko starożytnego miasta Arretium, którego etruscy mieszkańcy takwalnie wspomogli Rzymian w wojnie z Kartaginą.Nie mniej zagadkowe jest pochodzenie Etrusków.Niektórzy naukowcy przypuszczają, że byli onirdzennymi mieszkańcami Italii, lecz ich nagłe pojawienie się na początku XII wieku p.n.e.wydaje się temuzaprzeczać.Twierdzenie Herodota, że Etruskowie przybyli z Lidii na południowym zachodzie AzjiMniejszej, po upływie 2500 lat nadal budzi wiele kontrowersji.Egipcjanie znali ich znacznie wcześniej -faraon Merenptah zaliczał Etrusków do swoich najgroz
niejszych wrogów, znienawidzonych Ludów Morza.Ponownie wspomniał o nich jego następca Ramzes III, kiedy musiał stoczyć bitwę z tymi samyminajez
dz
cami, i wymienił ich wśród pojmanych jeńców na murach swej świątyni w Madinat Habu jakoTeresu lub Turesu, co jest egipską wersją greckiej nazwy Tyrsenoi.Filologiczną identyfikację Teresu zEtruskami potwierdza sam Ramzes.Wyróżnił ich spośród innych Ludów Morza, ponieważ nadeszli zpółnocnego zachodu, kierunku, w którym leżała Italia, w odróżnieniu od pozostałych, atakujących odpółnocy i wschodu.Do atlantydzkiej konfederacji, która najechała deltę Nilu, należeli Trojanie, a słoworasnes lub rasne, którym określali siebie sami Etruskowie, w języku trojańskim odnosi się do  sprawpublicznych.Spośród 10 z
ródeł powstania Rzymu, jakie wylicza Plutarch w poświęconym Romulusowi rozdziale%7ływotów sławnych mężów, dwa są bezsprzecznie Atlantydzkie.Wspomina, że Lud Morza, Pelazgowie, wędrując po większej części zamieszkanego świata i podbijając liczne narody, osiedli tutaj i od swojejwielkiej potęgi w walce nazwali miasto Rzymem.Przyznaje mu rację Wergiliusz, opowiadając, że starożytni Pelazgowie, dawno temu, byli najpierwszymi mieszkańcami Lacjum.Pisał, że przodkowieRzymian byli uciekinierami z Troi, pod rozkazami księcia Eneasza, pochodzącego od  tego samego Atlasa,który podtrzymuje gwiaz
dziste niebo.Te informacje są zgodne zarówno z relacją Ramzesa III onajez
dz
cach Teresu, których pokonał, jak i z greckimi opowieściami o przynoszących cywilizację Pelazgach.Plutarch pisze dalej:  Niektórzy zaś mówią, że Roma, od której zostało nazwane nasze miasto, była córkąItalusa i Leukarii.Italus to łacińska wersja imienia Atlas, zaś Leukaria była boginią mórz, jedną z syren,wariantem Leukippe, pierwszej kobiety na Atlantydzie [ Pobierz całość w formacie PDF ]