[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Naraz uprzytomnił sobie, że nie prawa posunąć się dalej, ponieważsprawuje nad nią opiekę. Nie powinniśmy  powiedział cicho, a potem odsunął ją od siebie i otulił derką. Z
pij,proszę, śpij.Leżeli blisko siebie, ciało przy ciału, i Arthur dopiero teraz uświadomił sobie, że Clareznowu odwróciła bieg rozmowy i uniknęła odpowiedzi.Czy pocałunek był kolejną jej sztuczką, próbą odwrócenia jego uwagi? Cóż, jeżeli tak, toosiągnęła swój cel.Co więcej, ów pocałunek podniecił go tak, że niczym szesnastolatekzerwał z siebie kaftan, rozpaczliwie pragnąc zbliżenia.A przecież ta dziewczyna była dla niego niedostępna, nie wolno mu się było do niej zbliżyć.Teraz wsłuchiwał się teraz w jej oddech.Cichy i spokojny.Leżała tyłem do niegoi udawała, że śpi.Ciekawe, co sobie teraz myślała?  zastanowił się.Czy żałowałapocałunku?Wciąż czując w ciele pulsowanie pożądania, Arthur przyłapał się na tym, że wyobrażasobie Clare nagą.Zamknął oczy i marzył o wspólnych igraszkach.Po raz pierwszy w życiumyślał o kobiecie w taki sposób.Do tej pory podchodził do zbliżenia w sposóbprzedmiotowy.Często nawet się nie rozbierał.Clare sprawiła, że zaczął się zastanawiać, jakby to było kochać i być kochanym, jak to jest oddawać się rozkoszy fizycznej ze szczerzei prawdziwie kochaną osobą?Wyciągnął rękę i już miał pogładzić ją po włosach, ale powstrzymał się w ostatniej chwili.Boże drogi, powiedział sobie w duchu, muszę uważać.Clare nie jest moją damą ani ukochaną.Rycerz bez ziemi nie ma nic do zaoferowania kobiecie takiej jak ona.Poza tym muszę pamiętać, co zdarzyło się mojej matce.Muszę pamiętać o tym, jak ludziew mieście jej unikali, bo urodziła dzieci bez ślubu.Coś takiego nie może się przytrafić Clare& Nie pozwoli na to.ROZDZIAA
SIÓDMYZ
niło mu się, że chodzi po polu lawendy.Kiedy się ocknął, lampa była wypalona.Naokołopanował spokój.Na piersi czuł ciepły ciężar.Była to głowa Clare, a jej ramię obejmowało gow pasie.Zapach lawendy wydzielały jej włosy.Arthur delikatnie położył dłoń na jej głowiei poczuł dziwne ściskanie w podbrzuszu.Czy było to pragnienie pieszczot, czy niezaspokojone pożądanie? A może jeszcze cośinnego? Irytowało go, że nie potrafi tego określić.Arthur nie był przyzwyczajony budzić się w łożu z kobietą.Zapewne to stanowiło kłopot.Zawsze płacił za akt miłości, i to płacił hojnie, jednak nigdy za całą noc.Uważał to zaniepotrzebną rozrzutność.Ostrożnie, tak żeby nie zaniepokoić Clare, przytulił policzek do jej głowy.Lawenda&Na długo zapamięta ten poranek.Po śniadaniu Arthur wybrał się z Clare do miasta, by kupić ubrania.Po kilku godzinachgotowali się już do drogi, a ona miała na sobie jedną z trzech nowych sukien  niebieską,o kilka tonów ciemniejszą niż jej nowy jasnoniebieski welon i peleryna w kolorze chabrów.Patrzył na nią z zachwytem.W welonie było jej do twarzy, choć skrywał wspaniałe włosy,które tak lubił. Wyglądasz bardzo dobrze  powiedział, mając świadomość tego, że teraz Clare wyglądana osobę szlachetnego rodu. Twój ojciec będzie dumny, mogąc uznać taką córkę. Modlę się o to, byś miał rację, panie  odrzekła, podając mu przyniesiony z miastapakunek. Tutaj są pozostałe rzeczy.Znalazłam nawet grzebień. Jesteś zadowolona z zakupów? O tak! Miałam szczęście, bo krawcowa miała również suknię w kolorze wiosennejzieleni! Czy peleryna ma podbicie? Tak, z angielskiej wełny.Ale& Jeżeli uznasz, panie, że jej zakup to rozrzutność, zwrócę jąkrawcowej. Nie chcę o tym słyszeć! Musisz mieć ciepłe ubranie. Dzięki. Spoglądając z ukosa na Iva, Clare zbliżyła się do Arthura i zniżyła głos. I&zanim, panie, o to zapytasz& Kupiłam również bieliznę.A poza tym spójrz, panie.Sięgając pod pelerynę, wyjęła zza pasa parę rękawiczek.Arthur wziął je i obejrzał. Cielęca skóra. Należały do sąsiadki krawcowej.Sprzedała je bardzo okazyjnie. Doskonale.Ochronią twoje ręce przed zimnem i otarciami.Clare dotknęła dłoni Arthura [ Pobierz całość w formacie PDF ]