[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Te po dziś dzień trwające upodobania wskazują, Ŝe kluczową korzyściąadaptacyjną kobiet z przelotnych kontaktów seksualnych był natychmiastowy dostęp dozasobów partnera.Dominującą rolę tych korzyści najwyraźniej ujawnia prostytucja.Z punktu widzeniaporównań między kulturami, bardzo częstą przyczyną wejścia na drogę prostytucji jest fakt,Ŝe droga ta jako jedyna zapewnia kobiecie przetrwanie.W niektórych kulturach, jak wSomalii czy u Hokkien mieszkających na Tajwanie, kobieta rozwiedziona z powoduniewierności nie moŜe liczyć na ponowne zamąŜpójście (Burley, Symanski, 1981).W innych,jak u Chińczyków, Birmańczyków lub Pawnee, na zamąŜpójście nie ma szans kobieta, którautraciła dziewictwo.W jeszcze innych, jak u Azteków czy Ifugao, niemoŜliwą doprzezwycięŜenia przeszkodą w zamąŜpójściu jest choroba kobiety.We wszystkich tychwypadkach prostytucja stanowi jedyny sposób na przetrwanie.Bywają jednak i kobiety zostające prostytutkami po to, by uniknąć uciąŜliwościmałŜeństwa.Na przykład Malajki z Singapuru często zostają prostytutkami, by uniknąćcięŜkiej pracy, której oczekuje się w tym społeczeństwie od Ŝon.W plemionach Amhara czyBemba kobiety zarabiają na przelotnym seksie wystarczająco wiele, by pozwolić sobie nawynajmowanie męŜczyzn do wykonywania prac, zwykle naleŜących do obowiązków Ŝony.Krótko mówiąc, zachętą do przelotnego seksu są teŜ znaczne dobra, które kobieta moŜe dziękiniemu pozyskać.Kontakty seksualne umoŜliwiają teŜ rozpoznanie i ocenę potencjalnego męŜa wstopniu często niemoŜliwym do uzyskania w inny sposób.Pozwalają rozeznać się w jegoosobowości i zamiarach, sposobie reagowania na róŜne sytuacje, w niezawodności, w jegoatrakcyjności i wartości jako męŜczyzny dla innych kobiet.Pozwalają teŜ kobiecie ocenićwraŜliwość i elastyczność męŜczyzny, jego skłonność do dbania o jej szczęście.Kontaktseksualny pozwala teŜ partnerom zorientować się w stopniu ich wzajemnego dopasowania,dostarczając waŜnych informacji o szansach na trwały związek.Pary niedopasowaneseksualnie częściej są sobie niewierne i związki te częściej kończą się rozwodem (Janus,Janus, 1993).Seksuologowie Samuel i Cynthia Janus stwierdzili, Ŝe 25% badanych przez nichkobiet i męŜczyzn wskazywało niedopasowanie seksualne jako główny powód rozwodu i byłato najczęściej wymieniana pojedyncza przyczyna rozpadu małŜeństwa.Kosztów niewiernościi rozwodu moŜna uniknąć dzięki ocenie dopasowania seksualnego przed zawarciemmałŜeństwa.Niektóre upodobania kobiet dotyczące partnerów seksu przelotnego wyraźniewskazują, Ŝe jedną z funkcji takich kontaktów jest pozyskiwanie informacji celem wybraniapartnera stałego związku (Buss, Schmitt, 1993).Gdyby tak nie było, nie przeszkadzałyby imtakie cechy przelotnego partnera, jak promiskuityzm czy pozostawanie w trwałym związku zinną kobietą, sygnalizujące jego niedostępność jako kandydata do ewentualnego stałegozwiązku.Cechy te oznaczają zresztą teŜ i niemoŜność pozyskania jego zasobów w takimstopniu, w jakim byłoby to moŜliwe, gdyby nie był związany z inną kobietą lub gdyby nienawiązywał tak licznych kontaktów przelotnych.Ogólnie rzecz biorąc, preferencje kobiet co do kandydatów na związek przelotny sąbardzo zbliŜone do tych, które adresują do kandydata na związek trwały (Buss, Schmitt,1993).W obu wypadkach kobiety pragną męŜczyzny Ŝyczliwego i pełnego zrozumienia,romantycznie nastrojonego i podniecającego, stałego w uczuciach, zdrowego, z poczuciemhumoru i skłonnością do dzielenia się własnymi zasobami z kobietą.W obu wypadkachkobiety chciałyby teŜ męŜczyzny wysokiego, wysportowanego i przystojnego.MęŜczyźni, jakpamiętamy, bardzo wyraźnie zmieniali swoje wymagania, kiedy przechodzili od wyliczaniacnót partnerki związku trwałego do wskazywania cech wystarczających u partnerki związkuprzelotnego.U kobiet zmiana taka jest prawie niezauwaŜalna, co wskazuje na ich większągotowość do traktowania seksu przelotnego jako wstępu do trwałego związku czy teŜ sposobuna poszukiwanie partnera do takiego związku.Inną korzyścią z przelotnego seksu jest dla kobiety moŜliwość lepszego zorientowaniasię w swojej własnej wartości dla płci przeciwnej.Ludzie, którzy nie potrafili trafnie ocenićswojej własnej wartości matrymonialnej, musieli być w naszej pradawnej przeszłości naraŜenina powaŜne straty.W szczególności niekorzystne musiało być dla kobiet niedoszacowaniewłasnej wartości, pociągające za sobą związek z mniej wartościowym męŜczyzną, oferującymmniejsze zasoby, zaangaŜowanie i ochronę, niŜ ta, którą mogłyby zdobyć, gdyby trafniejoceniły własną wartość.RównieŜ przeszacowanie własnej wartości mogło być niekorzystne,poniewaŜ wydłuŜało okres „panieństwa”, co w końcu mogło prowadzić do rzeczywistegospadku własnych walorów seksualnych, jako Ŝe te są u kobiet silnie powiązane z wiekiem.Przelotne kontakty z męŜczyzną jednym lub wieloma podnosiły szansę uniknięcia obu tychniebezpieczeństw.Jeszcze inną dodatkową korzyścią z przelotnego seksu było dla kobiety pozyskiwaniesprzymierzeńca lub zapasowej ochrony na wypadek konfliktu z innymi męŜczyznami czyrywalkami.Mogło to być szczególnie wartościowe w społeczeństwach, w których kobietanaraŜona jest na wysokie ryzyko zgwałcenia, pobicia czy wręcz zabicia jej dzieci, co naprzykład grozi kobiecie pośród wenezuelskich Yanomamo, jeŜeli nie dysponuje ona męskąochroną (Smuts, 1991).Ryzyko to ilustruje opowieść pewnej Brazylijki, która zostałaporwana przez męŜczyzn Yanomamo (Biocca, 1970).Kiedy Indianie z innej wioskipróbowali ją zgwałcić, ani jeden męŜczyzna z „jej” wioski nie stanął w jej obronie, gdyŜ niebyła ani Ŝoną, ani przyjaciółką Ŝadnego z nich.UŜywanie specjalnych przyjaźni dlazapewnienia sobie ochrony obserwuje się zresztą takŜe pośród pawianów z sawanny, którychsamice oprócz głównego partnera, mają teŜ i zapasowego „przyjaciela” broniącego ich przedniechcianymi samcami, a któremu one odwdzięczają się seksem w okresie rui (Smuts, 1985).Jak wskazuje Robert Smith:Główny partner nie zawsze moŜe być obecny, kiedy jego Ŝonie czy dzieciom potrzebaochrony.W takich wypadkach dysponowanie przez kobietę zapasowym przyjacielem moŜeoddać nieocenione usługi (.) nieobecność głównego partnera [np.gdy wyrusza napolowanie] stwarza więc moŜliwość, a czasem i konieczność kontaktów seksualnych z innymimęŜczyznami (.) a mniej lub bardziej stały przyjaciel moŜe być skłonny do bronienia wpotrzebie swej kochanki i jej dzieci w nadziei, Ŝe być moŜe przechowują się wśród nich i jegowłasne geny (Smith, 1984, s.614).Kochanek moŜe być teŜ trzymany przez kobietę w odwodzie na wypadek porzucenia przezmęŜa, jego choroby czy śmierci, które często zdarzały się naszym praprzodkom, na przykładw wyniku polowań czy wojen plemiennych.Nawet Ŝyjący mąŜ moŜe utracić swe zasoby czypozycję społeczną.Kobieta trzymająca w odwodzie zapasowego partnera moŜe więc szybko iskutecznie zastąpić nim poprzednika, jeŜeli okazałoby się to z tych czy innych względówkonieczne.Tego rodzaju taktyka zamiany partnerów nie jest spotykana jedynie u ludzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]