[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie był w stanie tego pokonać i załamał się.Zrezygnował i przeszedł na mentalność ludzi, którymi gardził.Opowiadania o rozliczeniu Żeromskiego z ideologią pozytywistycznąObarecki, Bozowska, Piotr to realizatorzy haseł pozytywistycznych., których urzeczywistnienie jest niemożliwe - utopia.Te hasła miały realizować jednostki.Po Stasi nie było następczyń.Ideologia pozytywistyczna realizowana była przez jednostki, które nie mogły sobie poradzić.Stosunek Żeromskiego do tych idei jest następujący.Jest on czołobijący dla haseł, idei, teoretycznie wielkiej i wspaniałej.Jednoznacznie prezentuje krótkowzroczność pozytywistów (młodzi, słabi, nieodporni ludzie).Pozytywizm żądający przebudowy społecznej usiłował zażegnać złe konsekwencje.Autor poprzez te postacie ukazał nierealność spełnienia programu pozytywistów.Oddał głos faktom.Stasia nie pdołała warunkom tak jak i Paweł.On nie podołał od strony psychicznej ona fizycznej.Ich postawa ideowo-moralna nie oparła się warunkom w jakich żyli.Są pełni woli walki.Przeciwstawiają się złu na przekór wszystkim, samotni (bohater romantyczny).Bezgraniczne oddanie i poświęcenie się idei, moralne piętno dobroci to cechy wielu bohaterów Żeromskiego, który odwoływał się do tradycji bohatera romantycznego.Bohater pozytywistyczny:społecznik, kierują nim emocjeinteligentnysamotny z racji swej nieprzeciętności, indywidualistaaltruistareprezentuje nieprzeciętne wartości moralne, jednostka bierze odpowiedzialność za zło, los świata, narzuca sobie obowiązki, które usiłuje bezkompromisowo rozwiązać.“Zmierzch” i “Zapomnienie”Pozytywistyczne hasło pracy organicznej zakładało solidaryzację i współpracę i solidaryzm obu klas społecznych.Bogatych i najuboższych.Wspierało to Praca u podstaw.Hasło to także kapitalistyczne gospodarowanie wprowadzone do rolnictwa.Żeromski przyglądał się wypaczeniom programu pozytywistycznemu.W “Zmierzchu” zmiana dziedzica przyniosła rozwój folwarku, maksymalne wykorzystanie gospodarstwa i maksymalny wyzysk tych, którzy u Palichnowicza pracowali - obniżenie stawek Gibałom.Nie wspomina się o solidaryzmie klasowym.Szlachta nie widzi w chłopstwie obywatela.Chłop nie jest równoprawnym partnerem.Szlachta nie chce wydobywać chłopa z ciemnoty.Zależność ekonomiczna pozwalana wyższe zyski i wyzyski.Pogłębiają się antagonizmy i rodzą nowe - dotyczące także ludzi reprezentujących tę samą klasę (Lelewicz - Obala.Lelewicz czuje się ważniejszym od obali.Schlebia i podporządkowuje się nowemu dziedzicowi.Podwójna moralność.Wykonuje polecenia dziedzica by zapewnić sobie byt, później przeprasza Obalę, tłumacząc mu, że musiał tak zrobić mimo, że nie chciał).Rodzą się zależności między klasą niższą i średnią.Rządca obniża prace robotnikom, którzy muszą pracować, jedyna nadzieja na lepsze życie.Chłopi żyją w nędzy nie mają nadziei na polepszenie swej sytuacji majątkowej i finansowej.Pracują od rana do nocy by utrzymać się przy życiu.Uzależnieni od dziedzica.Gibałowa idąc do pracy zostawia niemowlę, nie może wrócić przed wieczorem by je nakarmić i zająć się nim.Konflikt między uczuciem do dziecka i głosem rozsądku by pracować.Autor ukazuje jak prostaccy i prymitywni są ludzie.Traktuje ich jak zwierzęta (naturalistyczny opis Obala porównany do kobyły).Zachowanie ich sprowadza się do zwierzęcych instynktów.Chłopi żyją w tragicznych warunkach, które rodzą konflikty klasowe.Konflikt moralny w “Zapomnieniu” ma miarę antycznej tragedii.Obala musi ukraść deski na trumnę by pochować syna.Narusza nakaz boski - nie kradnij, ale gdy tego nie zrobi naruszy nakaz boski dotyczący gerzebania zmarłych.Konflikt wyboru.Tragizm Gibałów polega na ich beznadziejnej pracy, dysproporcji ogromnego nakładu sił i małej zapłaty.Tytuł “Zapomnienie” jest refleksją.Dla chłopów żyć znaczy zapomnieć.Są zbyt prymitywni by zdać sobie sprawę, że są wykorzystywani.Nie widzą możliwości by to zmienić.Wyzysk jest dla nich naturalny.Nie mogą rozpamiętywać przeszłości bo muszą pracować by żyć.Życie dla nich toczy się dalej.Scena finałowa.Wrona rozpacza nad tragedią życia, gdyż ludzie zabijają jej piskle.Przyrównanie świadomości człowieka do świadomości zwierzęcia.Zapomnienie jest dobrodziejstwem dla chłopów.Nie sposób żyć normalnie z tym co ich dotyka.Żeromski wyraża protest wobec krzywdy człowieka.Krytyczny stosunek do realizacji haseł pozytywistycznych - do tych co je propagowali - oskarża ich o brak realizmu i utopijność.Próba wprowadzenia ich w życie prowadzi często do tragedii.Wypaczenie zasad etycznych.W “Zmierzchu” jest dwoje bohaterów - Gibałowie i bohater tytułowy zmierzch.Praca ludzi przedstawiona jest na tle opisów przyrody.Wiele opisów impresjonistycznych przedstawiających krajobraz - niekonkretność barw i konturów., gra świateł (zachodzące słońce).W “Zmierzchu” korzystał autor z impresjonizmu (ruchliwość obrazu pod wpływem zachodzącego słońca i opadającej mgły, przedmioty tracą w niej kształt, plamy, światło i kolor), naturalizmu (porównanie Gibałowej do zwierzęcia, brzydota życia i pracy) i symbolizmu (powiązanie pracy z przyrodą.Zmierzch to koniec dnia, symbol zakończenia, smutku, stopniowo pogarszającej się sytuacji, aż do zapadnięcia całkowitej ciemności).“O żołnierzu tułaczu”Składa się z dwóch części.Jedna odwołuje się do przejścia armii francuskiej przez przełęcz Grimsel.Zaprezentowane treści historyczne, przypomina to podręcznik historii (elementy topografii, wielkość i uzbrojenia armii).Część druga odnosi się do wydarzeń toczących się na terenie Polski.(“Pan Tadeusz”).Napoleon był nadzieją na odzyskanie niepodległości.Romantyzm widział w czynie zbrojnym szansę na uwolnienie.Opisy walki u Żeromskiego są straszne.Opisują okrucieństwo i bestialstwo atakujących Francuzów na bezbronnych Austriaków [ Pobierz całość w formacie PDF ]