Palmy na sniegu Luz Gabas(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Daniela otworzyła przed Clarence drzwi auta. Czy to za Lahą tak tęskniłaś przez te miesiące? spytała bardzo cicho, ześciśniętym sercem. Co? Clarence zamrugała.Dopiero po chwili pojęła pomyłkę kuzynki.Danielasądziła, że ona się w nim kocha! A, nie.Nie o to chodzi.Daniela stłumiła westchnienie ulgi. W takim razie wszystko inne może poczekać.Daniela przygotowała szybką, lekką kolację dla nich trojga.Laha wypytywał Kilianao dolinę, otrzymując wyjaśnienia okraszone zabawnymi anegdotkami, których Danielanie słyszała od czasów dzieciństwa.Po jedzeniu zasiedli przed kominkiem, by czekać natelefon od Clarence, która jednak jakoś nie dzwoniła.Kilianowi oczy same sięzamykały. Połóż się, tato poradziła mu córka. Dam ci znać, jeśli zdarzy się coś ważnego.Kilian przystał na tę propozycję.Pocałował Danielę na dobranoc, Lahę zaś poklepałpo ramieniu. Cieszcie się ogniem.Daniela aż się uśmiechnęła.W Rabaltu� taką formułą żegnał się zawsze ten, kto, idącspać, zostawiał innych przy kominku.Tyle że akurat teraz czego ojciec nie mógłwiedzieć jego słowa zabrzmiały nader dwuznacznie.Wstała i poszła po dwieszklaneczki, do których nalała zleżałego wina. Podajemy to wino wyłącznie przy specjalnych okazjach szepnęła.Dom był bardzo duży, a pokój Kiliana mieścił się w najbardziej odległej jego części.Ojciec nie mógł ich usłyszeć, chyba że zaczęliby do siebie krzyczeć, Daniela jednakszeptała raczej dlatego, iż trochę krępowała ją świadomość, że oto za chwilę znajdzie sięramionach Lahy, przebywając pod tym samym co ojciec dachem. Trzymamy je w beczce z osadem, który nie był usuwany od dziesięcioleci.Co rokuwypijamy z niej zaledwie parę litrów. A co świętujemy dzisiaj? Laha umoczył wargi w kieliszku i poczuł intensywny,słodkawy smak kojarzący się z koniakiem. Zobaczysz.Zadzwonił telefon i Daniela rzuciła się go odebrać.Po kilku minutach Laha usłyszał,jak idzie po schodach na górę.Gdy wróciła, w kominku właśnie pękało ostatniejesionowe bierwiono, spoczywające wśród żaru, po którym leniwie pełzały drobnepłomyki. Carmen będzie musiała chodzić w gipsie przez trzy tygodnie, więc zostaną wBermonie.Clarence wróci po rzeczy. Przykro mi, że nie zdążyłem się odpowiednio pożegnać. Cóż, mam nadzieję, że się jeszcze zobaczycie. Daniela zawiesiła głos. Chciałbyś? Tak.Bo to by znaczyło, że zobaczę też znowu ciebie.Daniela znów napełniła szklaneczki.Zamierzała usiąść z powrotem na fotelu,jednakże Laha chwycił ją za nadgarstek i posadził sobie na kolanach.Napił się i popatrzył na nią wzrokiem pełnym pożądania.Ona pochyliła się i zlizałamu resztki wina z ust.Metodycznie przesuwała koniuszkiem języka po jego wargach, apotem ssała je powoli, żeby nie uronić ani kropelki tego mocnego, specy cznegotrunku.Laha przymknął powieki i zamruczał, gdy poczuł jej dłonie na twarzy, włosach,karku.Jedną rękę położył na jej biodrze, by mocniej Danielę przytrzymać, drugą zaśwsunął pod sweter i gładził ją po brzuchu, a potem coraz wyżej, zmierzając w stronępiersi.Odsunęła się trochę i popatrzyła na niego wyczekująco.Gdy powolnymi,kolistymi ruchami zaczął pieścić najpierw jedną jej pierś, pózniej drugą, przygryzładolną wargę, oddychając w przyspieszonym rytmie.Laha zapatrzył się na jej twarz.Jejporcelanowe policzki intensywnie się zaróżowiły.Wielkie oczy wyrażały pragnieniezmieszane z nadzieją i pewnością.Nawet w normalnych warunkach to brązowespojrzenie zbijało ludzi z tropu, teraz zaś emanowało taką tajemniczą siłą, że Laha czułsię jak bezbronna ćma wciągana w świetlistą otchłań.Pragnął już tylko krążyć bezkońca wokół tych zródeł jasności, cieszyć się ich wyzwaniem i powoli ulegać pokusienieuniknionej śmierci&Kilka minut pózniej w gościnnej sypialni Daniela kontemplowała jego nagi tors.Jakaż różnica między tym mężczyzną, z którym planowała spędzić resztę życia, aznanymi wcześniej chłopakami! Widziała ją zresztą wyraznie, jeszcze zanim poszła znim do łóżka.Niewiele było rzeczy, które mogłyby zmienić jej opinię o nim.Lahatymczasem przywarł do niej całym ciałem.%7ładne z nich się nie denerwowało, żadne niechichotało, nie wykonywało zbędnych gestów, nie biło się z myślami.Ich ręce dobrzewiedziały, czego chcą dotknąć.Usta i języki z wprawą odpowiadały na wezwanie tegodrugiego ciała, przemierzając każdy centymetr jego skóry.Wystarczały pojedynczespojrzenia, gdy akurat jedna twarz znajdowała się naprzeciwko drugiej, by sięprzekonać, że oboje pragną dokładnie tego samego.Laha musiał bardzo się starać, by opóznić moment, w którym w nią wejdzie.Chciałnajpierw nacieszyć się tym wstępem.Nie był dzieckiem, doskonale znał etapy miłosnegorytuału.Jednakże teraz trochę go ponosiło.Jego zmysły kompletnie oszalały.Zjechałpół świata, spał z mnóstwem kobiet, ale nigdy nie przeżył nic takiego jak z tądziewczyną, którą dopiero co spotkał w miasteczku zagubionym pośród niesłychaniezimnych gór.Jeśli nawet przez chwilę się obawiał, że różnica wieku będzie stanowiłaprzeszkodę, obecnie miał już pewność, że całkowicie się pomylił.Jego ciało nagleprzestało należeć do niego.Zupełnie uzależniło się od dotyku Danieli.To akurat nieulegało wątpliwości.A Daniela poruszała się pod nim niespokojnie, całkowicie gotowa.Czuła, że jeślizaraz go nie dostanie, to zacznie krzyczeć, choćby miała obudzić pół miasteczka.No i wkońcu ułożył się między jej nogami, i najdelikatniej jak potra ł, głaszcząc ją powłosach, wsunął się do środka.Zajęczała i wygięła się niecierpliwie.Chciała wchłonąćgo w siebie jak najgłębiej, kołysać się razem z nim, stapiać się z nim w jedno ijednocześnie z nim eksplodować, uwalniając się wreszcie od tego nieznośnego, choćrozkosznego napięcia, które zagniezdziło się w nich obojgu, bezlitosne iniewytłumaczalne.Potem on opadł na plecy, bez tchu, z obłąkańczo bijącym sercem.Daniela leżałaobok z zamkniętymi oczyma, aż w końcu odwróciła się ku niemu i położyła mu rękę napiersi.Wtedy objął ją i przytulił. Nigdy mi się coś takiego nie zdarzyło powiedział cicho. To było tak, jakby&Wolał nie kończyć tego zdania na głos.Ona jednak, owszem, dokończyła, tuż przed tym, zanim zapadła w głęboki sen [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy