placowka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dziœ zawióz� j� do lasu.Owin�� w resztk� starego ko�ucha, potem w p�acht�, przywi�za� mi�dzy przednimi k�onicami sanek i tak jechali z góry, pod gór� albo w�wozem, bo okolica by�a garbata.Nagle wydostali si� na równin� wprost s�o�ca, którego skoœne promienie, odbite od niesko�czonej tafli œniegów, porazi�y im oczy mocnym blaskiem.Dziecko zap�aka�o, Owczarz odwróci� mu g�ow� na bok i prawi�:- A widzisz, gada�em ci - zamykaj oczy.�aden cz�owiek, �eby najwi�kszy pan, �eby sam biskup, na s�o�ce patrzy� nie mo�e, bo to jest boska latarnia.Pan Jezus, skoro œwit, co dzie� bierze j� do garœci i ogl�da swoje gospodarstwo na ziemi.Zim�, kiedy mróz dokucza, chodzi se najkrótsz� drog� i d�u�ej wypoczywa bez noc.Ale za to latem wstaje o czwartej i penetruje caluœki œwiat do ósmej wieczorem.Tak samo cz�owiek powinien rucha� si� od œwitu do zachodu s�o�ca.Ale ty mo�esz se jeszcze spa� i w dzie�, bo i tak niewiele byœ zrobi�a, cho�byœ nie spa�a.Heta!.wio!.Wjechali do lasu:- O, widzisz - mówi� Owczarz do dziecka - to jest las, ale nie nasz, ino dziedzica.Kupi� se tu Œlimak cztery si�gi drzewa i zwozimy je, póki droga lepsza, a konie w polu niepotrzebne.Jak uroœniesz b�dziesz se tu z dzie�mi chodzi�a na jagody.Ino nie za�aŸ daleko i rozgl�daj si�, �eby ci wilk drogi nie zast�pi�.Tpru!.stój!.Stan�li pod stosem drzewa.Owczarz odwi�za� dziecko od sani i rozejrzawszy si� umieœci� je na k�pie ja�owca, w miejscu zacisznym.Potem wydoby� z kobia�ki flaszk� mleka i przytkn�� do ust znajdy.- Naœci, pij, nabierz si�, bo b�dzie troch� roboty.Szczapy s� niema�e i dobrze si� nadŸwigasz zanim na�adujesz sanie.Ju� nie chcesz?.A psik!.:.Niech ci b�dzie na zdrowie.A jak czego potrzebujesz, to wo�aj.“Zawdy nawet z takim male�stwem weselej jest ani�eli samemu - doda� do siebie.- Dawniej nie mia� cz�owiek do kogo g�by otworzy�, a dziœ nagada si� za wszystkie czasy".,Wzi�� si� do nak�adania drzewa.- Przypatrz�e si� teraz, jak idzie taka robota.J�drek to by zara szarpn�� szczap�, rozwali�by ca�y si�g, zm�czy�by si� i wnet usta�.Ale ty weŸ drewno z wierzchu - tak - �adnie, ci�gnij se powoli, w�ó� na rami� i do sani.Ot, i ju� masz jedno.Tak samo z drugim.Bierz powoli z wierzchu si�ga, na rami� i do sani.Ot, i masz dwa.Ino pomaluœku, nie zrywaj si�, bo ustaniesz.Drewno, psia wiara, nie chce iœ� na sanie, bo ono ma swój rozum i wie, co go czeka.Tak ku�den powoli w�asny k�t, cho�by najgorszy.Ino takiemu wszystko jedno - doda� z westchnieniem co nigdzie nie ma w�asnego k�ta.Tu zmarnie� czy tam zmarnie�, wszystko jedno.Tak prawi� Owczarz, powoli uk�adaj�c drzewo.Niekiedy odpoczywa� albo na rozgrzewk� uderza� si� po bokach skostnia�ymi od zimna r�kami, albo okrywa� p�acht� sierot�.Tymczasem poczerwienia�o niebo i zerwa� si� mocny wiatr zachodni, przesycony wilgoci�.Uj�ty zimowym snem las o�y�, pocz�� porusza� si� i gada�.Zadr�a�y zielone ig�y sosen, potem ga��zki, potem wyci�gni�te konary zachwia�y si� podaj�c sobie jakieœ znaki; nareszcie - poruszy�y si� wierzchy i pnie drzew.Ko�ysa�y si� naprzód i w ty�, jakby naradzaj�c si�, albo zabieraj�c do pochodu.Zdawa�o si�, �e ju� dokuczy�a im wiekowa nieruchomoœ� i �e lada chwil� ca�� gromad� wyrusz� gdzieœ, bodaj na koniec œwiata, zgie�kliwe i szumi�ce.Niekiedy cz�œ� lasu, gdzie sta�y sanie Owczarza, uspokaja si�, jakby nie chc�c zdradzi� przed ludzk� istot� swoich tajemnic.Wówczas s�ycha� z daleka st�panie nieprzeliczonych nóg i marsz ca�ych kolumn.Oto id� z g��bi szeregi prawego skrzyd�a; id�, nadchodz�, ju� s� na równi z nami, ju� przesz�y.A oto rusza lewe skrzyd�o; s�ycha� chrz�st œniegu, skrzypienie ga��zi, szum, ust�puj�cego powietrza; id�, nadchodz�, ju� s�, na jednej linii z ch�opem i znowu go min�y.A oto œrodkowa kolumna, oœmielona i zach�cona, zaczyna potrz�sa� ga��zkami; dawa� sobie znaki ga��ziami, zwo�ywa� si� ogromnym szeptem.Ju� pochylaj� si� wierzcho�ki, ju� olbrzymy poddaj� si�, naprzód, ruszaj�.Stan�y.Widz� dwie ludzkie istoty, przed którymi las nie zdradzi swoich tajemnic.Wi�c stoi w miejscu i gniewnie szumi�c obrzuca ich szyszkami i zesch�ymi ga��ziami, jakby mówi�: “IdŸ st�d, Owczarzu, idŸ st�d i nam nie przeszkadzaj."Ale Owczarz jest tylko naj�tym parobkiem.Wi�c cho� boi si� leœnych szumów i rad by ust�pi� z drogi olbrzymom, zrobi� tego nie mo�e, dopóki nie na�aduje sani drzewem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy