[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozmawiałem kilka krotnie na ten temat z Fuhrerem.Pochylił się naprzód, wpatrując się we mnie z napięciem.Oczywiście,zdawałem sobie sprawę z dalekosiężnych skutków tego, co mówiłHimmler i spojrzenie mu prosto w oczy kosztowało mnie wielewysiłku.Po prawie nieznośnej chwili ciszy udało mi się wreszciewykrztusić: To bardzo odpowiedzialne stanowisko i sądzę, że miałbypan we mnie niezręcznego współpracownika.I znów nastąpiła cisza.Po chwili Himmler rzekł tonem pełnym łaskawości.Nie otrzyma pantego stanowiska.Fuhrer uważa, że jest pan zbyt młody,chociaż zgadza się co do tego, że posiada pan wymagane kwalifikacje.Ja osobiście sądzę, że jest pan zbyt miękki.Fuhrer pragnie, aby siępan skoncentrował wyłącznie na służbie wywiadowczej za granicą ostatnio bardzo się nią interesuje dlatego będzie się pan tym nadałzajmował, niezależnie od tego, kto zostanie mianowany szefemRSHA.Wyboru ostatecznego dokona się spośród trzech lub czterechstarszych wiekiem przywódców SS i policji, ale o tym poinformujępana pózniej.Odtąd musi pan pozostawać ze mną w stałym kontakcie.Jeżeli chodzi o aspekt administracyjny, będzie pan nadalfunkcjonował w ramach RSHA, ale wszystkie ważniejsze sprawybędzie pan konsultował ze mną osobiście i będzie pan miał do mniestały dostęp.Jest to pozycja specjalna i nie ułatwi panu współpracy zinnymi członkami pana wydziału ani z przyszłym szefem RSHA, a tym bardziej z pana wrogami.Potrzebuje pan tej specjalnej pozycji nie tylko dla siebie osobiście, aletakże dla swojego wydziału, który winien mieć swój ciężar gatunkowyw kontaktach z Ministerstwem Spraw Zagra-183nicznych i z innymi ministerstwami.Muszą tam wiedzieć, że wy-stępuje pan jako mój bezpośredni przedstawiciel.Przy tym wszystkimnie wolno panu zaniedbywać zdrowia.Dam panu urlop, kiedy będziepotrzeba, ale musi pan też sam dbać o siebie.iech pan się stara nieużywać alkoholu i poświęcić całkowicie pracy.Jeżeli pan to uczyni,winien pan być w stanie wypełniać zwiększone zadania bezwydatkowania zbędnej energii (pózniej przysyłano mi regularnieskrzynki z sokami owocowymi, wodą mineralną i innymi rzeczami nawzmocnienie).W przyszłości kontynuował Himmler Kersten,mój własny lekarz, który jest także neurologiem, zajmie się panem.Chcę, aby pana zbadał, i jeśli uzna to za wskazane, aby się panemregularnie opiekował.Dla mnie uczynił cuda, dla pana powinien teżzrobić wiele dobrego.To Fin, oddany mi całkowicie, i może mu panufać.Z jednym będzie pan musiał być ostrożny za dużo mówi, jesttakże bardzo wscibski.Poza tym to niezły chłop, dobroduszny i bardzoprzydatny.Po latach, jakie upłynęły od tej rozmowy, trudno mi zrekonstruowaćwrażenie, jakie ta rozmowa na mnie wtedy wywarła.Z jednej stronyczułem się tak, jakby mnie ktoś uderzył obuchem w głowę, z drugiejzaś byłem niesłychanie -dumny z tak wysokiej oceny mojej pracy.Cały czas jednak nie mogę nie myśleć o tym, co by się stało, gdybymzostał mianowany następcą Hey dricha.Odrzucenie tej nominacji byłoniemożliwe, a przyjęcie jej miałoby skutki fatalne.Jestem pewien, żenie zgodziłbym się na metody, jakie Hitler, a więc i Himmler, chcielistosować.Wy szedłem z gabinetu Himmlera z uczuciem wielkiejpustki wewnętrznej, czując się jak ktoś, kogo ominęło wielkie niebezpieczeństwo.Nie mogłem się uspokoić i dopiero po parugodzinach poczułem się znów sobą.Byłem szczęśliwy jak małychłopiec.Tej samej nocy poszedłem wraz z żoną na przyjęcie i wbrew za-leceniom Himmlera wypiłem butelkę dobrego wina.Ta rozmowa z Himmlerem dała mi interesujący wgląd w system jegodziałalności.Starał się on świadomie, lecz bardzo dyskretnie,stworzyć nowe kierownictwo Rzeszy, oczywiście za aprobatą Hitlera.Polityka jego polegała na dopilnowaniu, aby wszyscy, co zajmowalikluczowe stanowiska w ministerstwach, przemyśle,184handlu, nauce i kulturze, krótko mówiąc we wszystkich dziedzinachdziałalności nowoczesnego państwa, należeli do SS.Ten proces zostałjuż zresztą niemal zakończony i łatwo się zorientować, jak olbrzymiawładza została w ten sposób skupiona w rękach przywódcyorganizacji SS, tj.samego Himmlera.Jego celem w odniesieniu do mojej osoby było zapewnienie mi takiejpozycji, która by otwierała mi wszystkie drzwi, zapewnia jąć pomocwe wszystkich okolicznościach, kiedy bym jej potrzebował.Był tocudowny system i czułem się nieco zawstydzony, że te drzwi stawałyprzede mną otworem w wyniku nie tyle moich własnych osiągnięć, iledzięki jakiemuś nie dającemu się przewidzieć, anonimowemu iwszechobecnemu wpływowi.Nie było tygodnia, aby asystentHimmlera nie załatwił mi spotkania ze znaną osobistością ministrem lub sekretarzem stanu, ekonomistą, naukowcem czydowódcą wojskowym.Nad tym wszystkim Him-mler sprawowałosobistą kontrolę
[ Pobierz całość w formacie PDF ]