[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Orle, orle, dotrzymaj obietnicy! - A teraz na dółze mną i do Jaru Zw.Ignacego.PRZECHRZTAJuż dzień bliski - nie pójdę dalej.-M%7łDrogę mi znajdz, puszczę cię potem.-82 Nie-Boska KomediaPRZECHRZTAWśród mgły i zwalisk, cierni i popiołów, gdzie mnie wleczesz?- Daruj mi, daruj.-M%7łNaprzód, naprzód i na dół ze mną! - Ostatnie pieśni ludu konająza nami - ledwo gdzie jeszcze tli się pochodnia - pośród tychwyziewów bladych, tych zroszonych drzew czy widzisz cienieprzeszłości - czy słyszysz te żałobne głosy? -PRZECHRZTAMgła wszystko zalewa - coraz bardziej zlatujemy w dół.-CH�R DUCH�W Z LASUPłaczmy za Chrystusem, za Chrystusem wygnanym, umęczonym- gdzie Bóg nasz, gdzie kościół Jego? -M%7łPrędzej, prędzej do miecza, do boju! - Ja Go wam oddam - natysiącach krzyżów rozkrzyżuję nieprzyjaciół Jego.-CH�R DUCH�WStrzegliśmy ołtarzy i pomników świętych - odgłos dzwonówna skrzydłach nosiliśmy wiernym - w dzwiękach organów byłygłosy nasze - w połyskach szyb katedry, w cieniach jej filarów, wblaskach pucharu świętego, w błogosławieństwie Ciała Pańskiegobyło życie nasze.Teraz gdzie się podziejemy? -M%7łRozwidnia się coraz bardziej - ich postacie mdleją w promieniachzorzy.-83 Zygmunt KrasińskiPRZECHRZTATędy droga twoja, tam jaru początek.-M%7łHej! - Jezus i szabla moja!Zrzucając czapkę i zawijając w niej pieniądzeWez na pamiątkę rzecz i godło zarazem.PRZECHRZTAWszak zaręczyłeś mi słowem, jw.panie, bezpieczeństwo tego,który dziś o północy.M%7łStary szlachcic dwa razy nie powtarza słowa - Jezus i szablamoja!GAOSY W KRZAKACHMaryja i szabla nasza - niech pan nasz żyje! -M%7łWiara, do mnie! - Bądz zdrów, obywatelu! - wiara, do mnie! -Jezus i Maryja!*Noc - krzaki - drzewaPANKRACY do swoich ludziPołożyć się twarzą do murawy - leżeć w milczeniu - ognia mi niekrzesać, nawet do fajki - a za pierwszym strzałem skoczyć mi napomoc.- Jeśli strzału nie będzie, nie ruszać się do dnia białego.-84 Nie-Boska KomediaLEONARDObywatelu, raz cię jeszcze zaklinam.-PANKRACYTy przylep się do tej sosny i dumaj.-LEONARDMnie jednego przynajmniej wez z sobą - to pan, to arystokrata,to kłamca.-PANKRACY wskazuje mu ręką, by zostałStara szlachta słowa dotrzymuje czasem.*Komnata podłużna - obrazy dam a rycerzy porozwieszane pościanach - w głębi filar z tarczą herbową - Mąż siedzi przy stolikumarmurowym, na którym lampa, para pistoletów,.Pałasz i zegar- naprzeciwko druga stolik, srebrne konwie i puchary.M%7łNiegdyś o tej samej porze, wśród grożących niebezpieczeństwi podobnych myśli, Brutusowi ukazał się geniusz Cezara.-I ja dziś czekam na podobne widzenie.- Za chwilę stanie przedemną człowiek bez imienia, bez przodków, bez anioła stróża.- cowydobył się z nicości i zacznie może nową epokę, jeśli go w tyłnie odrzucę nazad, nie strącę do nicości.-Ojcowie moi, natchnijcie mnie tym, co was panami światauczyniło - wszystkie lwie serca wasze dajcie mi do piersi -85 Zygmunt Krasińskipowaga skroni waszych niechaj się zleje na czoło moje.- Wiaraw Chrystusa i Kościół Jego, ślepa, nieubłagana, wrząca,natchnienie dzieł waszych na ziemi, nadzieja chwały nieśmiertelnejw niebie, niechaj zstąpi na mnie, a wrogów będę mordował i palił,ja, syn stu pokoleń, ostatni dziedzic waszych myśli i dzielności,waszych cnót i błędów.Bije dwunasta.Teraz gotów jestem.-Wstaje.SAUGA ZBROJNY wchodzącJw.panie, człowiek, który miał się stawić, przybył i czeka.-M%7łNiech wejdzie.Sługa wychodzi.PANKRACY wchodzącWitam hrabiego Henryka.- To słowo hrabia dziwnie brzmiw gardle moim.-Siada, zrzuca płaszcz i czapkę wolności i wlepia oczy w kolumnę,na której herb wisi.M%7łDzięki ci, żeś zaufał domowi mojemu - starym zwyczajem pijęzdrowie twoje.-Bierze puchar, pije i podaje Pankracemu.Gościu, w ręce twoje! -86 Nie-Boska KomediaPANKRACYJeśli się nie mylę, te godła czerwone i błękitne zowią się herbemw języku umarłych.- Coraz mniej takich znaczków napowierzchni ziemi.Pije.M%7łZa pomocą Bożą wkrótce tysiące ich ujrzysz.-PANKRACY puchar od ust odejmującOtóż mi stara szlachta - zawsze pewna swego - dumna,uporczywa, kwitnąca nadzieją, a bez grosza, bez oręża, bezżołnierzy.- Odgrażająca się, jak umarły w bajce powoznikowiu furtki cmentarza - wierząca lub udająca, że wierzy w Boga -bo w siebie trudno wierzyć.- Ale pokażcie mi pioruny na wasząobronę zesłane i pułki aniołów spuszczone z niebios.-M%7łZmiej się z własnych słów.- Ateizm to stara formuła -a spodziewałem się czegoś nowego po tobie.-PANKRACYZmiej się z własnych słów.- Ja mam wiarę silniejszą, ogromniejsząod twojej.- Jęk przez rozpacz i boleść wydarty tysiącom tysiąców- głód rzemieślników - nędza włościan - hańba ich żon i córek- poniżenie ludzkości ujarzmionej przesądem i wahaniem się,i bydlęcym przyzwyczajeniem - oto wiara moja - a Bóg mój nadzisiaj - to myśl moja - to potęga moja - która chleb i cześć imrozda na wieki.-Pije i rzuca kubek.87 Zygmunt KrasińskiM%7łJa położyłem siłę moją w Bogu, który ojcom moim panowanienadał.-PANKRACYA całe życie byłeś diabła igrzyskiem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
