[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Naucz się czerpać radość zsamotności.Ludzie, którzy spożywają posiłki w pojedynkę, wolą raczej wstać od stołu niż dzielićz kimś stół przy jedzeniu.To są ci ludzie, którzy mówią: "Och, to dla mnie zbyt duży34kłopot, żeby robić jedzenie tylko dla siebie".Mówię im: "Ależ któż bardziej zasługujena to i kto doceni to bardziej?".Jedzenie w pojedynkę nie jest czymś, czegonależałoby się wstydzić lub unikać jak jakiegoś wstydliwego sekretu.Ty chceszczerpać CHLUB
i luksus jedzenia w pojedynkę.Wielu ludzi mogłoby ci pozazdrościć przyjemności płynącej z własnego towarzystwai wolnego wyboru, co i kiedy chcesz jeść!Afirmacje do jedzenia w pojedynkę:1.Ja, ____, jestem ważną i godną szacunku osobą, obojętnie czy jestem sam, czy zinnymi.2.Kiedy jestem sam, ja, ____, jestem z moim najlepszym przyjacielem, którynajbardziej mnie kocha i troszczy się o mnie.3.Ja,____, zasługuję na tak wyborne jedzenie, jakie przygotuję i podam sobie.4.Kiedy ja, ____, jem sam, jestem honorowym i cenionym gościem przy stole.5.Ja, ____ , wybieram jedzenie w samotności, aby jak najlepiej docenić smak potraw.6.Ja, ____ , z radością poświęcam czas na przygotowywanie posiłków, które jemsam.7.Jedzenie, które przygotowuję, jem samotnie, jest dla mnie, ____, bardzo pożywne.8.Kiedy jem sam, ja,____, mogę wybrać ciszę i medytację.9.Moje samotne posiłki dają mi tak dużo przyjemności, że ja, ____, jem teraz dużomniej i chudnę.10.Ja, ____ , oczekuję z przyjemnością na luksus samotnego posiłku.JE%7łELI NADAL SI
OPYCHASZKiedy (i jeżeli) wybaczyłeś już wszystko, a nadal przyłapujesz się na obżarstwie,jedzeniu w chwilach, gdy tego nie potrzebujesz, beznamiętnym opychaniu inienawidzeniu siebie za to wszystko - powiedz sobie STOP! Wyraz
sobie uznanie zato, ze przyłapałeś się na chęci zjedzenia trzech bombonierek.Powstrzymaj się odobwiniania się i zamiast tego pomyśl o Bogu.Powiedz: "Och, dzięki Bogu, że terazpowstrzymałem się i wybaczam sobie".Wybacz sobie zamiast myśleć o tym, jakiniedobry byłeś dla siebie.Spróbuj myśleć podobnie:- Wybaczam sobie, że jadłem bez uczucia głodu.- Wybaczam sobie szarpanie się i moją ignorancję w tym co robiłem.- Wybaczam sobie nerwowość.- Wybaczam sobie karanie się.- Wybaczam sobie powracanie do ego.- Wybaczam sobie, że myślałem, że jedzenie tych potraw jest złe.- Wybaczam sobie, że myślałem, że mógłbym nie jeść tych potraw.- Wybaczam sobie jedzenie bez przyjemności.- Wybaczam sobie, że używałem syndromu otyłości do ochrony.A teraz usiądz
spokojnie i zobacz co naprawdę ukrywałeś.Czy zacząłeś opychać sięz powodu jakiegoś lęku? A może objadając się chciałeś udowodnić sobie jakąśnegatywną myśl? Pamiętaj, że umysł myśli i udowadnia to, co myśli.Cokolwiekpomyślisz, twój umysł usiłuje udowodnić SA
USZNOZ

tego.To wszystko, w cowierzysz, że jest prawdziwe, sam dla siebie stworzyłeś.Przypuszczalnie masz taką35myśl: 'Ta dieta nigdy w moim przypadku nie będzie skuteczna".Aby tego dowieść,będziesz ciągle sięgał do lodówki po jedzenie i wtedy rzeczywiście możesz nigdy nieodzwyczaić się od tego.Dopóty nie będziesz chciał zmiany, dopóki nie zmieniszmyśli negatywnej na pozytywną.Już teraz możesz zacząć myśleć i integrować wsobie tę myśl:Wszystko dla mnie działa, jeśli ja, ____, tego chcę.Afirmacje po obżarstwie.1.Ja, ____, nie muszę jeść, aby przestać martwić się lub denerwować.2.Ja, ____, mogę wybrać chwile, w których będę lub nie będę jeść.3.Mój umysł tworzy dla mnie ,____, tylko pomocne mi i pozytywnemyśli.4.Ja, ____, jestem miły dla siebie i po obżarstwie, i po głodówce.5.Ja, _____ , zasługuję najedzenie tego, co chcę.6.Ja, ____ , mogę zrezygnować z jedzenia jakiejś potrawy, którąchcę jeść, nawet jeżeli została zjedzona tylko częściowo.7.Ja, ____, jem tylko wtedy, gdy moje ciało potrzebuje pożywienia.8.Moje ciało pragnie tego, co dla mnie, ____ , jest najlepsze i niezdradzi mnie, przyjmując szkodliwe pożywienie.9.Moje ciało współpracuje ze mną, ____, w rozwiązywaniu mojegoproblemu otyłości.10.Ta dieta jest skuteczna dla mnie, ja, ____, tego chcę.ZABAWY Z JEDZENIEMBędąc w Milwaukee ostatecznie przyznałam się Jimowi i Joan Morningstarom donerwicy związanej z problemem jedzenia.Zdecydowali się pomóc mi, kładąc przedemną moją ulubioną potrawę - kiełbaski.Joan ukroiła sześć porcji dla mnie,stwierdzając, iż chętnieze względu na mój lęk - posiedzi ze mną podczas jedzenia, przypilnuje i pomoże mi.Powiedziałam jej, że nie mogę jeść, bo za bardzo się boję.Mogłam jeść dopierowtedy, gdy wymyśliłyśmy konkretną zabawę z kiełbaskami.Wywołała ona u naswesołość.Najpierw wymyśliłyśmy kilka propozycji tego, co mogłabym zrobić zkiełbaską.Ponieważ tak bardzo bałam się siły przyciągającej kiełbaski, potra-ktowaliśmy ją jako istotę żywą i samodzielną.Kilka poleceń dotyczyło kiełbaski jakorzeczy, a kilka jako istoty żywej.Następnie wypisałyśmy te polecenia na papierze.Pocięłyśmy papier na kawałki tak, aby na każdym było jedno polecenie.Ustaliłyśmy,że będziemy losować te karteczki i posłusznie wykonamy każde polecenie na niejzawarte.A oto one:- zjedz dwa kawałki kiełbasy,- wyrzuć jeden,- kochaj jeden,- mów do niego przez 5 minut,- zjedz jeden,- poturlaj jeden swoim nosem w poprzek podłogi,- nakarm jednym kogoś innego,- pofantazjuj z jednym.Nie trzeba dodawać, że po tej grze pozbyłam się lęku przed kiełbasą.Bo jak możesz36się bać czegoś, z czego się śmiejesz? Z
miałam się tak bardzo, że na miejscu pozbyłamsię paru funtów wagi.Następnego dnia zjadłam sporo kiełbasy, nie odczuwając lęku.Zarówno do kiełbasy, jak i do "gry kiełbaskowej".Ty możesz wymyślić inną grę związaną z potrawami, z tymi, przed którymiodczuwasz lęk [ Pobierz całość w formacie PDF ]