[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rzeczywiście jestem z ciebie dumny, Briny.No cóż, rób, co ci się podoba.Victor Henry odkaszlnął, zwinął serwetkę i wstał od stołu.Byron siedział z pochylonągłową, blady na twarzy, widać było jak mu pracują żuchwy.Rhoda wiedziała, że jakakolwiek rozmowa z synem byłaby bezcelowa.Poszła na górędo swojej garderoby, spod bielizny w szufladzie wyciągnęła list, przeczytała go i podarła nanajdrobniejsze kawałeczki.17Sitzkrieg(Z książki  Utrata światowego imperium ) Dziwna wojna (Phony war - wojna na niby.Zachowujemy nazwę  dziwna wojna ,gdyż pod taką nazwą pojawia się w polskich podręcznikach historii.)Półroczny okres ciszy między upadkiem Warszawy i epizodem norweskim stał sięznany na Zachodzie pod nazwą  dziwnej wojny - określeniu przypisywanemu jednemu zamerykańskich senatorów.My nazwaliśmy ją  Sitzkrieg , czyli  siedząca wojna - kalamburutworzony od  Blitzkrieg.W wypadku Brytyjczyków czy Francuzów nazwa była być możesłuszna.Istotnie, podczas tego chwilowego zastoju zrobili niewiarygodnie mało, by poprawićswe położenie wojskowe, poza siedzeniem na tyłkach i przepowiadaniem naszego upadku.Na początku tego dziwnego okresu, ni to pokoju; ni wojny F�hrer wygłosił wReichstagu przemówienie o  wyciągniętej ręce.Było ono, jak większość jego posunięćpolitycznych, mądrze obmyślone.Gdyby alianci je kupili, moglibyśmy wyzyskać naZachodzie moment zaskoczenia podczas ataku listopadowego, który Hitler nakazał, gdyWarszawa upadła, i nad którym pracowaliśmy gorączkowo.Ale już wówczas zachodnimężowie stanu nauczyli się pewnej ostrożności wobec F�hrera i ich odpowiedz
okazała sięniezadowalająca chociaż na dalszy bieg wypadków nie miała wpływu.Jednak zła pogoda inierozwiązywalne problemy zaopatrzenia wymuszały na zniecierpliwionym F�hrerze kolejneodkładanie natarcia.Zamiar zaatakowania Francji był poza wszelką dyskusją, aleproponowana data i strategia ciągle się zmieniały.Termin rozpoczęcia ataku przesuwanoogółem dwadzieścia dziewięć razy.Lecz w tym czasie przygotowania toczyły się dalej i staleszybciej.W okresie gdy pracowaliśmy nad  Fall Gelb -  Planem %7łółtym ataku na Francję, wnaszym sztabie ulubioną zabawą było czytywanie długich i uczonych artykułów wefrancuskich gazetach i czasopismach wojskowych, dowodzących, że jesteśmy w przededniuzałamania się pod presją gospodarczą.Prawda zaś wyglądała tak, że po raz pierwszy naszagospodarka zaczęła się naprawdę rozkręcać.Jak dowiedzieliśmy się, życie w Paryżu byłoweselsze i bardziej rozluz
nione niż przed wojną.Brytyjski premier Chamberlain streściłówczesny stan umysłów na Zachodzie jednym zdaniem:  Hitler spóz
nił się na autobus.Wczasie tego wymuszonego półrocza produkcja niemieckiego przemysłu wojennego zaczęłarosnąć i - pomimo nieustannego bałaganu i mieszania się w nasze sprawy Kwatery GłównejF�hrera - wreszcie wykuliśmy nową i doskonałą strategię ataku na Francję.Dystrakcja fińskaOkres stanu uśpienia podczas  Sitzkriegu chwilowo ożywił się, gdy ZwiązekRadziecki zaatakował Finlandię.Po podpisaniu paktu Ribbentropa gdy trwała nasza wojna z demokracjami, niezmiennąpolityką Stalina było zagarnięcie wszelkich jakie było można terytoriów, aby umocnić własnepozycje w ewentualnym starciu z nami.Hitler już udzielił mu ogromnych koncesji w krajachbałtyckich i w Polsce, by w ten sposób kupić sobie wolną rękę do rozgrywki z Zachodem.Alejak wszyscy władcy Rosji, carscy czy bolszewiccy, Stalin miał ogromny apetyt.Nadarzyła musię szansa zajęcia Przesmyku Karelskiego i zapanowania nad Zatoką Fińską.Gdy jegowysłannikom nie udało się uzyskać od dumnych Finów tych ustępstw groz
bami, Stalinpostanowił zdobyć je siłą.Oczywiste było, ze prawa Finlandii zostaną podeptane.Ale ku zaskoczeniu całego świata rosyjski dyktator wpakował się w kłopoty, bo ataksię nie udał [ Pobierz całość w formacie PDF ]