[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- DziÅ› wieczór mam spotkanie w Londynie.- ZapisywaÅ‚ licz-by w notatniku.ZamknÄ…Å‚ go, kiedy zobaczyÅ‚, że Lucy zerka wtym kierunku.- To dla ciebie utrapienie.- Clive wieczorem mógÅ‚ jednakbyć osiÄ…galny.- O której musisz tam być?- To kolacja.Ósma wieczór w Gildhall.Ale wrócÄ™ bardzopóz
no.Potem muszę iść do klubu.- Nigdy nie zrozumiem, po co mężczyz
ni chodzą do tychklubów.Przecież jeśli macie ochotę na panienkę, łatwiej byłobykazać ją sobie podesłać.Tak jest przecież bezpieczniej, więc poco tam wpadać?- Zdarzają się dobre artystki.- Gdzie tam.Nie mają nic do pokazania poza cyckami i tył-kiem.173- No cóż, to właśnie się nam podoba.- Matthew przyciągnąłżonę do siebie, położył ręce na jej pośladkach.- Z kim się spotykasz? - spytała.Miała nadzieję, że nie na-szło go właśnie teraz.Zawahał się.Odsunęła się, żeby spojrzeć mu w twarz.- Matthew, to nie dziewczyna?!- Nie, nie.To Williamson.Z Dorrington.- Radny Williamson.I to-moja-kochana-żoneczka?- To porządny gość.Tylko nie ma twojego wyrobienia.- Matt, dlaczego spotykasz się z nim tu, a nie w Dorrington?Czy jest coś więcej, o czym nie wiem? - Z
miała się całkowiciespokojna, bo chociaż wiele dało się zarzucić Matthew, jedno niespędzało jej snu z powiek - był heteroseksualistą.- Wszystko zauważysz.Nie, przyjechał, by oderwać się odswojej kochanej żoneczki.O wiele łatwiej się z nim rozmawia,kiedy jest sam i bardziej na luzie.- O czym będziesz z nim rozmawiał?- Och.O tym i owym.- Przyciągnął ją do siebie i zaczął gła-dzić po piersiach.- Może wypełnimy polisę ubezpieczeniową?Jeśli teraz się pobzykamy, nie będę miał sił na żadną, która bę-dzie trzęsła nade mną cyckami póz
niej.- Ależ oczywiście, Matt, jeśli tylko ci na tym zależy.Ale pa-miętasz, chciałeś, żebym przygotowała tę kolację z Winstanley-ami.Prawdę mówiąc, dręczyłeś mnie tym podczas weekendu.- Tak.- Zatrzymał się niezdecydowany.- Czniać to.Naj-pierw chodz
do wyra.- Wziął żonę do łóżka, ale była rozdraż-niona rozbitym dniem, duchem nie uczestniczyła w akcie.- Co ztobą, Lu? - spytał ostro.- Może lepiej bym zrobił, gdybym ze-rwał coś dziś wieczór, jeśli to wszystko, na co cię stać.Gdziejesteś?- Przepraszam - odparła przywołana do porządku i skłama-ła: - Jeśli musisz wiedzieć, to planuję tę kolację.- To przestań planować.- Szybko wysunął się, odwrócił ją iprzyciągnął do siebie.- Lepiej?- Tak, dużo lepiej - odparła zaskoczona.174Zaśmiał się, przełożył rękę pod spód, tarł żonę czekając cier-pliwie, aż krzyknie, wysunął rękę, przyciągnął Lucy bliżej i po-czuła, jak kończy w niej tryskając długimi strugami.- Dobrze poszło - powiedziała rozbawiona i pełna podziwu,kiedy się rozłączyli.- Tak.Teraz mogę obejść się bez panienki dziś wieczór.Mu-szę się zaraz zwijać.- Poprawił jądra, tak by leżały nie uciskane,i ucałował żonę.- Więc co z tym przyjęciem? Czy z biura Win-stanleya dzwonili?- Tak.Ma wolną środę z przyszłym tygodniu, ale pani Win-stanley nie będzie w Londynie.- Mhm.Trzeba zaprosić kogoś do pary, prawda? Kto pozatym przyjedzie?- Jennerowie i Warrenowie, tak jak prosiłeś.Potem pomy-ślałam o Timie i Alison, żeby rozruszali całe towarzystwo.Wiesz,lubię Petera Jennera, ale bardzo ciężko go ruszyć.- Jak na wiceministra w konserwatywnym rządzie - to jesz-cze nie tak ciężko.Peter jest przewodniczącym lokalnego od-działu partii gdzieś na północ od Dorrington.Winstanley pewniego poznał.- To prawda.W porządku, więc Tim i Alison dla mojej roz-rywki.Ten Winstanley i jakaś kobieta.To dziesięć.Stół jest tro-chę za ciasny na tuzin osób.Narzekałeś ostatnim razem.- Tak.Więc może Caroline Whitehouse? To przecież kobie-ta, która traktuje swoją płeć obojętnie; Winstanley nie poczujesię zażenowany jej towarzystwem ani zmuszony do żadnychgestów wobec niej.Problem z mężczyznami i przyjaciółkami ich żon polega natym, że są zazdrośni o lata wolności, które te przyjaz
nie symbo-lizują, i oczywiście mężczyz
ni czują przez skórę, że kobiety mó-wią sobie rzeczy, których żaden mężczyzna, a już na pewno mąż,nie usłyszy - pomyślała Lucy.Zaproszenie Caroline na przyjęciew wąskim gronie było ustępstwem ze strony Matta.Ale cóż, byłato propozycja, której Lucy nie śmiała przyjąć.- Kochanie, miło, że to zasugerowałeś.Ale nie sądzę, byś175chciał ją oglądać tym razem.Podjęła się reprezentowania kie-rownictwa Prior Building Systems [ Pobierz całość w formacie PDF ]