[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oczywiście lady Dryden mogła nie być matkąGideona.Z tego, co powiedziała Sarze znajoma, takobieta nie pasowała do wyobrażenia Sary o matceGideona.Lady Dryden i jej mąż nie byli duszamitowarzystwa, lecz odludkami, którzy wiedli spokojneżycie w swojej posiadłości w Derbyshire.Filantropi,którzy hojnie obdarowywali kilka instytucjicharytatywnych, unikali publicznego uznania, któreszło za taką hojnością.A lady Dryden słynęła zeswojej życzliwości i dobroci.To nie miało żadnego sensu.Ta kobieta powinnabyć rozpuszczona i samolubna.Miała nie żyć, naBoga.Ale Sara przeczytała cały przewodnik i nieznalazła żadnej innej damy, która mogłaby byćmatką Gideona.Może Elias kłamał, że jego żona zmarła.A może Gideon z
le zrozumiał albo z
le usłyszał.Takczy siak, dzisiaj zamierzała odkryć prawdę.Po tym,jak trochę jeszcze pomęczy Jordana.Kiedyponownie zeszła na dół, obrzucił ją aprobującymspojrzeniem, po czym pospiesznie wyprowadziłz domu.Dopiero kiedy jechali powozem, odezwałsię do niej.- Nie rozumiem, co takiego złego zrobiłem.Przecież chcę tylko twojego dobra.Patrzyła prosto przed siebie.- Powstrzymując mnie przed poślubieniem męż-czyzny, którego kocham?- Tylko ci się wydaje, że go kochasz.Po jakimśczasie zrozumiesz, że było to tylko chwilowe za-uroczenie.- Dziękuję ci za pochlebną ocenę mojego cha-rakteru.- Co, u diabla, chcesz przez to powiedzieć?Uśmiechnęła się gorzko.- Ty naprawdę nie rozumiesz, prawda? Wiem, żeistnieją kobiety o niestałym charakterze, którezakochują się, potem zmieniają zdanie wraz zezmianą krajobrazu.- Pomyślała o matce Gideona,która porzuciła go bez zastanowienia.- Ale chybanie sądziłeś, że jestem jedną z nich.Gdyby stało siętak, jakbyś chciał, i zapomniałabym o Gideonie pokilku dniach spędzonych w Anglii, czy niedowodziłoby to, że mam najbardziej zmienny iniesolidny charakter?- Dowodziłoby, że jesteś rozsądna - odparłJordan, chociaż sprawiał wrażenie niepewnegoswojego stanowiska po raz pierwszy od czasu, gdyopuścili Atlantydę.- Rozsądna? Nie sądzę.Rozsądna kobieta oddajeswojego serca, a potem nie odbiera go bez powodu.Zajęło mi tydzień, nim pod szorstką zewnętrznąpowłoką Gideona zobaczyłam prawdziwegomężczyznę, a trzy tygodnie, żeby zgodzić się zaniego wyjść.To nie była decyzja, którą podjęłambez zastanowienia.Nie rozumiesz tego?Wiedziałam, że przybędziesz mnie uratować.Gdybym chciała opierać się Gideonowi, mogłam tozrobić.- Jej głos stał się łagodniejszy, kiedyprzypomniał sobie, jak wyglądał kapitan, gdypoprosił ją o rękę.- Ale nie chciałam mu się opierać.Nadal nie chcę.Dlatego muszę tam wrócić.Zaklął pod nosem.- Możesz prosić mnie o wszystko, ale nie o to,Saro! Na Boga, pozwolę ci szerzyć swojereformatorskie idee gdziekolwiek chcesz i kiedytylko chcesz.Tylko mnie nie proś, żebym zabrał cięz powrotem na tę wyspę!Tupnęła nogą, aż zakołysało powozem.- Nie chcę niczego innego! Za kogo ty mniemasz, jeśli uważasz, że przyjmę coś takiego w za-mian za mężczyznę, którego kocham?Zacisnąwszy zęby, wyjrzał na zewnątrz, na po-grążone we mgle londyńskie ulice. - Nie zaciekawiło cię, dlaczego ten pirat takbardzo nienawidzi arystokracji? Skąd wiesz, żepewnego dnia nie zmieni zdania na twój tematz powodu swojej nieuzasadnionej nienawiści?- Nie jest nieuzasadniona.To.to.Sara, jak wiele razy wcześniej, powstrzymała sięprzed opowiedzeniem mu o przeszłości Gideona.I miała po temu powody.Jordan nigdy by w to nieuwierzył.Uznałby, że to kłamstwo, które Gideonopowiedział, żeby zdobyć jej współczucie.Sam fakt,że nigdy nie próbował odnalez
ć swojej matki,czyniłby całą historię w oczach Jordananiewiarygodną.Nigdy nie uwierzyłby, że pirat mógłbyć tak dumny, aby narażać się na upokarzające od-krycie, iż rodzina matki wciąż go nie chce.Dlategomusiała dowiedzieć się prawdy, zanim powiecokolwiek Jordanowi.Bawiła się zapięciem torebki.- Po prostu mi uwierz, że ma wszelkie powody,aby nas nienawidzić [ Pobierz całość w formacie PDF ]