Lennox Marion Nie bój sie uczuć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Rozumiem, że udzieliłaś już odpowiedzi, ale wolałbym to usłyszeć z twoich ust powiedział wreszcie. Zgadzam się szepnęła. To świetnie.Nie mógłbym wymarzyć sobie lepszej wspólniczki. Jaka tam ze mnie wspólniczka! To ty będziesz musiał za wszystko płacić.Ja nie mam nic, anawet mniej niż nic, jeśli uwzględnić nie spłacony kredyt. O interesach porozmawiamy innym razem.Dzisiaj Steven przyjmuje pacjentów w KoraBay, mamy więc wolne.A ja tak rzadko mogę sobie pozwolić na dzień tylko dla siebie. Chyba się przebiorę powiedziała niepewnie. Pora już wracać. Masz jakieś nie cierpiące zwłoki sprawy? Nie potrząsnęła głową ale. Może raz dałabyś sobie spokój z tymi wszystkimi ale.Zjemy na pokładzie Mandali ,jeśli potrafisz potem doprowadzić nas do przystani po ciemku.Kiedy spałaś, przygotowałemmałe co nieco.%7ładnych krabów zapewnił pospiesznie na widok chmury na jej twarzy. Przepraszam bąknęła. Wczoraj wieczorem zachowałam się okropnie. Dzisiaj będziesz miała okazję się poprawić oznajmił i podał jej ręcznik. Pamiętaszchyba, gdzie jest łazienka? Dzisiaj nie potrzebuję kąpieli, doktorze Connell. Ryan.Nie zapominaj, że jesteśmy wspólnikami.Rób, jak uważasz, Rose, ale ja na twoimmiejscu opłukałbym się trochę z soli.Wolę słodycze. Kiedy jej oczy zapłonęły oburzeniem,spiesznie dodał: To oczywiście tylko żart.Na jego twarzy malował się wyraz rozbawienia.ROZDZIAA SZ�STYKiedy Rose wróciła spod prysznica, który znajdował się obok wspaniałej wanny, na stolestały już półmiski ze stekami i sałatką oraz dwa talerze, a Ryan zajęty był otwieraniem butelkiwina. Tylko po jednym kieliszku powiedział, widząc jej zdziwione spojrzenie. Po drodzeczeka nas jeszcze kilka zdradliwych raf. Chyba nie jestem głodna i dziękuję za wino.Tylko tego było jej potrzeba.Wino i ten uśmiech Ryana.Położył jej palec na ustach, adrugą ręką podał kieliszek ze schłodzonym białym winem. I znowu nie masz racji.Na moje wyczucie, od dobrych paru dni nie zjadłaś niczegokonkretnego.Wczoraj uciekłaś, zanim udało mi się nakłonić cię do zjedzenia czegoś więcej niżkęs kraba, ale dzisiaj nie masz gdzie czmychnąć. I znowu ten zniewalający uśmiech. Dlategokoniec ze wszystkimi ale i nie.Po prostu bierz się do jedzenia i wypij wino.Nie domagamsię niczego więcej. Uśmiechnął się, jak pomyślała, smętnie. Niczego. Usiadł pierwszy iuniósł kieliszek z winem. Jedz.Ku swojemu zdziwieniu, Rose z apetytem pochłonęła znakomicie przyrządzony stek iwyborną sałatkę.Na deser Ryan podał jej pokrojone owoce mango z mrożonym kremem.Oddawna nie jadła niczego tak pysznego.Wypiła tylko jeden kieliszek wina, ale nawet ta mała ilość najwyrazniej na nią podziałała.Toz pewnością wino, myślała.Cóż bowiem innego mogłoby spowodować, że takiego dnia jakdzisiejszy odczuwała wewnętrzne ciepło i wszechogarniającą radość? Chociaż.Pochowała dziśwprawdzie dziadka, ale dziś także otrzymała propozycję pracy w zawodzie.Starzec musiałdokonać wielu wyrzeczeń, aby mogła realizować swe marzenia, a teraz Ryan Connell, niczym zadotknięciem czarodziejskiej różdżki, marzenia te ziścił.Ze stołu zniknęły półmiski oraz talerze, a na ich miejscu zjawiła się kawa.Popijali ją wmilczeniu, urzeczeni falowaniem morza i pięknem zachodzącego słońca. Teraz już rzeczywiście czas wracać oznajmił Ryan, chociaż Rose wydało się, że w jegogłosie słyszy wahanie. Musimy wrócić do swoich zajęć, Steven już chyba pojechał do siebie.Rose skinęła głową, także z pewnym ociąganiem.Kiedyś, chyba całe wieki temu, bała siętego mężczyzny, ale teraz była już pewna, że wcale nie chce jej wykorzystać.Przypomniała sobiejego smutny uśmiech, kiedy oznajmił, że nie żąda niczego prócz wspólnego posiłku.Może jegoblizny są nie tylko fizyczne? W końcu to on nalega teraz na powrót.Gdyby zależało to od niej.Wino, zdradzieckie wino, upewniała w popłochu samą siebie, kiedy zorientowała się, wjakim kierunku biegną jej myśli, wszystkie skoncentrowane na nim.Oto idzie w jej stronę,wyciąga do niej ręce i pomaga wstać z krzesła.Ich ręce zetknęły się, ona zaś chłonęła ów czarodziejski dotyk i patrzyła na jego duże dłonie,na okaleczone palce, po czym usłyszała własne słowa: Co ci się stało w rękę? To oparzenia?Poczuła, że chce cofnąć dłonie, ale przytrzymała je w mocnym uścisku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy