[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A więc jedna z możliwych statycznych konfiguracji może wyglądać tak:[root@spajk /tmp]# ifconfig eth1 192.168.1.1 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.1.255[root@spajk /tmp]# ifconfig eth2 192.168.2.1 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.2.255[root@spajk /tmp]# route add -net 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth1[root@spajk /tmp]# route add -net 192.168.2.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth2[root@spajk /tmp]# route add -net 192.168.3.0 gw 192.168.2.2[root@spajk /tmp]#KONFIGURACJA PIERWSZEGO ROUTERA[root@szarik /]# ifconfig eth1 192.168.2.2 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.2.255[root@szarik /]# ifconfig eth2 192.168.3.2 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.3.255[root@szarik /]# route add -net 192.168.2.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth1[root@szarik /]# route add -net 192.168.3.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth2[root@szarik /]# route add -net 192.168.1.0 gw 192.168.2.1KONFIGURACJA DRUGIEGO ROUTERAMamy więc następujące adresy routerów:router interfejs adres1.(spajk) eth1 192.168.1.1eth2 192.168.2.1eth3 (nie skonfigurowany)2.(szarik) eth1 192.168.2.2eth2 192.168.3.2I następujące tablice tras:router wzorzec adresu interfejs wyjściowy1.(spajk) 192.168.1.* eth1 (sieć 192.168.1.0)192.168.2.* eth2 (sieć 192.168.2.0)192.168.3.* brama: 192.168.2.2 (router szarik)2.(szarik) 192.168.2.* eth1 (sieć 192.168.2.0)192.168.3.* eth2 (sieć 192.168.3.0)192.168.1.* brama: 192.168.2.1 (router spajk)Interfejs eth3 pierwszego routera jest interfejsem awaryjnym i aktywowany jest wówczas, gdy połączenie między pierwszą a trzecią siecią nie będzie możliwe (np.z powodu awarii sieci drugiej).Osoba administrująca routerami musi w takim wypadku ponownie skonfigurować interfejs eth3 i tablice tras tak, żeby zamiast z interfejsu eth2 router pierwszy korzystał z eth3 do wysyłania pakietów przeznaczonych dla sieci 192.168.3.Demon routedW przedstawionych powyżej sytuacjach z pomocą przychodzi demon o nazwie routed służący do dynamicznego wyznaczania tras.Działa on w oparciu o protokół wyznaczania tras (ang.Routing Information Protocol - w skr.RIP), który pozwala maszynom wymieniać informacje dotyczące ich tabel trasowania.Zaraz po załadowaniu routed czyta tabelę tras jądra i analizuje ją pod kątem znalezienia optymalnych dróg do innych maszyn.Żeby móc wykorzystywać tego demona w naszej sieci, powinien być on zainstalowany na wszystkich routerach.Wtedy na pierwszym z nich wystarczy wydać polecenia:[root@spajk /tmp]# ifconfig eth1 192.168.1.1 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.1.255[root@spajk /tmp]# ifconfig eth2 192.168.2.1 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.2.255[root@spajk /tmp]# ifconfig eth3 192.168.3.1 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.3.255[root@spajk /tmp]# route add -net 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth1[root@spajk /tmp]# route add -net 192.168.2.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth2[root@spajk /tmp]# route add -net 192.168.3.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth3[root@spajk /tmp]# routed[root@spajk /tmp]#[root@szarik /]# ifconfig eth1 192.168.2.0 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.2.255[root@szarik /]# ifconfig eth2 192.168.3.0 netmask 255.255.255.0 \broadcast 192.168.2.255[root@szarik /]# route add -net 192.168.3.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth2[root@szarik /]# route add -net 192.168.2.0 netmask 255.255.255.0 \dev eth1[root@szarik /]# route add -net 192.168.1.0 gw 192.168.3.1[root@szarik /]# routed[root@szarik /]#Na drugim zaś:Od tego momentu wszelkie błędy na którejś z wyznaczonych tras spowodują reakcję demona routed i automatyczne zaktualizowanie tabel.Demon gatedDemon routed znakomicie sprawdza się w małych i średnich sieciach, o niezbyt skomplikowanej strukturze.Jeśli występuje potrzeba dynamicznego trasowania w sieciach większych to warto zamiast routed użyć demona gated dostępnego z większością dystrybucji.Poza obsługą protokołu RIP, gated może też posługiwać się znacznie bardziej rozbudowanym protokołem wyboru najkrótszej drogi (ang.Open Shortest Path First Protocol - w skr.OSPF).lOperowanie nazwamilKażda istniejąca w sieci stacja linuxowa powinna mieć (choć nie musi) przypisaną jakąś nazwę.Używanie nazw jest bardziej przyjaznym dla człowieka sposobem określania maszyny niż operowanie adresami IP.Nazwa maszyny w sieci Internet składa się z nazwy domeny (ang.domain name) i nazwy hosta (ang.host name).W praktyce najczęściej mamy jednak do czynienia z trójczłonową nazwą, w której między nazwą domeny i hosta istnieje jeszcze tzw.nazwa poddomeny (ang.subdomain name).Podobnie jak adresy tak i domeny mają strukturę hierarchiczną, a pełna nazwa maszyny w Internecie jest niepowtarzalna i jednoznacznie tę maszynę identyfikuje.ResolverZ punktu widzenia programisty za zamianę nazwy na adres IP odpowiada w Linuxie sieciowa funkcja biblioteczna o nazwie gethostbyname [ Pobierz całość w formacie PDF ]