[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wnioskowanie to polega na tym,że z jakiejś N wyprowadzamy N-my o dyspozycjach przeciwnych w odniesieniu do faktów nie należących do zakresu zastosowania N;w ujęciu schematycznym: REGUŁĄ INFERENCJI,gdy PO PIERWSZE jeżeli H=>D i PO DRUGIE nie jest tak,że H,a wobec tego jako wniosek nie powinno być tak jak wyznacza D,czyli ~H=>~D.Odwołąjmy się do prawa:art.11 Kodeksu Rodzinnego i opiekuczego §2 postanawia unieważnienie małżeństwa z powodu ubezwłasnowolnienia.Nawiązując do treści tego art.„a contrario” przebiega:gdy ktoś jest małżonkiem innej osoby to jest uprawniony do sądowego unieważnienia małżeństwa z powodu ubezwłasnowolnienia.Gdy określona osoba nie jest małżonkiem drugiej to nie ma uprawnienia do żądania unieważnienia małżeństwa z powodu ubezwłanowolnienia.Art.40 KPK określa szczególne przypadki gdy sędzia z mocy prawa jest wyłączony ze sprawy.”a contrario” polega tu na tym,że sędzia nie może być wyłączony ze sprawy oprócz tych przypadków,okręslonych w art.40 KPKJeżeli na podstawie tej samej normy możemy wnioskować per analogio,jak i a contrario,bo zawsze znajdziemy przypadek podobny do uregulowanego przez N,a każde z wnioskowań prowadzi do odmiennych wnioskowań per analogio-wyznaczając konsekwencje pozytywne i „a contrario”-prowadząc do wyznaczenia konsekwencji negatywnych faktów nieuregulowanych przez normę to można pytać od czego zależy wybór któregoś z tych wnioskowań.WNIOSKOWANIE PRAWNICZE- „ ARGUMENTUM A FORTIORI”:1.„ARGUMENTUM A MAIORI AD MINOS”-polega na przechodzeniu od czegoś większego do mniejszego2.”ARGUMENTUM A MINORI AD MAIUSArgumentum a fortiori jest wnioskowaniem prawniczym wyrażającym zasadę konsekwentnego myślenia.Obejmuje ono powyższe dwa typy funkcjonowania.Zauważamy łacińską grę słów „maiori”, „maius”-„duży”, „większy”; „minori”, „minos”-„mały”, „mniejszy”-widać,że rozumowania te są pewnym sposobem przechodzenia od tego co większe ku mniejszemu.1.rozumoanie oparte na przepisach uprawniających i nakazujących2.polega na tym,że na podstawie przepisu prawa przyznającemu określonemu podmiotowi szerszy zakres wnioskuje się o posiadanie uprawnień w zakresie węższym.Odwołajmy się do prawa: art.149 KC:właściciel gruntu może wejść na teren sąsiada w celu usunięcia zwieszających się z jego drzew gałęzi lub owoców to ma on też węższe polegające na tym,że może usunąć te gałęzie nie wchodząc na grunt sąsiada.(1)stosuje się nie tylko do przepisów uprawniających,ale też do nakazujących.Zobowiązanie podmiotu do czynienia czegoś w szerszym zakresie zobowiązuje go tym samym do czynienia czegoś w zakresie węższym.(2) jest prawniczym rozumowaniem odnoszącym się do przepisów zakazujących.Polega to na tym,że na podstawie określonych przepisów prawa zakazującego jego adresatowi podejmowania działań społecznie mniej szkodliwych wnioskuje się o zakazie podejmowania działań społecznie bardziej szkodliwych jako należących do tej samej kategorii.Art.147 KC mówi,że właścicielowi gruntów nie wolno dokonywać robót ziemnych tak,by groziło to sąsiednim nieruchomościom utratą oparcia.W nawiązaniu do jego treści mówimy,że gdy prawo cywilne zabrania właścicielowi nieruchomości prowadzenia robót ziemnych tak,że ich prowadzenie tylko może grozić nieruchomościom sąsiednim utratą oparcia to tym bardziej działań bardziej szkodliwych powodujących utratę oparcia.Te przykłady ARGUMENTUM A FORTIORI mają charakter przykładowy na potrzeby akademickie, a za nimi nie kryje się logika.OBOWIĄZYWANIE PRAWA:W systemie prawa zawarte są reguły wyznaczające obowiązywanie prawa pod względem terytorialnym, czasowym i podmiotowym.W związku z tym mówimy o pojęciu TERYTORIALNEGO(przestrzennego)ZAKRESU OBOWIĄZYWANIA DANEJ GAŁĘZI PRAWA/AKTÓW PRAWNYCH na nią składających się, CZASOWE(tempolarne) OBOWIĄZYWANIA PRAWA,PERSONALNE(podmiotowe)OBOWIĄZYWANIA PRAWA.Regułą terytorialną zakresu obowiązywania A jest to,że A(akty) obowiązują na całym terytorium państwa.Reguł terytorialna obowiązywania przepisów prawa KK formułuje w art.5 w sposób:że ustawę karną polską,stosuje się do sprawcy,który popełnił czyn zabroniony na terytorium RP.Nie jest jasno sformułowany terytorium RP, ale KK posługuje się nim na mocy ustawy o ochronie granic terytorialnych.Polski obywatel może zostać też pociągnięty do odpowiedzialności karnej w przypadku,gdy popełnił czyn zabroniony poza granicami RP-np.na statku powietrznym lub wodnym należącym do RP.Tak przedstawia się to w przypadku państw jednolitych [ Pobierz całość w formacie PDF ]