Roger Manvell & Fraenkel Heinrich Goring(3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W jego przypadku trudno powiedzieć, do jakiego stopnia byłz natury koneserem sztuki, mebli i wyposażenia wnętrz, a w jakim rzeczyte służyły mu do prezentowania swej wyjątkowej pozycji i władzy.Anor�malna energia i entuzjazm oraz niezwykła pamięć pozwalały G�ringowiszybko się uczyć, a sam Hitler ze swoją obsesją na punkcie budownictwa(psychologiczną potrzebą występującą u większości dyktatorów) oraz na�bywania słynnych i bezcennych dzieł sztuki dał mu przykład do naślado�wania.G�ring spędził wiele lat przed i w czasie wojny j ako student, kone�ser i, w rzeczy samej, marszand dzieł sztuki, a wśród swoich pracownikówmiał za doradców ludzi o wielkiej wiedzy.W Norymberdze mówił o pa�sji kolekcjonerskiej", a jego zbiory w ostatniej fazie liczyły 1 500 dziełsztuki, między nimi wiele majstersztyków.Po wojnie ogólną wartość ko�lekcji oszacowano na blisko dwieście milionów dolarów.Choć żywiona przez G�ringa potrzeba obcowania ze sztuką i pięknembyła częścią jego próżności, z pewnością nie miała powierzchownego cha�rakteru.Jego miłość do kamieni szlachetnych nie ograniczała się do pre�zentowania ich w formie biżuterii.Musiał dotykać ich, aby się uspokoićw momentach napięcia nerwowego.Kiedy przeżywał silne emocje związa�ne z nałogiem narkotycznym, z ulgą wracał do wygody jedwabnychubrań, miękkiej skóry, luksusów ekstrawaganckiego ubioru i fizycznejpiękności objets d'art, antycznych mebli, porcelany i skarbów doskonałe�go rzemiosła, które stały dokoła w gablotach.Ich ponadczasowy wdzięki godność łagodziły coraz większy stres, jaki wywierała na nim wojnai porażki.Władza nad tymi dziełami sztuki była dla G�ringa ostatecznympotwierdzeniem prestiżu.Co znaczyło Luftwaffe w obliczu wiecznegopiękna, jakie prezentowała narodowa kolekcja sztuki Hermanna G�rin�ga? To będzie jego pomnik, kiedy cała reszta zawiedzie.Był, jak przypo�mniała Frau Rommel, kiedy jej mąż poniósł porażkę w Afryce Północnej,Mecenasem Trzeciej Rzeszy.Kiedy G�ring wszedł w posiadanie Veldenstein i Mauterndorf, jegopasja do budownictwa i zmiany wystroju wnętrz, nienaruszona pomimoniedoborów w kraju, objęła także nowe nabytki.Udoskonalił je i zmoder�nizował; w Veldenstein spał w apartamentach, których w latach młodościG�ringa używał sam Epenstein, a jego rosnąca kolekcja obrazów, rzezb,mebli, kilimów, porcelany oraz przedmiotów ze srebra i złota przepłynęłaz Carinhall na południe.G�ring swoim agentem i doradcą we wszystkich kwestiach sztuki wy�znaczył berlińskiego marszanda, Waltera Andreasa Hofera.Hofer zostałgłównym organizatorem kolekcji G�ringa, planując i śledząc zakupymarszałka Rzeszy, wybierając prezenty urodzinowe od przemysłowców,instytucji państwowych i władz lokalnych oraz organizując transakcje.Sprytny, wyrachowany, wykształcony i gadatliwy Hofer twierdził, żekierował nie tylko charakterem kolekcji, ale też osobistym gustemG�ringa.Jako jego kierownik artystyczny został też nieuchronnie jegogłównym nauczycielem sztuki, był w stanie rozwijać już do pewnegostopnia uformowany gust w miarę zwiększania się liczby i poziomu dziełsztuki u pracodawcy.Upodobani a G�ringa były tradycyjne, a on sam,kiedy tylko pozwalał mu czas, czytał dużo o twórczości mistrzów, któ�rych najbardziej podziwiał, takich j ak Rubens i malarze holenderscyz XVII wieku.G�ring wyspecjalizował się w kupowaniu prac LucasaCranacha, XVI-wiecznego malarza i rytownika, przyjaciela Marcina Lu�tra i twórcy aktów kobiecych.G�ring dzielił z Hitlerem obrzydzenie doform nowoczesnego malarstwa, np.prac wystawionych na słynnej wy�stawie nazistowskiej sztuki zdegenerowanej", zorganizowanej przezGoebbelsa w Monachi um w 1937 r., na której pojawiły się prace takichartystów jak Renoir, Gaugin, van Gogh i Picasso.Goebbels chciał jezniszczyć po zamknięciu wystawy, lecz G�ring - j ako ekonomista, a niekoneser sztuki - rozumiał, że takie prace mają wartość za granicą, nawetjeśli nie posiadają jej w Niemczech.Zakupi ł wiele z nich, aby wymieniaćsię z dealerami i galeriami sztuki poza granicami Niemiec.G�ring twierdził w Norymberdze, że jego planem było stworzenie na�rodowej kolekcji dzieł sztuki i ulokowanie ich w wielkiej galerii, któramiała zostać zbudowana po wojnie na terenach jego posiadłości, w pobli�żu Carinhall.Chciał, aby zbiegło się to w czasie z jego sześćdziesiątymiurodzinami.Nie ma wątpliwości, że jest to prawda; Amerykanie znalezliwśród jego rzeczy portfolio z projektami galerii zrobionymi przez archi�3tektów w styczniu 1945 roku.Jego kolekcja rywalizowałaby z kolekcjąHitlera, którego wielki skład obrazów pozostawał w większości w skrzy�niach, czekając na dzień, kiedy w Linzu stanie galeria.G�ring miał staćsię głównym rywalem Hitlera w łakomym nabywaniu obrazów, do czegoochoczo przyznał się na procesie w Norymberdze.Podwaliny kolekcji G�ringa powstały już przed wojną4, jednak okazjedo nowych nabytków, nominalnie dokonywanych przez państwo, wzro�sły niepomiernie, kiedy naziści opanowali Europę.Polska stała się pierw�szym centrum hurtowej konfiskaty dzieł sztuki przez Niemcy.W paz�dzierniku 1939 r.G�ring kazał doktorowi Kajetanowi M�hlmannowi,wyznaczonemu do tego celu autorytetowi w dziedzinie sztuki, zabezpie�czyć" polskie skarby sztuki, co wkrótce miało oznaczać ich konfiskatęi wywóz do Niemiec.M�hl mann zeznał pózniej pod przysięgą, że takwłaśnie było, i twierdził, że osobiście dał G�ringowi trzydzieści jeden za�branych z Lwowa szkiców autorstwa Albrechta D�rera i że G�ring wrę�czył je Hitlerowi.M�hl mann miał odpowiadać za grabież dzieł sztukiw Polsce do 1943 roku.Dopiero po stworzeniu oddziału specjalnego, Einstatzstab Rosenberg,pod przywództwem słynnego nazistowskiego mentora kulturalnego i fi�lozofa Alfreda Rosenberga, zaczęło się zorganizowane łupienie dzieł nawielką skalę, szczególnie z prywatnych kolekcji żydowskich, które zy�skało entuzjastyczne poparcie G�ringa.Na mocy specjalnego rozkazuwydanego z kwatery głównej Hitlera do naczelnego dowódcy sił zbroj�nych 17 września 1940 r.stworzono jednostkę specjalną.Rosenberg byłuprawniony do konfiskaty wszystkich wartościowych materiałów histo-rycznych znalezionych w bibliotekach i innych miejscach, a to upoważ�nienie niemal natychmiast objęło także dzieła sztuki.Już 29 stycznia1940 r., Hitler uczynił Rosenberga osobą odpowiedzialną za przygoto�wania do stworzenia centrum kultury narodowosocjalistycznej po woj�nie.Rozkaz z września sankcjonował konfiskatę wszystkich dzieł sztukibędących w posiadaniu %7łydów, rozszerzając tym samym cały program.Kolejny rozkaz podpisany przez G�ringa 5 listopada 1940 r.zawierał in�strukcje, j ak należy się obchodzić ze zbiorami.Należało je podzielić nacztery główne grupy:1 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy