[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest jednak rzeczą oczywistą, że malarze greccy nadali swojej sztuce zakres i charakter, ojakim Egipcjanom ani Kreteńczykom nawet się nie śniło.Ich dzieła nie są już jednolite, leczuwzględniają światło i cień.Grecy zapoczątkowali kompozycje dramatyczne; poprzez rysy i geststarali się obdarzyć swoje postacie indywidualnym charakterem i wyrazem.Grecko-rzymskieprace zdobiące wille zamożnych Rzymian w pierwszym wieku naszej ery dostarczają przykładówpejzażu (wcześniej nieznanego) i martwej natury studiowanej w celach poznawczych.Ich autorzybyli prekursorami pózniejszego rozwoju malarstwa w Italii. Sztuka bizantyjskaRozpad imperium rzymskiego, powstanie nowej stolicy cesarstwa w dawnym Bizancjum(Konstantynopol) oraz pojawienie się chrześcijaństwa jako powszechnej wiary Zachodu nadałomalarstwu nowego charakteru, ducha i odmienne cele.Religia chrześcijańska stała się dlaartystów tematem przewodnim.Styl formalny, znany obecnie jako bizantyjski, odpowiadającywyrażaniu powagi i obrządku, upowszechniał się.Konstantynopol był mocno powiązany zeWschodem, którego wpływ przejawiał się w bogatej kolorystyce i geometrycznym wzornictwie.Szczytowe osiągnięcie wizualnej sztuki Bizancjum stanowią mozaiki zdobiące ściany iwnętrza kopuł bizantyjskich świątyń.Inną jej formąbyły: po pierwsze, ikona przedstawiająca Chrystusa lub Matkę Boską, pokazanych wustalonej konwencji, dającej wyraz niezmiennej naturze wiary; po drugie, ozdabianiemanuskryptów Ewangelii i dzieł liturgicznych przy użyciu iluminacji i płatków złota.Ich styl, takjak w przypadku ikon, nie podlegał ewolucji.Stolica Bizancjum pozostawała nietknięta, rozkwitająca i na swój sposób niezmiennaprzez 1100 lat po jej założeniu w IV wieku, toteż prace, podobne pod wieloma względami, mogąznacznie różnić się czasem powstania.Strefa wpływów sztuki bizantyjskiej odpowiada zasięgowicesarstwa: wschodnim wybrzeżom Morza Zródziemnego, Grecji i jej wyspom.W pewnymstopniu, wraz z wędrówkami bizantyjskich mnichów i rzemieślników, przesunęła się na wschód.Styl słynnego ośmiowieczne-go manuskryptu irlandzkiego Księga z Kelh wiąże się ze stylemwschodniego Mediterraneum.Bizantyjskie korzenie miały takie włoskie miasta jak Florencja,Siena i Piza; koniec tych wpływów wiąże się z pojawieniem się w XII wieku we Florencjimalarstwa Cimabue oraz Duccia w Sienie.W Europie Wschodniej, na terenie obecnej Chorwacji,znajdują się interesujące bizantyjskie malowidła ścienne z XII, XIII i XIV wieku.Malarze greccywprowadzili na teren Rosji ikonę, której styl doprowadził do perfekcji Rosjanin Andriej Rublow(1360-1430).Do XVI wieku centrum bizantyjskiej tradycji pozostawała Kreta, a jej ślady nadalwidoczne są w malarstwie El Greca (ok.1545-1614).Sztuka wczesnochrześcijańska na ZachodzieZarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie sztuka wczesnego chrześcijaństwa unikała naogół realistycznego przedstawiania postaci ludzkiej, co stanowiło cechę sztuki klasycznej.Niewynikało to jednak koniecznie z niedojrzałości czy braku perfekcji, lecz raczej z przyczyn bardziej duchowych i abstrakcyjnych; chodziło o oderwanie się od spraw doczesnych i - z tegopunktu widzenia - oceniane jest obecnie bardziej przychylnie niż kiedyś.Historia sztuki wczesnochrześcijańskiej na Zachodzie jest bardzo złożona.Rozpoczęła sięnaśladownictwem grecko-rzymskich tradycji, tak jak w malowidłach odkrytych w rzymskichkatakumbach.Następnie uległa modyfikacjom pod wpływem lokalnego charakteru różnychregionów, na które rozpadło się cesarstwo rzymskie.Wpływ wywarły także powiązania religijnei handlowe z imperium wschodnim.Przez długi czas realizowana w zakonach sztukailuminowania manuskryptów pozostawała główną formą malarską tak w celtyckiej i anglosaskiejBrytanii, jak i w cesarstwie Karolingów.Stopniowo stawało się jasne, że chrześcijaństwo stanowi jedyną unifikującą i edukacyjnąsiłę w Europie, a malarstwo - główny środek efektywnego i powszechnego komunikowania sięmiędzy ludami, które posługiwały się różnymi językami lub nie potrafiły czytać ani pisać.Wokresie rozwoju budownictwa sakralnego, zapoczątkowanego w XI wieku, rozwinął się naZachodzie styl zwany romańskim.Jego najznakomitsze dzieła reprezentuje ścienne malarstwosakralne.Pracując na wielkich powierzchniach, artyści rozwinęli odważny i prosty styl,wyróżniający się niezwykłą wspaniałością.Sztuka współczesna i dalejFrancuski artysta, Cezanne, uznawany za ojca sztuki współczesnej, posunął ją o krokdalej.Zainteresował się w pierwszym rzędzie nie tym, co, lecz jak widzi.Rozpoczął badanie nadsposobem, w jaki światło odbija się od obiektu i jest odbierane przez oko i mózg.Patrząc naobiekty przenosił na płótno jedynie drobne plamy postrzeganego światła i koloru, budującstopniowo dzieło - podobnie jak puzzle - dopóki nie wyłonił się cały obraz.Ze sztuki Cezanne'a wyłoniła się szkoła kubizmu, której artyści nie tylko malowali plamyświetlne, lecz wplatali obraz obiektu zapamiętanego w różnych perspektywach.Postać ludzka, wumyśle artysty, mogła stać się kompozycją tego, co dostrzegalne było pod różnymi kątami.W tensposób obrazy stały się przedstawieniami umysłu" raczej niż zwykłej rzeczywistości.Tacy twórcy, jak Wassily Kandinsky i Lorraine Gili poszli jeszcze dalej w studiowaniutego, co i jak postrzegamy, badając związki pomiędzy kolorami, liniami oraz linią a kolorem.Jest wielce prawdopodobne, że w XXI wieku będziemy świadkami powstania nowychteorii w sztuce, łączących ją głębiej z matematyką, fizyką i innymi naukami. Teraz wytącz stoperCzas lektury:.minNastępnie oblicz szybkość czytania w słowach na minutę (sł./ min), dzieląc po prostuliczbę słów w tekście (w tym wypadku 1278) przez czas (w minutach), jaki ci to zajęło
[ Pobierz całość w formacie PDF ]