[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dzwonił monsieur Etienne.Kazał mi natychmiast udać się do Casino de Paris. Co się stało?  spytałam ściszonym głosem, gdy\
po recepcji krą\
yła madame Lombard,która układała tulipany w wazonie i poprawiała poduszki na sofie. Wczoraj wieczorem od Miguela Rivaroli odeszła \
ona.Muszą jeszcze dziś znalez
ć dlaniego nową partnerkę do tanga, bo zagroził, \
e w przeciwnym wypadku wróci do Buenos Aires.Owinęłam nadgarstek kablem od telefonu, po czym pozwoliłam mu znowu skręcić się wspiralę.Tango było popularne w Pary\
u, odkąd Rudolf Valentino zatańczył je w filmie Czterejjez
dz
cy Apokalipsy, i widziałam, jak tańczono je w kawiarniach i na bals musettes.Leczpomiędzy tym, jak wykonywały je pary w kawiarniach podczas popołudniowej herbatki atańcem, który pokazywał publiczności Rivarola i jego \
ona, była ogromna ró\
nica.Widziałamich występ w Scali i zafascynowała mnie zmysłowość ruchów i moc tkwiąca w ich kończynach.Byli jak dwa płomienie spalające scenę. A czy Rivarola nie martwi się teraz bardziej tym, jak odzyskać \
onę?  spytałam. Nie  roześmiał się monsieur Etienne. To profesjonalny artysta.Występuje bez względuna wszystko.Pamiętaj, \
e przedstawienie zaczyna się za trzy tygodnie.Któ\
mógłby dorównać Marii?  pomyślałam, przygładzając kołnierzyk.Niezbędna w tangugłębia uczucia nie była czymś, czego mo\
na nauczyć się w jeden dzień.Fakt, \
e Casino de Parisprosiło mnie o podjęcie próby, był dowodem na to, jak zdesperowany musi być monsieurVolterra.Madame Lombard przecisnęła się obok mnie i usiadła przy biurku, \
eby posortować pocztę.Powiedziałam monsieur Etienne'owi, \
e przyjadę do Casino de Paris w ciągu pół godziny.Nieobraziłabym się, gdyby monsieur Volterra zechciał mi dać tę rolę.Potrzebowałam pieniędzy.Kiedy przyjechałam do Casino de Paris, z rozgoryczeniem spostrzegłam, \
e nie jestemjedyną kandydatką do roli partnerki Rivaroli, którą monsieur Volterra bierze pod uwagę, gdy\
zgromadził tam równie\
wszystkie tancerki i kilka innych drugoplanowych artystek.Pierwszetrzy rzędy wypełnione były kobietami w luz
nych sukienkach i butach do tańca.Obok monsieurVolterry, trzymając w zębach ró\
ę, siedziała Sophie, główna tancerka.Ju\
miałam się odwrócić iwyjść, gdy spostrzegł mnie monsieur Volterra i pomachał w moją stronę.Uśmiechnęłam się iusiadłam.Przez wzgląd na poprawne relacje w przyszłości lepiej było zostać.Rivarola był na scenie i ćwiczył kroki tanga z jedną z tancerek.Prowadził ją jak skradającysię kot, dokładnie i z rozmysłem.Nagle podskoczył. Nie, nie, nie  wymamrotał, odsuwając sięod partnerki i zwracając się do Volterry. Esta chirusa no me sigue!Poniewa\
Rivarola niezbyt dobrze znał francuski, a Volterra nie mówił po hiszpańsku, uwagazostała przetłumaczona przez oświetleniowca, który pochodził z Madrytu. Mówi, \
e ona niepodą\
a za jego krokiem  wyjaśnił. Ale\
ona jest cudowna!  zaprotestował monsieur Volterra, wyciągając z kieszenichusteczkę i ocierając czoło. Z pewnością się tego nauczy, jeśli poka\
e jej, jak to robić.Przecie\
nie mo\
emy tak po prostu wyciągnąć dla niego z kapelusza nowej argentyńskiejtancerki.Poza tym mamy kontrakt.Nastąpiła chwila przerwy, podczas której oświetleniowiec tłumaczył te słowa Rivaroli.Tancerz splótł ręce na piersi i potrząsnął głową. Esta mina salta como un conejo  warknął,potrząsając pięścią w stronę nadscenia. Yo quiero una piba que sepa deslizarse como un cisne.Oświetleniowiec zaczął przestępować z nogi na nogę i skubać wystający kabel, który oplatałświatła rampy, najwyraz
niej próbując uniknąć tłumaczenia ostatniego komentarza.Widząc, \
e nie ma sensu dalej się o to spierać, monsieur Volterra odesłał tancerkę na miejscei zawołał inną, która weszła na scenę niepewnie niczym dziewica przeznaczona na ofiarę. Nicdziwnego, \
e zostawiła go \
ona  szepnęła siedząca obok mnie tancerka do swojej kole\
anki.Zbyt trudno go zadowolić.Choć pogodziłam się z faktem, \
e przesłuchanie będzie tylko stratą czasu, zaintrygował mniesposób, w jaki Rivarola testował swoje potencjalne partnerki.Na początku demonstrował kroki,które miała powtórzyć dziewczyna.Kiedy upewnił się, \
e je opanowała, odwracał się i kiwałgłową w kierunku technika czekającego na frontowym skrzydle.Mę\
czyzna opuszczał igłęgramofonu na płytę i w powietrzu rozbrzmiewało tango.Wtedy Rivarola podchodził dodziewczyny i obejmował ją, kładąc dłoń na jej krzy\
u i przywierając torsem do jej piersi.Uściskbył sugestywny, lecz w kamiennym wyrazie twarzy Rivaroli nie było śladu poufałości.Stał w tejpozycji przynajmniej minutę, podczas której nie mrugał i nie drgał mu ani jeden mięsień.Jeślidziewczyna poruszyła się, zachichotała lub przesunęła stopę, była dyskwalifikowana.Pochyliłam się do przodu i przyjrzałam się Rivaroli.Musiał mieć prawie pięćdziesiąt lat.Choć jego ciało posiadało chłopięcą gibkość, wiek widać było na twarzy.Miał worki pod oczami,a jego szyja, pomimo silnie zarysowanego podbródka, pokryta była gęsią skórką.Jednak w jakiś sposób wszystkie te wady znikały w starciu z błyskiem jego opadającychpowiek i łukiem zaciśniętych ust.Ka\
dy obrót jego głowy i ugięcie nóg emanowałozmysłowością.Zaczęłam podejrzewać, \
e jego mocny uścisk to test, który ma mu pokazać, czypartnerka spłonie w ogniu tlącym się pod jego skórą, czy te\
się z nim stopi.Po tym, co Camillepowiedziała na temat mojej cnotliwości, wiedziałam, \
e nie zostanę wybrana.Byłam jednakciekawa, kto zwycię\
y.Jeśli potencjalna partnerka przeszła test uścisku, Rivarola tańczył z nią tango, prowadząc jąpo scenie i często zmieniając kierunek.Zauwa\
yłam, \
e nie odrzucał tancerek za to, \
e myliłykrok.Rivarola nie wydawał się szukać perfekcji [ Pobierz całość w formacie PDF ]