[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie był pozbawiony strachu.SRSzczelnie wypełniał życie pracą, sukcesami, wyczynami sportowymi, ale robiłto, żeby uciec przed uczuciem, które mogło nadać jego życiu sens.Dylan McKinnon bał się miłości.Kiedyś w nią wierzył.Myślał, że pewnego dnia znajdzie dziewczynę, z którąsię ustatkuje.Założył, że będzie to wspaniały radosny związek, podobny do tego,jaki łączył jego rodziców, oparty na szacunku i partnerstwie.A potem matka zachorowała.Z początku wyglądało to niegroz
nie; lokówka wlodówce, przekręcanie słów.Ale choroba szybko postępowała.Dylan zapamiętałdzień, gdy zrozumiał, że już nic nie będzie takie jak dawniej.Siedział z matką w jejsamochodzie, a ona popatrzyła na niego, nazwała go imieniem ojca i oświadczyłaspokojnie, że nie pamięta różnicy pomiędzy pedałem gazu i hamulca.Chociaż z jednej strony rozumiał, że ojciec nie może sobie z tym poradzić,poczuł wściekłość, gdy ojciec umieścił matkę w domu opieki, a potem rzadko i nie-chętnie ją odwiedzał.Dylan wierzył w miłość wieczną, na dobre i na złe.Okazałosię, że to wielkie uczucie, które łączyło jego rodziców, rozpadło się, kiedy przyszłyzłe chwile.Miał wrażenie, że stracił matkę, która jeszcze nie umarła, a jednocześnie swo-je własne marzenia o szczęśliwej rodzinie.Dopiero Katie sprawiła, że zakiełkowało w nim ziarnko nadziei.Dobrze toczy z
le? Bił się z myślami, bo w gruncie rzeczy Dylan McKinnon bał się miłości.Osiągnął wszystko - pieniądze, sukces, sławę.Dopóki nie spotkał Katie, po-trafił odsuwać od siebie niepokojące myśli, że mimo tego wszystkiego czuł we-wnętrzną pustkę.Odrzucił bowiem jedyną rzecz, która czyni mężczyznę naprawdębogatym.Miłość.SRROZDZIAA
SIÓDMYW życiu każdego czÅ‚owieka zapewne padajÄ… takie sÅ‚owa, których żaÅ‚uje siÄ™ ażdo Å›mierci.Katie czuÅ‚a gÅ‚Ä™bokie wyrzuty sumienia.Po tym spontanicznym poca-Å‚unku nad puddingiem czy naprawdÄ™ powiedziaÅ‚a:  Dylanie, sÄ…dzÄ™, że nie po-winieneÅ› tego wiÄ™cej robić"?Westchnęła.Na dobre go zniechÄ™ciÅ‚a.WiÄ™cej nie próbowaÅ‚ jej caÅ‚ować, cho-ciaż czuÅ‚a, że miaÅ‚by ochotÄ™.Od kilku dni mieszkali razem w domu, który budziÅ‚ w niej sentyment nie tyl-ko dlatego, że byÅ‚ bardzo piÄ™kny, ale ponieważ wyczuwaÅ‚a w nim miÅ‚ość Å‚Ä…czÄ…cÄ…domowników.Z
wiadczyły o tym między innymi z dumą wystawione zdjęcia ślubne, a potemfotografie całej trójki.Jedno zdjęcie było szczególne: przedstawiało tylko ich dwo-je, a Sam patrzył na żonę z takim zachwytem i pożądaniem, że Katie, oglądając je,czuła się jak intruz.Zauważyła, że Dylan przygląda jej się ukradkiem w podobny sposób, a gdydotykał jej dłoni, przedłużał ten moment ponad niezbędną konieczność.Zoriento-wała się, że bardzo często w jego obecności puls jej przyspiesza i trzepocze serce.Mimo póz
nej pory i zmęczenia leżała bezsennie w gościnnym pokoju.Niespodziewała się, że zajmowanie się dzieckiem może być tak wyczerpujące.Alejednocześnie doszła do wniosku, że dziecko budzi w człowieku najlepsze instynkty,jakiś uśpiony potencjał, z którego istnienia nie zdajemy sobie sprawy.Na przykładDylan przy Jake'u sprawiał wrażenie zupełnie innego mężczyzny; potrafił być nietylko silny, ale także cierpliwy, skłonny do żartów, a zarazem odpowiedzialny.Przekonała się, że Dylan jedynie udawał playboya.W rzeczywistości był urodzo-nym ojcem.Przejrzała go na wylot i to przepełniło jej serce bolesną tęsknotą.Pocałunek przy puddingu, w całkiem nieromantycznych okolicznościach,kompletnie ją zaskoczył.Wziął się znikąd.W jednej sekundzie karmiła dziecko, aSRjuż w następnej wpadła w otchłań miłości.Ale w życiu tak bywa.Wydarzenia, któ-re je zmieniają, często są przypadkowe i z pozoru nieistotne.Decyzja, aby pójść winne miejsce, niż się zamierzało, skrzyżowanie spojrzeń z nieznajomym w autobu-sie, odpowiedz
na e-mail, zgoda na randkę w ciemno.Zwykłe życie, w które nie-oczekiwanie wtrąca się przeznaczenie.Przeznaczenie.W wieku dwudziestu sześciu lat dokonała niebywałego odkrycia, że podczaspocałunku następuje wymiana energii, jakby jakaś tajemnicza siła przepływała zjednej osoby na drugą, i czuje się rzeczy niezwykłe, jakich się nigdy dotąd nie do-świadczyło.Ze zdumieniem odkryła, że pocałunki Marcusa nie dostarczały jej takich wra-żeń, że były jakieś nijakie i nieodkrywcze.Gdyby miała wtedy więcej doświadcze-nia, zapaliłoby się w jej głowie czerwone światło.Bo gdy wargi Dylana dotknęły jej ust, poczuła jego siłę, serce i duszę.Zro-zumiała swoje przeznaczenie.Człowiek zawsze ma wybór, przeznaczenie to droga z wieloma odgałęzienia-mi.Można wybrać drogę bezpieczną, przewidywalną, przyjemnie malowniczą, do-brze oznakowaną i prowadzącą wprost do celu.Ale można również wybrać ledwiewidoczną krętą ścieżkę, która pnie się stromo poprzez nieprzebyte lasy, a wędro-wiec ma ciągle duszę na ramieniu i wrażenie, że zgubił mapę i kompas.Katie wiedziała, dokąd zaprowadziła ją bezpieczna droga.Skonstatowała ze smutkiem, że poślubiając Marcusa, instynktownie przeczu-wała, że dostanie mniej, niż zasługuje, i o wiele mniej, niżby chciała.Rozpaczliwiepragnąc, aby jej marzenia się ziściły, uwierzyła, że z czasem mąż do nich dorośnie.Powiedziała sobie, że gdy urodzi dziecko, wszystko się ułoży.Ignorowała wyraz
nesygnały z jego strony.Marcus chciał zrobić karierę i pieniądze.Rodzina była dlaniego na drugim miejscu.Nie zauważała tego, a może nie przyjmowała do wiado-mości.Aż zrobiło się za póz
no.Czy to możliwe, że życie daje jej drugą szansę? A może to tylko złudzenie?SRCzy mężczyzna taki jak Dylan - pewny siebie, odnoszący sukcesy i uroczy - możezainteresować się zwyczajną dziewczyną?Cóż, jeśli nie chce spędzić reszty życia na próżnych żalach, musi zaryzyko-wać.Okazja puka do drzwi.Gdy Tara i Sam wrócą do domu, ich wspólna przygodadobiegnie końca.Zuchwałe myśli napełniały ją przerażeniem, ale zebrała całą odwagę, na jakąbyło ją stać.Zaczerpnęła głęboko powietrza, wstała, wyjrzała na korytarz, a potemchyłkiem podeszła pod drzwi małżeńskiej sypialni, w której spał Dylan.Już wycią-gała rękę do klamki, gdy nagle przyszło opamiętanie.Uciekła do kuchni i zapaliłaświatło.Napije się kakao.Musi się zastanowić, zanim zrobi głupstwo.Spojrzała na siebie i jęknęła.Wpadła do domu tylko na chwilę po niezbędnerzeczy.Ale co jej przyszło do głowy, żeby wybrać akurat tę piżamę?Na pewno nie myślała o uwodzeniu, wkładając szerokie długie spodnie i za-pinaną na guziki obszerną górę z aplikacją w irlandzkie dzwonki, które miały przy-nieść powodzenie i łut szczęścia.Westchnęła.Mieć szczęście to jednak nie to samo co być szczęśliwym.Piżama nie była seksowna, ale Katie nie znosiła koronkowej bielizny.Na li-tość boską, koronki uwierają! Chociaż w tej chwili może dodałyby jej odwagi, żebyotworzyć drzwi do sypialni Dylana i obudzić go delikatnym pocałunkiem.Możewarto byłoby się poświęcić?Gdy otwierała szafkę w poszukiwaniu kakao, ze smutkiem zdała sobie spra-wę, że takie będzie jej życie - bezsenne noce z kubkiem kakao przy łóżku.- Cześć.Upuściła puszkę na podłogę i odwróciła się na pięcie.%7łycie naprawdę jest niesprawiedliwe [ Pobierz całość w formacie PDF ]