Kerr Philip Bernie Gunther 01 Marcowe fiolki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I zatrzymałem.Padł martwy.Nie celowałem wgłowę, ale w nią właśnie trafiłem.Tymczasem Haupth�ndler rzucił się na mnie i usiłował miwyrwać pistolet.Upadliśmy na podłogę.Zawołał do stojącej pod kominkiem kobiety, bywzięła pistolet.Miał na myśli pistolet Jeschonneka, ale kobieta zawahała się, nie była pewna,czy przypadkiem nie chodzi o mój.Przez ten czas udało mi się Haupth�ndlerowi wyrwać izdzielić go moim Waltherem w twarz.Potem podniosłem głowę i zobaczyłem, że kobietaschyla się po pistolet Jeschonneka.Nie był to odpowiedni moment, żeby wykazywać sięrycerskością, nie chciałem jednakże jej zabić.Zerwałem się i walnąłem ją w szczękę.Włożywszy pistolet Jeschonneka do kieszeni nachyliłem się nad nim.Nie musiało siębyć przedsiębiorcą pogrzebowym, by skonstatować zgon.Wsadziłem papierosa międzyzaschłe wargi i usiadłem przy stole czekając, by Haupth�ndler i kobieta odzyskaliprzytomność.Przez zaciśnięte zęby wciągałem głęboko dym w płuca, które się wspanialewędziły.Czułem się tak, jakby ktoś wygrywał na moich kiszkach niczym na gitarze.Pokój był skąpo umeblowany, stała tu wytarta kanapa, stół i kilka krzeseł.Na stoleleżała kolia Sixa.Wyrzuciłem papierosa i przysunąłem do siebie diamenty.Były zimne itwarde, stukały o siebie jak kostki.Nie mogłem wyobrazić ich sobie na szyi kobiety, czułabysię jak w kanciastej obroży.O stół oparta była teczka.Zajrzałem do niej.Zawierała plikibanknotów tak jak oczekiwałem, były to dolary i funty oraz dwa fałszywe paszportypaństwa Teichm�ller, to samo nazwisko widziałem już w mieszkaniu Haupth�ndlera nabiletach lotniczych.Były świetnie podrobione, nietrudno było je sobie sprokurować podwarunkiem, że znało się kogoś w biurze paszportowym i rozporządzało odpowiednią kwotąpieniędzy.Dopiero teraz przyszło mi na myśl, że Jeschonnek w ten sposób dodatkowozarabiał na %7łydach, od których skupował biżuterię.Kobieta jęknęła i usiadła.Trzymając się za policzek i głośno szlochając podeszłapomóc Haupth�ndlerowi, który próbował przewrócić się na bok.Podparła go, a on otarłzakrwawiony nos i usta.Marlene Sahm mówiła o jej wielkiej urodzie, ja tej urody niewidziałem, choć niewątpliwie była przystojna, wyglądała dystyngowanie, inaczej ją sobiewyobrażałem, gdy usłyszałem, że pracowała w kasynie. Bardzo mi przykro, że musiałem panią znokautować, pani Teichm�ller.Czy tak mamdo pani mówić, czy może woli pani używać imienia Hannah albo Eva?Patrzyła na mnie z nienawiścią. A więc wcale nie jest pan taki sprytny powiedziała. Nie wiem, czemu ci dwajidioci próbowali pana sprzątnąć. W obecnej chwili wygląda na to, że mieli rację.Haupth�ndler splunął na podłogę i spytał: No i co teraz?Wzruszyłem ramionami. To zależy.Może sfabrykujemy jakąś historyjkę.Zbrodnia z namiętności czy też cośw tym rodzaju.Mam na Alexie przyjaciół.Ale tylko jeśli mi pan pomoże.Pracuje ze mnąkobieta wysoka, brązowe włosy, dobrze zbudowana, ma na sobie czarny płaszcz.Napodłodze w kuchni zobaczyłem ślady krwi i zacząłem się o nią niepokoić.Co państwo o niejwiedzą?Eva parsknęła śmiechem, Haupth�ndler zawołał: Idz pan do diabła! W przeciwnym razie powiedziałem, by ich przerazić za morderstwo zpremedytacją płaci się głową.Zwłaszcza gdy w grę wchodzą duże pieniądze.Kiedyświdziałem wykonanie wyroku w więzieniu Pl�tzen.Goelpl, kat, był we fraku i w białychrękawiczkach.Bardzo elegancka egzekucja. Herr Gunther, będzie pan uprzejmy rzucić broń. Ktoś stojący w drzwiach zwróciłsię do mnie takim tonem, jakby napominał dziecko.Zrobiłem, co mi kazano.Nie dyskutujesię z karabinem maszynowym, twarz tego człowieka przypominała rękawicę bokserską,wiedziałem, że nie zawaha się mnie zastrzelić, jeżeli pisnę słówko.Facet wszedł do pokoju,towarzyszyło mu dwóch mężczyzn ze spluwami. Wy tam, wstawać! zawołał mężczyzna z karabinem.Eva pomogłaHaupth�ndlerowi podnieść się na nogi. Twarzą do ściany! Pan też, Herr Gunther!Tapeta była dość obskurna.I jak na mój gust zbyt ciemna.Wpatrywałem się w nią,gdy mnie rewidowano. Skoro znacie moje nazwisko, to musicie wiedzieć, że jestem prywatnymwywiadowcą.A ta para jest poszukiwana za morderstwo.Nie zobaczyłem gumowej pałki, ale usłyszałem jej świst.Padając na ziemię zdążyłempomyśleć, że ostatnio jakoś zbyt często dostaję w łeb.Rozdział 16Dzwonki i bęben.Co to za melodia? Tą, którą kocham jest Anna z Tharau ? Nie, tonie jest żadna melodia, to dzwoni tramwaj nr 51, jadący do komisariatu na Schonh�user Allee.Bicie dzwonu, podskakuje auto, którym pędzimy Schillerstrasse.Tak, to wielki dzwonolimpijski ogłasza otwarcie Igrzysk.Strzał startera, tłum wyje, Joe Louis sprintem zbliża siędo mnie i kładzie mnie po raz drugi na deskach.Junkers z hukiem przemierza czarne niebo wstronę Croydon, uwożąc mój zamieniony w papkę mózg.Usłyszałem własne słowa: Wyrzućcie mnie przed więzieniem w Pl�tzen.Pękała mi głowa.Próbowałem ją podnieść, okazało się, że mam z tyłu skute ręce, bólbył straszny i wszystko przestało mnie obchodzić, należało tylko uważać, by nie drgnąć.Byłem półprzytomny, gdy wyciągano mnie z auta i wleczono po schodach.Ktoś zdjąłmi kajdanki i posadził na krześle, musiano mnie podtrzymywać, bym z niego nie spadł.Jakiścuchnący karbolem mężczyzna w mundurze przeszukał mi kieszenie.Wywrócił je podszewkądo góry.Czułem, że kołnierz marynarki przylepił mi się do szyi, dotknąłem jej, na palcachmiałem lepką krew.Potem ktoś obejrzał moją głowę i oznajmił, że będę w stanieodpowiedzieć na parę pytań równie dobrze mógłby mi kazać zagrać w piłkę.Przyniesionomi kawę i papierosy. Wie pan, gdzie się pan znajduje?Chciałem pokręcić przecząco głową, ale nie było to możliwe, więc cośwymamrotałem. Jest pan w Kripo Stelle na K�nigs Weg w Grunewald. JestemKriminalinspektorem, nazywam się Hingsen powiedział mężczyzna. A to jestWachmeister Wentz. Wskazał głową na mężczyznę w mundurze, tego, od którego takcuchnęło karbolem. Może zechce nam pan podać swoją wersję wydarzeń. Gdybyście mnie lżej uderzyli, łatwiej by mi było sobie przypomnieć.Inspektor spojrzał na sierżanta, który wzruszył ramionami. Nikt z nas pana nie tknął oświadczył. To co mi się stało? Powtarzam, że nikt pana nie tknął [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy