[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.lOPIEKA I KURATELA.lOpieka lub kuratela była instytucją sprawowaną nad osobami sui iuris nie posiadającymi zdolności prawnej z czego pierwsza dotyczyła w zasadzie osób niedojrzałych lub kobiet druga zaś sprawowana była nad osobami chorymi umysłowo lub marnotrawcami.Opiekę lub kuratelę ustanawiano na podstawie testamentu (tutela testamentaria) , ustawy ( tutela legitima ) lub poprzez wyznaczenie przez pretora na ten urząd określonej osoby( tutela devita).Na podstawie tych trzech powołań ustanawiano opiekuna (tutor) lub kuratora.Z zaznaczeniem jednak że w pierwszych dwóch przypadkach władza ta mogła być odrzucona lub przeniesiona na kogoś innego co było zakazane w trzecim przypadku.Funkcję tę oddawano mężczyzną posiadającemu zdolność prawną najczęściej z rodziny osoby nad którą roztaczano opiekę a władza jaka z tego wynikała była zbliżona do władzy ojcowskiej.lOPIEKA NAD DZIEĆMI I NIEDOJRZAŁYMI.lOpiekę ustanawiano na podstawie testamentu (tutela testamentaria) , ustawy ( tutela legitima ) lub poprzez wyznaczenie przez pretora na ten urząd określonej osoby( tutela devita).Na podstawie tych trzech powołań ustanawiano opiekuna (tutor).Z zaznaczeniem jednak że w pierwszych dwóch przypadkach władza ta mogła być odrzucona lub przeniesiona na kogoś innego co było zakazane w trzecim przypadku.Opieka ustanawiana była nad osobami sui iuris nie posiadającymi zdolności prawnej.Władza to była bardzo zbliżona do władzy ojcowskiej a więc opiekun przejmował władzę zarówno nad osobą mu oddaną jak i jej majątkiem.Władza nad majątkiem początkowo niczym nie ograniczona z biegiem lat została poddana kontroli przez urzędników państwowych.Aby ograniczyć nadużycia wynikające z tego tytułu wprowadzono liczne akty prawne które umożliwiały osobie podległej opiece lub stronie mu bliskiej dochodzić swych praw majątkowych od opiekuna na drodze sądowej.Były to : powództwa popularne wnoszone przez każdego obywatela w czasie trwania opieki, powództwo w sprawach rozdzielenia rachunków wnoszone przez osobę zainteresowaną po skończeniu opieki o zwrot podwójnej wysokości tego co opiekun mu rozmyślnie roztrwonił lub też actio tutelae jako środek procesowy na mocy którego można było dochodzić od opiekuna po zakończeniu opieki zwrotu pożytków i majątku jakie przysługiwały osobie nad którą on opiekę sprawował.lSPOSOBY POWOŁYWANIA OPIEKUNA.lOpiekę ustanawiano na podstawie testamentu (tutela testamentaria) , ustawy ( tutela legitima ) lub poprzez wyznaczenie przez pretora na ten urząd określonej osoby( tutela devita).Na podstawie tych trzech powołań ustanawiano opiekuna (tutor).Z zaznaczeniem jednak że w pierwszych dwóch przypadkach władza ta mogła być odrzucona lub przeniesiona na kogoś innego co było zakazane w trzecim przypadku.lZAKRES WŁADZY I OBOWIĄZKI OPIEKUNA.lWładza to była bardzo zbliżona do władzy ojcowskiej a więc opiekun przejmował władzę zarówno nad osobą mu oddaną jak i jej majątkiem.Władza nad majątkiem początkowo niczym nie ograniczona z biegiem lat została poddana kontroli przez urzędników państwowych.Aby ograniczyć nadużycia wynikające z tego tytułu wprowadzono liczne akty prawne które umożliwiały osobie podległej opiece lub stronie mu bliskiej dochodzić swych praw majątkowych od opiekuna na drodze sądowej.Po skończonej opiece opiekun winien zdać sprawozdanie z tego co uczynił i z tego co nie uczynił i odpowiadał prawnie za brak staranności w granicach swojej winy.lODPOWIEDZIALNOŚĆ OPIEKUNA.lOdpowiedzialność opiekuna wynikała z mocy obowiązującego prawa oraz było stale kontrolowana poprzez opinię publiczną.Aby ograniczyć niebezpieczeństwo roztrwonienia majątku wprowadzano gwarancje jakie miał zapewnić opiekun co do nie uszczuplenia majątku osoby nad którą sprawował opiekę.W przypadkach gdy dochodziło do nadużyć można było sprawy wnosić do sądu [ Pobierz całość w formacie PDF ]