Whiting Charles Edelweiss Strzelcy Alpejscy 01 Operacja Leopard.Gorzkie zwyciętwo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ale ty chyba nie masz po kolei w głowie, aby pozwolić.pozwolić temuPigmejowi, żeby spał z tobą! Chyba widzisz, że to nawet nie jest prawdziwy Bawarczyk.Zwinął dłoń w pięść i pogroził nią Japowi.- Przynajmniej jedna część jego jest prawdziwa - powiedziała Laura łagodnie,patrząc na małego faceta, który wtulał się w jej masywny bok.- Czy tu nie masz zupełnie poczucia humoru, Jo? - bronił się Jap.- Uśmiechnij się iuszy do góry!Cycata Laura usiadła między nimi.- Panowie.moi panowie - przerwała im, wznosząc ręce ponad głowę, chcąc ichuspokoić.- Kto tak hałasuje wczesnym rankiem? Dzień się jeszcze nie zaczął, a mychcemy spędzić go we właściwy sposób.Meier opuścił pięść i spojrzał na nią podejrzliwie.- Co to znaczy, we właściwy sposób?Zachichotała, aż zwały tłuszczu na jej brzuchu zaczęły podskakiwać.- A jak pan myśli, o co mi chodzi, panie sierżancie Meier? - załkała i łzy radościpopłynęły po jej policzkach.Jo otworzył szeroko usta ze zdumienia jak dusząca się ryba.- Chyba nie myślisz.- spytał głupio.- A dlaczego nie? - odpowiedziała pytaniem na pytanie, przecierając przy tym oczy.- W porządku, ale ten kundlowaty Pigmej ma mieć zamknięte oczy, gdy mybędziemy baraszkować.- A kto powiedział, że ty będziesz pierwszy? - zaprotestował Jap.- A jak to ma wszystko wyglądać, co? - Meier nie ustępował.- Orzeł czy reszka? - zaproponowała Laura.- Chcesz, abyśmy rzucali o to monetą?Dziewczyna pokiwała głową i uśmieszek skromności pojawił się na jej twarzy,przewidując, co się będzie działo.Ale ani Jap, ani Byk Jo nie mogli cieszyć się prawem pierwszeństwa tegoporanka.W chwili gdy tylko Laura położyła na dłoni dziesięciofenigową monetę, znajomydzwięk doleciał przez otwarte okno, pod którym nadal stała drabina.- Sygnał trąbki na pobudkę w koszarach - załkał Jap.- Czy to nie paskudny koniec? Teraz, gdy facet może komuś dać coś fajnego?Byk Jo wyskoczył z łóżka i chwycił za buty.- Chodz, Jap! - Wrzasnął za siebie.- Podnoś tyłek! Edelweiss dzisiaj opuszczakoszary i pułkownik urwie mi jaja, jeśli się spóznię!- A ja? - spytała skonsternowana Laura, gdy dwaj mężczyzni w pośpiechu zakładalina siebie mundury.Z oddali już dobiegały odgłosy budzących się koszar do kolejnego dnia wojny.*Jap złapał stojącą w świeczniku świeczkę.- Masz - krzyknął.- Wez to!I rzucił nią w nagie kolana dziewczyny.Jeśli miejscowy wódz S.A.- Lorenz niepotrafi cię zadowolić, to ci umili czas, dopóki oddział szturmowy Edelweiss nie powróci zwojny.Z tymi słowami dwaj przyjaciele przeszli przez okno i zeszli po drabinie na ulicę, apotem jak rozbrykane dzieciaki pobiegli w stronę koszar.KSIGA DRUGAPodróż na RodosRozdział 1- Cholera - zaklął Jo, patrząc ponuro na wolno mijaną dolinę Mozeli i splunął zaburtę łodzi.- Co jest, Wołku? - spytał Jap, nie wiedzieć czemu rozbawiony przygnębieniemkumpla.Meier obciągnął po raz dziesiąty tego dnia cywilną marynarkę i powiedział.- Wszystko do bani, ty mały skośnooki przebierańcu.Myślałem, że jesteśmystrzelcami alpejskimi, a nie jakimiś cholernymi marynarzami.Machnął ręką w kierunku trzech pozostałych łodzi, które płynęły za nimi po rzece.Ich silniki terkotały smętnie przy prędkości pięciu węzłów.Jap pstryknął niedopałkiem papierosa do wody.- Ale o co się martwisz? Nikt nie będzie próbował nam tu odstrzelić łba, no nie?- Znasz mnie.Ja dostaję choroby morskiej na sam widok Izery2.Poza tym, po coten cały cyrk?- Jaki cyrk?- No, te cywilne ciuchy i te cholerne łodzie.Wskazał na patrolowce na których płynęli, teraz dla zmylenia przerobione naholowniki, pozbawione uzbrojenia, z burtami przemalowanymi z koloru białego na czarno-brązowy.- Fałszywe kominy, fałszywe mostki zrobione z drewna.Gdzie my do diabłajedziemy? Pytam cię? To musi być część naszej misji.- Na pewno nie do kraju żabojadów - zgodził się Jap, wskazując w stronę Francji,która znajdowała się dalej z biegiem rzeki.Nie mieliśmy tam przecież kłopotów od 1940roku.- Jasne, że nie ty głupku leśny! Jedyną akcję, jaką możesz tam przeprowadzić, totylko z jakąś dziwką w łóżku, a sposób w jaki podróżujemy, wskazuje, że to na pewno niebędzie dymanko dla chłopców z naszego oddziału.Ponure prognozy Meiera sprawdziły się.Od chwili, gdy Jodl wyjawił swój planpułkownikowi St�rmerowi, ten zażądał całkowitej tajności w tej sprawie.Kompaniawyruszyła z Kufstein w środku nocy; do statków żeglugi śródlądowej dotarli autostradą na2Malownicza rzeka w Bawarii.wschód od Kolonii w cywilnych ciężarówkach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy