WIGGS SUSAN DROGA NAD JEZIORO

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Czemu?- W sobotę wieczorem są tańce w remizie.Całe miasteczko stroi się na zabawę.Ze zmarszczonym czołem znów spojrzała w lustro.- To brzmi.hm.zabawnie.- Możesz mi wierzyć, że nie przypomina holenderskiego przyjęcia w kręgu.- Tyle że.to nie jest najlepszy moment, żebym.- Odetchnęła głęboko.- Noah.Nie chcę, żeby moje dzieci dowiedziały się.Toznaczy o nas.- Nie odważyła się spojrzeć w lustro, gdzie mogła napotkać jego oczy.- Dlaczego?- Przyjechałam tu dla nich.Nie.po to, żeby kogoś poznać, coś zaczynać.Nie zro-zumiałyby.- Odwróciła się do niego.- Ja sama tego nie rozumiem.- Przestań się zamartwiać.Szaleję za tobą, ty za mną.Każde dziecko może to zro-zumieć.Czego się naprawdę boisz, Sophie?Jak bardzo będzie boleć, gdy się to skończy, odpowiedziała w duchu.- Noah, ja nie.Zadzwonił dzwonek do drzwi i po chwili dało się słyszeć otrzepywanie butów ześniegu.- Hop, hop, Noah!- Uratował cię dzwonek.- Pocałował ją jeszcze raz, krótko i mocno.Znów dało sięsłyszeć dzwonek.- Chłopcy przyszli.- Wiedziałeś, że mają przyjść?- Jasne.Obiecałem im spaghetti, a potem mamy poćwiczyć.- Wyciągnął kraciastąflanelową koszulę i ją powąchał.SR- Miło, że mi o tym mówisz.Teraz jestem w pułapce.Będą wiedzieli, że śpimy zsobą.- Nie wiem jak ty, ale ja nie zmrużyłem oka.Nie martw się, nie powiedzą ani two-im dzieciom, ani nikomu innemu.- Najwyrazniej uznał, że koszula jest czysta, bo zacząłją wkładać.- Wiesz, co mam na myśli.Oni też będą wiedzieć.- Są moimi przyjaciółmi.Lubią cię.Będą szczęśliwi z naszego powodu.- Wiem.Tylko.Wolę zachować to.nas.w tajemnicy.- Dostrzegła w jego spoj-rzeniu ból i gniew.- Ze względu na mnie - dodała pośpiesznie.- Nie chodzi o ciebie.Je-stem nowa w mieście i wszyscy ludzie znają mnie jako byłą żonę świętego Grega Be-llamy'ego, kobietę, która porzuciła swoje dzieci, żeby prowadzić światowe życie w Eu-ropie.Jeszcze mi tylko potrzeba, by dowiedzieli się, że sypiam z kim popadnie.- Nie sypiasz z kim popadnie.Sypiasz ze mną.- Tak, ale.- Słuchaj.Nie przyjechałaś tu, żeby zostać zakonnicą.Wróciłaś, żeby przebywać zdziećmi.A także, jak się domyślam, normalnie żyć.A ja jestem znakomitą partią, samapopatrz.- Rozłożył ramiona i stanął w komicznej pozie.Miał uśmiech, który potrafił zmiękczyć każde serce.Widząc go, potrafiła uwierzyć,że mogłaby znieść wszystko.Zmierzyć się z całym światem.Wieczorami zwykle siedziała sama przed komputerem, przeglądając sprawy.Terazspędzała je z przyjaciółmi, rodziną lub z mężczyzną, który właśnie wyznał, że ją kocha.SRROZDZIAA DWUDZIESTY SZ�STYSophie zaplanowała popołudnie z Maksem i Daisy w kurorcie Mohonk Mountain.Jej najpiękniejsze wspomnienia wiązały się z wycieczkami, na które całymi latami wy-jeżdżali.Pokazywała im wówczas nowe miejsca i uczyła nowych rzeczy.Sprawiało jejprzyjemność, gdy myślała, jaką szczęśliwą rodziną kiedyś byli.Chciała wierzyć, że znówmogą być z sobą szczęśliwi.Zależało jej na tym, żeby zostać z dziećmi sam na sam, bochciała omówić z nimi kilka spraw.Przygotowała również pewną niespodziankę.Tarik przyjechał do Nowego Jorku wjakiejś sądowej sprawie i mógł się z nimi spotkać w historycznym rezerwacie.Sophieciężko pracowała nad nowym życiem, lecz tęskniła też trochę za dawnymi czasami.Aprzede wszystkim za Tarikiem.Kurort został zbudowany przez rodzinę Smileyów w sześćdziesiątych latach dzie-więtnastego wieku, a teraz należał do ich spadkobierców.Sophie zdarzało się tu gościćjeszcze w czasach, gdy studiowała prawo międzynarodowe.Był to jedyny w swoim ro-dzaju zamek w Ameryce, ze wspaniałymi salonami, pokojami dla gości, stajniami i labi-ryntem, lodowiskiem, wytwornymi ogrodami, polem golfowym, kilometrami szlakówprowadzących przez rezerwat Mohonk i chwytającymi za serce widokami, które rozcią-gały się z każdego okna.Zawieszony wysoko na szczycie granitowego klifu, który wzno-sił się nad jeziorem Mohonk, był zadziwiającym połączeniem budowli z disneyowskiejkrainy magii, zamku Ludwika Szalonego i widoczku ze starej pocztówki.Była pewna, żew dzieciach wzbudzi taki sam podziw jak w niej.Przyglądała się, jak ich twarze się rozjaśniają, gdy oglądały mury z ciosanych ka-mieni i wieże [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy