Woods Sherryl Trinity Harbor 01 Niegrzeczny chłopiec

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nawet Nowy Jork - po rządach burmistrza Giulianiego -wydawał się bezpieczniejszy.Nie było to miejsce, w którym łatwowychowywać małego chłopca.A zawód Walkera wcale nie stanowił tugwarancji sukcesu.Wręcz przeciwnie.Daisy wiedziała od brata, żepolicjanci nie mają zbyt wiele czasu dla własnej rodziny.Zacisnęła palce dłoni.Dobrze, podejmie walkę.A jeśli pan Ameschce ją pokonać swoim męskim czarem, ona też może użyć parukobiecych trików.Anula & PolgaraouslandascROZDZIAA SZ�STYWalker był zmęczony i spięty.Chodził tam i z powrotem po długim iwąskim pokoju, rozcierając kark, który zesztywniał mu po nocyspędzonej na twardym, hotelowym łóżku.Po raz pierwszy czuł nabarkach ciężar swoich trzydziestu pięciu lat.- Starzeję się - mruknął do siebie.Jego nogi z trudem zginały się w kolanach.Powinien trochępoćwiczyć albo pobiegać.Jeszcze bardziej niż stan fizyczny dokuczały mu wyrzuty sumienia,które obudziło w nim spotkanie z Tommym.No i pozostawała jeszczeostatnia, ale wcale nie najmniej ważna sprawa - Daisy Spencer.Przewracając się z boku na bok, przez całą noc śnił o niej i to z jejpowodu zbudził się tak pobudzony, a jednocześnie wyczerpany.To onasprawiła, że wstał kilka minut po szóstej, chociaż normalnie, gdy miałwolne, potrafił spać nawet do południa.Tylko tego mu było trzeba, żeby zadurzyć się w jakiejś pro-wincjonalnej magnatce! Chociaż musiał przyznać, że Daisy w niczymnie przypominała ani kobiety z prowincji, ani dziedziczki bogatego rodu.Było w niej natomiast coś innego: zmysłowość i zarazem niewinność,czytelny w każdym geście erotyzm i wstydliwość.Walker wolał trzymaćsię od takich kobiet z daleka, ponieważ nie miał pojęcia, czego należy siępo nich spodziewać.Jednak Daisy Spencer działała na niego jak żadnainna, było to więc bardzo niebezpieczne.Wiedział, że spotkań z Daisy nie uda mu się uniknąć.Już dzisiajzostał zaproszony na śniadanie i musiał na nie pójść ze względu nasiostrzeńca.Wcześniej jednak powinien uporać się jakoś z niepokojem,jaki budziła w nim opiekunka Tommy'ego.Co może mu pomóc?Anula & PolgaraouslandascPo chwili doszedł do wniosku, że z pewnością nie rozmyślania.Jużraczej trochę ćwiczeń.Na szczęście miał w bagażniku swój sportowystrój, szybko włożył więc szorty oraz koszulkę gimnastyczną i wybiegłna ulicę.Zdziwił go brak samochodów i lekki smak soli w powietrzu.Postanowił jednak skoncentrować się wyłącznie na tym, by biec równymrytmem.Dopiero po kilku minutach, kiedy poczuł, że jest już trochęrozluzniony, zaczął zwracać uwagę na otaczający go pejzaż.Widziałzadbane ogródki, ażurowe ogrodzenia i wiktoriańskie domki, przedktórymi były huśtawki i piaskownice.Kilka osób, które dostrzegł, pomachało mu z uśmiechem, jakby byłich starym znajomym.Walker spodziewał się raczej zimnych i pełnychrezerwy spojrzeń, jakich nie szczędzono by obcemu w Waszyngtonie.Kiedy skręcił w ulicę biegnącą wzdłuż rzeki, zauważył, że nie jestsam.W perspektywie ulicy, ale niezbyt daleko, biegły jeszcze dwieosoby.Walker obrócił się w ich stronę.Kobieta pomachała mu i omalnie upadła, ale na szczęście jej towarzysz w porę chwycił ją za ramię.- Możemy zwolnić - zaproponował mężczyzna.- To przecieżdopiero twój drugi tydzień biegania.Kobieta potrząsnęła głową.- Nie, nie - zaprotestowała, próbując złapać oddech.- Poradzę sobie.Walker podbiegł do nich, a mężczyzna powitał go uśmiechem.- Jest uparta jak osioł - westchnął.- Ale przynajmniej próbuje - zauważył Walker.- To samo powiedziałam mu dziś rano.Muszę próbować, w końcusię przyzwyczaję.Anna-Louise Walton.- Wyciągnęła do niego dłoń.-Bardzo mi miło, panie Ames.- Słucham? - Ze zdziwienia otworzył usta i dosyć zdawkowouścisnął kobiecą rękę.Dopiero witając się z mężczyzną, odzyskałpanowanie nad sobą.- Skąd pani.?- Skąd wiem, jak się pan nazywa? - dokończyła kobieta i roześmiałasię perliście.- Trinity Harbor to małe miasteczko, a pański przyjazd byłnie lada wydarzeniem.Walker spojrzał na nią zdumiony.Anula & Polgaraouslandasc- Dlaczego?Tym razem odezwał się mężczyzna.- Z braku innych, ważniejszych wydarzeń - stwierdził.- Chociaż,jako dziennikarz, muszę powiedzieć, że ta historia ma swój klimat.Proszę pomyśleć, biedny, osierocony chłopiec i jego wuj, któregodziecko nigdy w życiu nie widziało.Pikanterii całej sprawie dodaje fakt,że zaangażowała się w nią córka jednego z najszacowniejszychobywateli miasta.- Pana Kinga Spencera.- Szybko się pan uczy - zauważyła Anna-Louise.- Nie miałem wyboru.Wczoraj omal nie zostałem mu rzucony napożarcie - zaśmiał się.- Jest pan dziennikarzem? - zwrócił się domężczyzny.- Tak - potwierdził tamten.- Ale zanim wyrazi pan stosunek domojego zawodu w paru mocnych, żołnierskich słowach, powinien pansię dowiedzieć, że moja żona jest tu pastorem.Walker ponownie wpadł w osłupienie.Kobiety w Trinity Harborwydawały się zupełnie innymi istotami niż ich odpowiedniki w stolicy.- Proszę nie zwracać na to uwagi.Może pan mówić, co pan chce -zapewniła go Anna-Louise.- Najwyżej pózniej pomodlę się za pana.- Hm, dziękuję bardzo.- Więc jak panu poszło wczoraj z Tommym? - spytała zarumienionapani pastor.- No i, oczywiście, z Daisy?Tej ostatniej kwestii Walker nie miał zamiaru z nikim omawiać,natomiast spotkanie z Tommym dla niego samego stanowiło zagadkę.- Sam nie wiem - westchnął [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy