Green Jane Domek na plaży(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Teraz ukryła się w swoimpokoju, gdyż w przeciwnym razie mogłaby wskoczyć na stół w jadalni i krzyczeć, krzyczeć, krzy-czeć.Wie, że w gniewie mówi straszne rzeczy, i próbuje jakoś nad sobą zapanować, choćby chowającsię w swoim pokoju, gdzie niestety wcale nie jest lepiej, tyle że istnieje mniejsze prawdopodobieństwo,by jakieś jej słowo zraniło tatę.Wyrównując oddech, Jessika przetacza się na drugą stronę łóżka i sięga do szuflady w nocnejszafce, skąd wyciąga kolejno parę maskotek i przybornik do makijażu.Właściwie się nie maluje, aprzynajmniej robi to bardzo rzadko, ale cienie w tym nowym przyborniku są takie błyszczące, że ażzachęcają do tego, by je nałożyła na powieki, więc czemu nie? Może powinna zacząć się malować jaknależy.Układa pluszowe zwierzątka na poduszce w równym rządku i otwiera przezroczyste plastikowewieczko, gdy w korytarzu rozlegają się czyjeś kroki.RLTJednym zwinnym ruchem wrzuca wszystko z powrotem do szuflady i zatrzaskuje ją z hukiem,po czym krzyżuje ręce na piersi i robi smutną minę w tej samej chwili, kiedy Richard podnosi dłoń, bydelikatnie zapukać do drzwi.Jess stała pośrodku sklepu sieci Target razem ze swoją przyjaciółką imieniem Kayleigh, gdynagle naszła ją ochota.Pózniej nie umiała sobie wytłumaczyć, czemu w ogóle to zrobiła - przecieżmiała w kieszeni dwudziestodolarowy banknot, który dała jej Carrie, po tym jak zamęczała ją prośbamio pieniądze - może dlatego, że do kas były niesamowicie długie kolejki, a błyszczyk do ust był takitani, że nikt nie mógł zauważyć jego zniknięcia ani tym bardziej się tym przejąć.To właśnie powta-rzała sobie, wsuwając kosmetyk za rękaw.- Mam dosyć - oznajmiła przyjaciółce z walącym sercem, nie poznając swojego głosu, zmie-nionego przez strach i wstrzymywany oddech.- Chodzmy już stąd.- Mówiłaś, że chcesz zobaczyć koszule nocne - przypomniała jej Kayleigh.- Obejrzymy je innym razem.Na przykład jutro - powiedziała Jessika i skierowała się prosto dowyjścia, nie patrząc na nikogo, jako że poczucie winy zmuszało ją do unikania wzroku mijających jąludzi, i rozluzniła się dopiero wewnątrz samochodu matki Kayleigh, gdzie przypływ adrenaliny wy-wołał u niej niekontrolowany wybuch chichotu.- Co ci się stało? - pytała ją raz po raz Kayleigh.- Zwariowałaś?Po chwili obie niepowstrzymanie chichotały.To było kilka dni temu.Od tego czasu Jess ukradła więcej kosmetyków, a także przybory toale-towe i całą gamę pluszaków i zabawek.Nadal nie ma pojęcia, czemu świerzbią ją ręce i dlaczego cią-gnie ją akurat do tych przedmiotów - przecież się nie maluje i już dawno wyrosła z zabawek dla dzieci- ale nie potrafi się pohamować ani znalezć wytłumaczenia dla swojego zachowania.Za każdym razem gdy opuszcza sklep nieprzyłapana, chowając coś pod swetrem, za każdymrazem gdy dociera bezpiecznie do domu, by ukryć swoje łupy w szufladzie nocnej szafki, czuje się takszczęśliwa, jak nigdy się nie czuła od czasu rozwodu rodziców.Zamknąwszy się w swoim pokoju, wyjmuje ukradzione rzeczy i im się przygląda.Otwieraprzyborniki i układa je wedle wielkości albo koloru, przesuwa po narzucie w różnych konfiguracjach,lecz nigdy niczego nie używa, nie odrywa metek od pluszaków ani nie zdrapuje nalepek z opakowań.Przyjemność sprawia jej samo patrzenie, choć trzeba przyznać, że emocje dość szybko opadają.Jedy-nie za pierwszym razem, gdy w rękawie wyniosła ze sklepu błyszczyk, czuła podniecenie przez całąnoc, była pełna zachwytu, ilekroć wysunęła szufladę i zobaczyła cienką różową tubkę z błyszczącympłynem w środku.Teraz, po zaledwie kilku dniach, już jej to tak bardzo nie ekscytuje, aczkolwiek wciąż dostarczawrażeń, jakich ostatnimi czasy brakuje w jej życiu.Myśli sobie, że może powinna spróbować gdzieindziej.Na przykład w sklepie z odzieżą młodzieżową, Kool Klothes.RLT* *- No więc o czym chcesz ze mną rozmawiać? - Bee siedzi w Sconset Caf� i nerwowym ruchemwodzi opuszkami palców po brzegu filiżanki z kawą.- Wydawało mi się, że mieli się kontaktować zesobą tylko nasi prawnicy.- Nie udaje jej się ukryć goryczy w głosie ani ewidentnego strachu.Daniel bierze głęboki oddech i próbuje się odezwać, lecz nie potrafi dobyć z siebie głosu.- Danielu, o co chodzi? - Bee przygląda mu się uważnie.- Cokolwiek to jest, po prostu mi powiedz.Mężczyzna potrząsa głową, po czym podnosi na nią wzrok.- Nie byłem wobec ciebie do końca uczciwy.W oczach Bee pojawia się strach, gdy uderza ją czające się od dawna w jej umyśle podejrzenie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy