Przerwany koncert Palmer Diana

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Idz lepiej do swojego pokoju,zanim Miriam ściągnie tu Coreen, która przeżyjenajwiększy szok swojego życia.138 PRZERWANY KONCERT Twoja matka wcale nie będzie zszokowana rzuciła Arabella od niechcenia. Skąd ty to wiesz?Podniosła na niego wzrok. Bo to był jej pomysł.Sama wręczyła mi tenwymyślny strój. Ach, te baby! wybuchnął. Ratujemy cię przed Miriam. W porządku.A czy wiecie już, kto uchroniciebie przede mną? spytał, chwytając ją w talii.Pochylił się i zbliżył do niej wargi. Zdejmij tękoszulę i wskakuj do łóżka.Będę cię tak kochał, żezapamiętasz to do końca życia.Przeszył ją niepokojący dreszcz. To nie mnie chcesz w łóżku, tylko Miriam! zawołała, odskakując od niego. Jesteś ślepa jak kret! krzyknął. W porząd-ku, uciekaj.Ale pamiętaj, że od tej pory niewykonam żadnego gestu.Już raz pozwoliłem ciodejść i to się nie powtórzy.Tego też nie zrozumiała.Z jego ust popłynęłotyle niepojętych słów.W jednej tylko kwestii jejopinia nie uległa zmianie: nadal podejrzewała, żejego zachowanie oraz wstydliwa przypadłość mająpodłoże psychologiczne.U ich zródła leży strach, żeMiriam znowu zawładnie jego sercem i znowu gozdradzi.Namiętność Ethana jednocześnie podniosła ją naduchu i zaniepokoiła.Owe chwile znajdą stałeDiana Palmer 139miejsce w jej pamięci, choć będzie to wspomnieniesłodko-gorzkie.Na zawsze przyćmione podejrze-niem, że nie była dla niego niczym więcej niżfizycznym substytutem kobiety, którą naprawdękochał. Wielkie dzięki, ale wolę sama decydowaćo moim życiu powiedziała, podchodząc do drzwi. Nie zapomniałam, że zakazałeś mi przed latywracać na ranczo, i jakich słów wówczas użyłeś. Zapomnisz o nich. Otworzył jej drzwi. Niewiesz nawet, dlaczego to wtedy powiedziałem. Wiem doskonale.Chciałeś się mnie pozbyć. %7łebym mógł się ożenić z Miriam dodałz westchnieniem. Otóż to.Tylko westchnął, zapomniawszy niemal o papie-rosie, którego trzymał w dłoni.Wpatrywał się jejw oczy. Nie ma większych ślepców niż ci, którzy niechcą widzieć mruknął. Miałaś osiemnaście lat ciągnął cicho. Znajdowałaś się pod przemożnymwpływem ojca, który cię emocjonalnie szantażo-wał.Byłaś utalentowaną, początkującą pianistkąz niewiarygodnym potencjałem.I po raz pierwszywżyciu zadurzyłaś się wmężczyznie.Teraz jesteśprawie w tym wieku, w jakim ja byłem wówczas.Spróbuj postawić się w mojej ówczesnej sytuacji.Pomyśl, co byś czuła i myślała oraz jak byśrozwiązała taką skomplikowaną sytuację.140 PRZERWANY KONCERTPoczuła się całkowicie bezradna. Co miał z tym wspólnego mój wiek? Głos jejsię załamywał. Wszystko.Boże drogi! Czy ty nic nie poj-mujesz? Co by się stało, gdybyś �owczas, nadrzeką, zaszła ze mną w ciążę?Arabella zbladła.Wyobraziła sobie horror, któryprzeżyłby jej ojciec.Wiedziała też dokładnie, co byzrobił.Pozamałżeńskie dziecko było dla niego niedo przyjęcia.Ethan prawdopodobnie poprosiłby jąo rękę, gdyby dowiedział się o ciąży, a gdyby miałjakieś wątpliwości, jej ojciec wybiłby mu je z głowyi po prostu zmusił do małżeństwa. Może wcale bym nie zaszła w ciążę bro-niła się słabo. Nie wszystkie kobiety zachodząw ciążę. Tak, to się zdarza, ale rzadko odparł. Zna-komita większość nie ma z tym problemu.Niebyłem tamtego dnia przygotowany na taką sytuację.I na pewno nie powstrzymałbym się tylko dlatego,żeby chronić cię przed niepożądaną ciążą.Istniałazatem wielka szansa, abyśmy spłodzili dziecko. Oczy mu pociemniały, a spojrzenie złagodniało. Cieszyłbym się z tego dodał zaraz. Arabello,bardzo bym chciał mieć z tobą dziecko.Krew uderzyła jej do głowy.Z trudem sięgnęłado klamki. Lepiej już.pójdę do łóżka wykrztusiłazałamującym się głosem.Diana Palmer 141 Chciałabyś powiedział ze zniewalającymuśmiechem. Nie jesteśmy małżeństwem dodała, starającsię zachować resztki zdrowego rozsądku. Ale będziemy. Zatrzymał ją w otwartychdrzwiach. Bardzo chętnie będę zmieniał pieluchyi podawał butelki.Pamiętaj o tym.Nie należę dotych prawdziwych mężczyzn, którzy uważają, żewszystko poza oglądaniem meczów piłki nożneji piciem piwa należy do obowiązków kobiety.Spojrzała na niego nieco już bardziej pogodna,zapominając na chwilę o wszystkich swoich oba-wach. A gdybym nie mogła dać ci dziecka?Uśmiechnął się i dotknął palcami jej warg. Wtedy stalibyśmy się sobie tak bliscy, jakmało która para powiedział łagodnym, czułymgłosem. Bylibyśmy nierozłączni.Moglibyśmy teżzdecydować się na adopcję.Może nawet więcej niżjednego dziecka.Albo oboje pracowalibyśmyz dziećmi jako wolontariusze. Pochylił głowęi pocałował jej zamknięte powieki. Nie myślsobie, że jesteś dla mnie ważna wyłącznie jakopotencjalna matka moich dzieci.Dzieci są i powin-ny być cennym dodatkiem.Oraz wielkim darem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy