[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.na czwartympiętrze budynku parkingowego drzwi schodów wyrwało z futryny.Taka była siławybuchu.Reporter Ross Simpson w audycji radiowej na żywo krótko po wybuchuPrzed atakiem terrorystycznym na World Trade Center w 2001 roku (rozdział 46)najgorszy w dziejach USA był zamach bombowy w mieście Oklahoma w 1995 roku.Strona 182Spignesi Stephen J.- Sto największych katastrof wszech czasówChoć nie było wówczas wiadomo, czy dokonali tego obcy terroryści, tak jak w 1993roku w pierwszym zamachu na World Trade Center, czy Amerykanie.Szybkowyjaśniło się, że atak przeprowadzili ci drudzy.Timothy McVeigh, skazany za ten zamach w czerwcu 2001 roku, był weteranemwojny w zatoce.W czasie zamachu miał dwadzieścia siedem lat.Z
ledczymoświadczył, że dokonał tego zbiorowego morderstwa w odpowiedzi na działania rządufederalnego z kwietnia 1993 roku przeciwko sekcie Davida Koresha na terenieposiadłości w Waco w Teksasie.Zginęło wtedy wielu wyznawców Koresha.McVeighuznał tragedię w Waco za niepodważalny dowód na to, że rząd nie podejmujewłaściwych decyzji, i postanowił samemu dokonać aktu zemsty.19 kwietnia  dwa lata po akcji w Waco  McVeigh przyjechał żółtą, wynajętąciężarówką pod drzwi frontowe Alfred P.Murrah Federal Building w mieścieOklahoma, wyłączył silnik i przez chwilę siedział bez ruchu.Następnie wyszedł zwozu i spokojnie się oddalił.Skierował się do własnego samochodu zaparkowanegokilka domów dalej.Zanim tam doszedł, wybuchła bomba.Póz
niej wyjaśniło się, żeMcVeigh miał zatycz-ki w uszach, żeby uchronić je przed hukiem eksplozji.259Bagażnik wynajętego przez McVeigha samochodu wyładowany był blisko dwiematonami materiałów wybuchowych zrobionych domowym sposobem z benzyny inawozu sztucznego.A
adunek był na tyle silny, by zmieść całą przednią ścianębudynku, zabić 168 osób i poranić jeszcze 500 innych.Bomba w ciężarówce wybuchła o 9.02 rano, w czasie gdy urzędnicy federalni jużsiedzieli przy swoich biurkach; gdy interesanci wchodzili do budynku, by załatwiaćswoje sprawy; gdy dzieci w mieszczącym się w budynku przedszkolu ( stratyuboczne" jak to beznamiętnie określił póz
niej McVeigh) wybierały sobie zabawki lubksiążeczki do czytania.Ten zamach bombowy miał ogromne następstwa natury społecznej.Nastąpił dwa latapo pierwszym zamachu na World Trade Center i obudził w świadomości Amerykanówpoczucie niepewności i lęku.Na ziemi amerykańskiej nie dojdzie do aktów terroryzmu tak wtedy sądzono.Terroryzm występuje w Palestynie, Bejrucie, Londynie, lecznie w Ameryce.Atak na World Trade Center z 1993 roku był przygotowany zagranicą, zatem wielu Amerykanów skłonnych było to uznać za jakiś wybryk.Lecz to,co stało się w Oklahomie, działo się na ekranach telewizorów i na pierwszychstronach gazet.Naród zdał sobie sprawę, że nie jest bezpieczny i że to nie tylkocudzoziemcy, obcy, są w stanie przeprowadzić atak terrorystyczny i spowodowaćśmierć wielu Amerykanów.Straszliwe ataki na World Trade Center i na Pentagon z 2001 roku ostatecznieprzebudziły Amerykanów i przekonały ich, że nie wszyscy ich lubią.Jak na ironię,kolejny atak obcych umocnił tę narodową paranoję, która zrodziła się w 1993 roku, aktórą wzmógł w 1995 roku Timothy McVeigh.Ta trylogia terroryzmu raz na zawszeodmieniła oblicze i serce Ameryki.Strona 183Spignesi Stephen J.- Sto największych katastrof wszech czasów* *Timothy'ego McVeigha zatrzymano za jakieś drobne przewinienie drogowe niecałedwie godziny po eksplozji w Oklahomie.Został oskarżony o coś, co nie miałożadnego związku z zamachem bombowym i już miał zostać zwolniony, gdydostrzeżono, że ma związek z ciężarówką z miejsca wybuchu.Oskarżono go ozamach, osądzono i skazano.Dziś Murrah Federal Building już nie istnieje.Rodziny ofiar i naród amerykańskizgodnie postanowili, że nie powinien być odbudowany i że na tym miejscu nie należyniczego stawiać.Zamiast tego urządzono tam ogród pamięci ze 168 ławkami wykonane z brązu i kamienia, stoją jedna za drugą, po jednej dla każdej z ofiar.Dziewiętnaście z nich to małe ławeczki  dla każdego z zabitych dzieci.81 Pożar w cyrku Ringling Bros.i Barnum & BaileyHartford, Connecticut6 lipca 1944 168 ofiarWróciłem tam po raz ostatni, kiedy zawołał mnie jakiś mężczyzna i poprosił, żebympomógł mu wyciągnąć jego dziecko.Krzyczał z galerii, chciałem do niego wejść.Potem wpadł w ogień.Herman Wallenda z grupy Latający Wallendowie'Wszystkie karawany jez
dziły bez przerwy, grabarze kopali dzień i noc, niektóre domypogrzebowe odprawiały ceremonie co piętnaście minut.Na cmentarzach tłumgromadził się w ciszy, rozchodził, po czym znowu się gromadził. Time"2Ostatnią rzeczą, jaką artysta cyrkowy chciałby kiedykolwiek usłyszeć podczas swegowystępu, jest melodia  The Stars and Stripes Forever".Porywający marsz Johna Philipa Sousy'ego od dawna bywa  hejnałem" parad ipatriotycznych uroczystości, niemniej w świecie cyrku tekst tej pieśni rozumiany jestinaczej.Podczas parady porywa Amerykanów, wzbudza ich patriotyzm i przywołujeDni Chwały.W cyrku jest sygnałem, że dzieje się coś strasznego i grywany jest tylkowówczas, gdy nadchodzi katastrofa.Tamtego popołudnia, 6 lipca 1944 roku  The Stars and Stripes Forever" grano wHartford w stanie Connecticut w momencie, gdy płomienie ogarnęły łatwopalnepłócienne ściany i zaczęły wypalać dach cyrkowego namiotu.Kiedy ogień zaczął trawić ścianę boczną, grupa Latający Wallendowie właśniejez
dziła na rowerach po rozpiętej wysoko linie [ Pobierz całość w formacie PDF ]