wyspa skarbow 1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Panie Trelawney wtrącił doktor. Ja pojadę z panem i ręczę, że i Jim tegosamego sobie życzy; bądzmy więc dobrej myśli co do naszego przedsięwzięcia.Bojęsię tylko jednego człowieka& Któż to taki? krzyknął óieóic Proszę mi powieóieć imię tego niego-óiwca! Mówię o panu odpowieóiał doktor gdyż nie umiesz trzymać językaza zębami.Nie jesteśmy jedynymi ludzmi, którzy wieóą o tym papierze.Ci hultaje,którzy napadli óiś w nocy na karczmę (bez wątpienia zuchwali i niemający nic dostracenia rębacze! ) i inni, którzy znajdowali się na pokłaóie wiadomego statku (aśmiem przypuszczać, że jest ich więcej w pobliżu), spiknęli się wszyscy, żeby zdobyćte pieniąóe.Musimy się nieco rozłączyć, aż do czasu gdy przyjóie nam odpłynąć namorze.Jim musi na razie pozostać u mnie; pan wezmie Joyce'a i Huntera i odjeóiedo Bristolu, a od początku do końca nie wolno nikomu z nas pisnąć ani słowa o tym,cośmy odkryli. Livesey! rzekł óieóic masz pan zawsze słuszność w takich wypadkach.Będę milczał jak grób.r bert ui te en n Wyspa skarbów 24CZZ DRUGA.KUCHARZ OKRTOWYii.ja bri t uWbrew przypuszczeniom óieóica sporo wody upłynęło, zanim byliśmy gotowi dożeglugi, przy tym nie ziścił się po naszej myśli żaden z pierwotnych zamiarów, na-wet zamiar doktora Livesey'a, by mnie zatrzymać przy sobie.Doktor musiał wyje-chać do Londynu, żeby tam spełniać obowiązki swego zawodu; óieóic miał wielepracy w Bristolu, ja zaś mieszkałem we dworze pod opieką starego Redrutha, leśni-Wyspa, Marzenieka dworskiego.Tu prowaóiłem życie pustelnicze, ale pełne marzeń o morzu oraznajrozkoszniejszych rojeń o nieznanych wyspach i przygodach.Goóinami całymidumałem o mapie, której wszystkie szczegóły pamiętałem dokładnie.Sieóąc przykominku w pokoju gospodyni zbliżałem się wyobraznią do tej wyspy, wdrapywałemsię po tysiące razy na ów wysoki pagórek zwany Lunetą , a z jego wierzchołka po-óiwiałem najczarowniejsze i zmieniające się widoki.Niekiedy wyspa była zaludnionaprzez óikusów, z którymi staczaliśmy walki; kiedy inóiej roiła się od drapieżnychzwierząt, które nas ścigały.Pomimo to we wszystkich tych majaczeniach nigdy niezdarzyło mi się nic tak óiwnego i strasznego jak przygody, które nam przyszło prze-żywać na jawie.M3ał tyóień po tygodniu, aż pewnego pięknego poranka nadszedł list adre-sowany do doktora Livesey'a i opatrzony uwagą: W ra b w r yr b y awk s.Stosując się do tego polecenia znalezliśmy ściślemówiąc, znalazłem ja, gdyż leśnik był nietęgi w piśmie i znał się jedynie na literachdrukowanych następujące ważne nowiny:Bristol, gospoda Pod Starą Kotwicą , 1 marca 17&Kochany Livesey'u!Ponieważ nie wiem, góie Waćpan się obracasz, czy we dworze, czyw Londynie, więc posyłam list niniejszy w dwu egzemplarzach w obamiejsca.Okręt już kupiony i wyporząóony.Stoi na kotwicy gotów do dro-gi.Pewno sobie Pan nie wyobrażał nigdy piękniejszego szonera�y óiecko mogłoby na nim żeglować.Pojemność dwieście ton; nazywa się Hispaniola.Nabyłem ten statek za pośrednictwem starego przyjaciela, Blan-dly'ego, który sam wypróbował należycie to zachwycające cacko.Czci-godny wiarus wprost zaprzedał się w mą służbę i mogę powieóieć, żewszyscy w Bristolu prześcigają się w uprzejmości dla mnie; skoro tylkodoczekamy się wiatru pozwalającego na odbicie od lądu, wyruszymy, jakmniemam, na poszukiwanie skarbów! Panie Redruth! odezwałem się przerywając czytanie doktor Livesey niebęóie zadowolony.Jaśnie pan wszystko wygadał& No, no, kto miał rację burknął leśnik. Zdaje mi się, że byłoby rzecząóiwną, gdyby jaśnie pan nie wygadał wszystkiego doktorowi Livesey'owi.Słysząc to, już nie kusiłem się o komentarze, lecz czytałem jednym tchem dalej:Sam Blandly wynalazł Hispaniolę i óięki zaóiwiającemu spryto-wi nabył ją za bajecznie niską cenę.W Bristolu nie brak luói zażarcieuprzeóonych do Blandly'ego.Ci nie wahają się mówić w oczy, że to�y s r statek o skośnym ożaglowaniu.r bert ui te en n Wyspa skarbów 25chłopisko poczciwe z kośćmi dopuściło się szalbierstwa, jako że Hi-spaniola była jego własnością, a on sprzedał mi za cenę wyśrubowanądo niemożliwości wszystko to najoczywistsza potwarz.Nikt z nichw każdym razie nie śmie odmówić okrętowi wielkich zalet.Aż dotąd nie miałem trudności.Wprawóie robotnicy cieśleokrętowi i jak się tam jeszcze zowią maruóili wstrętnie przy pracy,jednak czas zrobił swoje.Kłopot mi sprawiało jedynie zdobycie załogi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy