[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie bardzo wiedziałem, co powiedzieć.Naszczęście ojciec nic nie słyszał i gdy wrócił, zobaczył tylko, \
e jestem zmieszany.Przeszli dospraw, które ich interesowały, a mnie odechciało się podpierać stół.Przeprosiłem ich, \
emuszę wyjść, i przeklinałem własną głupotę, \
e wyrwałem się z tymi Herkulesami jak Filip zkonopi.- Znów mnie zagiął i podszedł, cholera.Najwyraz
niej nie miałem do niego szczęścia.Wszystkie ksią\
ki ojca były nadawane przez radio.Na zamówienie radia powstał Chłopiec zSalskich Stepów, którego czytał w odcinkach znany lektor Zbigniew Z
więtochowski.Archipelag ludzi odzyskanych prezentował na antenie popularny aktor Teatru PolskiegoWieńczysław Gliński, a Pamiątkę z Celulozy kolega mamy z Teatru Młodej Warszawy JerzyWasowski.Mama przyjaz
niła się zjego \
oną Marią Janecką, bardzo zdolną aktorką, i wcią\
mówiła, \
e Masia nie w pełni jest wykorzystana w teatrze.Natomiast ojej mę\
u, synuznanego redaktora, u którego Karolina Beylin stawiała pierwsze dziennikarskie kroki,mówiła, \
e niezbyt dobrze czuje się na scenie, natomiast lektorem jest świetnym: maprzepiękny głos, i bardzo popierała jego kandydaturę do czytania Pamiątki.Wasowski miałdu\
ą konkurencję, bo w grę wchodziły takie sławy jak: Janusz Warnecki, Mieczysław Mileckiczy Jan Kreczmar.Dyrektorka Działu Literackiego Polskiego Radia Alina Szenwaldowa,wdowa po poecie Lucjanie Szenwaldzie, chciała znalez
ć dla powieści najlepszego lektora inaradzała się z ojcem i z dyrektorem Teatru Polskiego Radia Michałem Meliną, kogo wziąć.Wybór młodego Wasowskiego był ryzykowny, lecz świetny.Ojciec zachwycił się jegointeligentną interpretacją.Po ka\
dym odcinku mówił: - A
uj, z wielką frajdą go wysłuchałem.Z wielką.Wasowski nie naciska na pedał, a wciąga.To sztuka.A dialog czyta kapitalnie.Ksią\
kę postanowiono sfilmować i w imieniu Centralnego Urzędu Kinematografii wystąpiłyo to dwie małe panie: Dora Gromb i Helena Lemańska.Tata45spytał, kto ma filmować powieść i czy aby nie Ford, którego nie cenił.Odparły, \
e młodyre\
yser Jerzy Kawalerowicz.Skończył Szkołę Filmową w A
odzi, zachwycił się ksią\
ką i palisię do roboty.- To, \
e on się pali, to nie wszystko.Co on umie, powiedzcie? - spytał tata.- Był współre\
yserem filmu Gromada, który nakręcił z Kazimierzem Su-merskim, i warsztatowo jest bardzo sprawny.Jego wykładowcy ze Szkoły Filmowej twierdzą, \
e w pełni dojrzał do debiutu i waszą powieść zrobi świetnie- odparły.- No, wiecie.Zabiłyście mi ćwieka, rozumiecie.- Tata podrapał się po głowie.- Lubię stawiać na młodych, tym bardziej \
e starych re\
yserów nie cenię,ale nie chcę być królikiem doświadczalnym.Zbyt się przywiązałem do moichbohaterów, bym ich dał komuś sknocić!- O sknoceniu nie ma mowy.Będziemy czuwać, jego profesorowie tak\
e.Za bardzo zale\
y nam na ekranizacji Pamiątki z Celulozy, byśmy dopuściłydo zmarnowania takiego materiału.Jeśli się łaskawie zgodzicie, to scenariuszpisalibyście z Kawalerowiczem.A jak dojdzie do realizacji, to zawieziemy wasna plan zdjęciowy i będziecie mieli pełny wgląd w robotę Kawalerowicza.- Na razie chciałbym zobaczyć jego film.- Oczywiście.Tylko z góry uprzedzamy, \
e Gromada, o kolektywizacji wsi,jest schematyczna i nie oddaje jego mo\
liwości.Zarówno Aleksander Ford jaki Wanda Jakubowska gwarantują, \
e podoła temu zadaniu.- Akurat znam dobrze Wandę Jakubowską i pogadam z nią, a póki co poka\
cie mi Gromadę - poprosił tata.Po pokazie przeraził się.Gromada była typową produkcyjną chałą.Dziwił się, \
e po tymknocie chcą mu dać Celulozę.Pełen obaw spotkał się z Wandą Jakubowską, którą znałświetnie z V Kolonii, i ona potwierdziła, \
e obok Waj-dy to największy młody talent, zwykształcenia malarz, i znakomicie da sobie radę.- Marzy o sfilmowaniu twojej ksią\
ki i wszyscy jesteśmy zgodni, \
e najwy\
szy czas dać mu szansę.Wierz mi, Jerzy, mo\
esz mu ufać.Nie dalibyśmy cizłego re\
ysera - zapewniła.Jak wszyscy przedwojenni sąsiedzi z śoliborza mówiła do taty Jerzy [ Pobierz całość w formacie PDF ]