[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W tym okresie walutatego pañstwa nie mo¿e byæ dewaluowana w stosunku do walut innychkrajów UE.Traktat z Maastricht przes¹dza³ te¿ o dobrowolnym udziale PañstwCz³onkowskich w UGW.Pozwoli³o to najpierw Danii i ZjednoczonemuKrólestwu, a potem (od 1995 r.) Szwecji na wy³¹czenie siê z realizacji trze-ciego etapu UGW i zaniechanie wprowadzenia na swoim obszarze wspól-nej waluty.W 1995 r.Rada Europejska podjê³a w Madrycie decyzjê o za-st¹pieniu ECU przez euro.Decyzja o utworzeniu Europejskiego SystemuWalutowego drugiej generacji (ESW II) podjêta zosta³a rok póxniej w We-ronie podczas spotkania ministrów spraw zagranicznych i prezesów ban-ków centralnych Pañstw Cz³onkowskich Unii Europejskiej.ESW II jestkontynuacj¹ ESW I dla pañstw, które nie uczestnicz¹ w Unii Gospodarczeji Walutowej.Regulowaæ ma on kursy wymiany pomiêdzy walutamipañstw uczestnicz¹cych w strefie euro i pañstw UE pozostaj¹cych pozaUGW.KorzySci wynikaj¹ce z wprowadzenia jednolitej waluty to przedewszystkim:1.Dla przeciêtnego mieszkañca Unii Europejskiej: pozbycie siê problemu wymiany walut w trakcie wyjazdów zagra-nicznych; ³atwoSæ porównywania cen;55Europejska waluta2.Dla gospodarki Unii Europejskiej: ³atwoSæ transferowania kapita³u; wyeliminowanie wahañ kursów walutowych w celu zapobie¿eniaspekulacji ró¿nic¹ kursów na danym rynku.Swój udzia³ w Unii Gospodarczej i Walutowej zadeklarowa³o 12Pañstw Cz³onkowskich UE.Od pocz¹tku 2002 r.euro sta³o siê jedynymSrodkiem p³atniczym na obszarze wszystkich Pañstw Cz³onkowskichUGW.Grupa pañstw, które przyst¹pi³y do Unii Walutowej, nazywana Eu-rogrup¹, ma charakter nieformalny.Jedynym sformu³owaniem na ten te-mat jest przepis TWE, okreSlaj¹cy kraje, które nie przyst¹pi³y do strefyeuro jako Pañstwa Cz³onkowskie objête derogacj¹.Mamy tu jednakdo czynienia z rozbudowan¹ struktur¹ instytucjonaln¹ wyposa¿on¹w okreSlone instrumenty.Najwa¿niejszym s¹ obrady Rady UE prowadzo-ne w formule ECOFIN, ale w sk³adzie tylko tych ministrów, którzy re-prezentuj¹ pañstwa cz³onkowskie UGW (ang.: informal meetings of theEuro 12 Group).W Traktacie Nicejskim zdecydowano siê na rezygnacjê z g³osowaniajednomySlnego w Radzie UE w zakresie reprezentacji Wspólnoty Europej-skiej na szczeblu miêdzynarodowym w odniesieniu do kwestii, które le-¿¹ w szczególnym interesie Unii Gospodarczej i Walutowej.Traktat tenzmieni³ te¿ do³¹czony do Traktatu o UE protokó³ dotycz¹cy statutu Euro-pejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Central-nego.Postanowiono w nim, ¿e Rada w sk³adzie szefów pañstw lub rz¹dówmo¿e podejmowaæ zmiany w statucie dotycz¹ce Rady Dyrektorów UGW(Rada ta nazywana jest te¿ Rad¹ Naczeln¹).Wprowadzenie euro nie spotka³o siê z wielkim poparciem spo³e-czeñstw pañstw, które przyst¹pi³y do UGW.Wydaje siê, ¿e mieszkañcyUnii Europejskiej zaakceptuj¹ euro tylko wówczas, gdy przekonaj¹ siê, ¿enowa waluta s³u¿y zwalczaniu bezrobocia i dynamizowaniu wzrostu go-spodarczego.W tym celu konieczna jest m.in.proporcjonalna harmoniza-cja fiskalna w UE, uzale¿niona od stopnia rozwoju gospodarczego, koor-dynacja polityki bud¿etowej przy zrównowa¿eniu deficytu bud¿etowegoze wzrostem gospodarczym oraz zmniejszenie obci¹¿eñ dla MRP orazwzrost p³ac.Do przyjêcia wspólnej waluty przygotowuje siê 10 nowych krajówcz³onkowskich, w³¹cznie z Polsk¹.W przypadku naszego kraju perspekty-wa ta nie wydaje siê jednak zbyt bliska.O przesuwaniu daty wejScia Pol-56Europejski Model Gospodarczy i SpoÅ‚ecznyski do grupy euro decyduj¹ k³opoty ze sprostaniem kryteriom konwergen-cji wspólnej waluty oraz brak entuzjazmu i jednomySlnoSci dla tego pomy-s³u wSród polskich elit politycznych.Europejski Model Gospodarczy i SpoÅ‚eczny (EMGiS)Pañstwa Cz³onkowskie UE s¹ miêdzy sob¹ bardzo zró¿nicowane podwzglêdem sytuacji spo³eczno-gospodarczej.Europejski Model Gospodar-czy i Spo³eczny mo¿e byæ zatem rozumiany i realizowany w krajach UErozmaicie, zale¿nie od w³asnych priorytetów polityki gospodarczej i spo-³ecznej.Najwa¿niejszym jednak celem jest stabilny pomySlny rozwój go-spodarczy i spo³eczny we wszystkich 25 Pañstwach Cz³onkowskich, w wa-runkach demokracji politycznej i pluralizmu.Wa¿nym czynnikiem jestwspieranie równoSci szans i dostêpu do rynku pracy dla wszystkich uczest-ników procesów ekonomicznych i spo³ecznych.Europejski Model Gospodarczy i Spo³eczny zak³ada rozwój gospodar-czy po³¹czony z odpowiedni¹ ochron¹ spo³eczn¹ i socjaln¹, czego nieprzewiduj¹ np.modele rozwoju innych gospodarek Swiatowych.JeSli wiêcmówimy, ¿e Produkt Krajowy Brutto jest np.we Francji ni¿szy ni¿ w USA,to pamiêtajmy, ¿e w USA trzeba pracowaæ o 20% d³u¿ej ni¿ w Europie.Natomiast nie ma znacz¹cych ró¿nic w produktywnoSci miêdzy Francj¹czy Niemcami a USA.Europejski Model Gospodarczy i Spo³eczny polega na aktywnymudziale podmiotów, w tym tzw.partnerów spo³ecznych w procesach go-spodarczych.Udzia³ ten jest zmienny, co wynika z odmiennych prioryte-tów polityk sektorowych w pañstwach UE, lecz s³u¿y on np.os³abieniuszkodliwych dla pracobiorców skutków podejmowanych zmian w gospo-darce.Kwestia Europejskiego Modelu Gospodarczego i Spo³ecznego zwi¹za-na jest z pomySln¹ realizacj¹ ca³oSci projektu integracji europejskiej.W przysz³oSci rozwój tego modelu powinien byæ podstawowym elemen-tem partnerstwa na rzecz dobrobytu, solidarnoSci i bezpieczeñstwa socjal-nego.Definicja ustalona w marcu 2002 r.w Barcelonie przez Radê Euro-pejsk¹ pozostaje w tej sytuacji w pe³ni aktualna: Europejski model spo-³eczny oparty jest na dobrej skutecznoSci ekonomicznej, wysokim pozio-mie ochrony spo³ecznej i edukacji oraz dialogu spo³ecznym.57Europejskie Partie PolityczneAby zapewniæ stabilnoSæ gospodarcz¹ i spo³eczn¹, w Pañstwach Cz³on-kowskich UE nale¿y zacieSniæ wspó³pracê z partnerami spo³ecznymi.Kupewnemu zaskoczeniu obserwatorów kwestia ta sta³a siê jednym z punk-tów ciê¿koSci brytyjskiej prezydencji jesieni¹ 2005 r.W UE polityka spo-³eczna zapewniæ powinna trwa³e inwestycje w rozwój ekonomiczny równolegle zaS: s³u¿yæ wspieraniu solidarnoSci i stabilnoSci spo³ecznej.Podstawowe znaczenie w kszta³towaniu Europejskiego Modelu Spo³ecz-nego i Gospodarczego odgrywa zatem kierunek polityki spo³ecznej koor-dynowanej na szczeblu Unii Europejskiej a wype³niany treSci¹ w polity-kach sektorowych przez poszczególne Pañstwa Cz³onkowskie.Europejskie Partie PolityczneW trakcie procesu ratyfikacji Traktatu z Maastricht w roku 1992 w Parla-mencie Europejskim zaproponowano wypracowanie statutu partii poli-tycznych europejskich, okreSlaj¹cego ramy dzia³alnoSci partii i zasady ko-rzystania ze wsparcia finansowego z funduszy wspólnotowych.Sugerowa-no wtedy wypracowanie:" definicji partii europejskiej, rozumianej jako zwi¹zek federacyjnypartii narodowych lub regionalnych, funkcjonuj¹cych w wiêkszoSciPañstw Cz³onkowskich oraz legitymuj¹cy siê okreSlonym procentemuzyskanych g³osów w ostatnich wyborach do Parlamentu Europej-skiego (np
[ Pobierz całość w formacie PDF ]